Teoria endosymbiozy: geneza typów komórek
Ciekawość człowieka nie ma granic. Zawsze potrzebował ułagodzić tę potrzebę posiadania wiedzy o wszystkim, co go otacza, czy to przez naukę czy wiarę. Jedna z wielkich wątpliwości, która prześladuje ludzkość, jest źródłem życia. Jako istota ludzka pytanie o istnienie, o to, jak doszło do dnia dzisiejszego, jest faktem.
Nauka nie jest wyjątkiem. Wiele teorii związanych jest z tym pomysłem. Teoria ewolucji lub teoria seryjnej endosymbiozy są to wyraźne przykłady. Ten ostatni postuluje generowanie aktualnych komórek eukariotycznych, które kształtują tworzenie zarówno zwierząt, jak i roślin.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje głównych komórek ludzkiego ciała"
Komórki prokariotyczne i eukariotyczne
Przed rozpoczęciem należy pamiętać o tym czym jest komórka prokariotyczna i komórka eukariotyczna .
Wszystkie mają membranę, która oddziela je od zewnątrz. Główna różnica między tymi dwoma typami polega na tym, że w organizmach prokariotycznych nie ma obecności organelli błoniastych, a ich DNA jest w środku wolne. Odwrotnie dzieje się z eukariotami, które są pełne organelli i których materiał genetyczny jest ograniczony w regionie wewnątrz bariery znanej jako jądro. Musisz pamiętać o tych danych, ponieważ teoria endosymbiozy opiera się na wyjaśnieniu pojawiania się tych różnic .
- Może jesteś zainteresowany: "Różnice między DNA i RNA"
Teoria endosymbiozy
Znana również jako teoria seryjnej endosymbiozy (SET), została nominowana przez amerykańską biologkę ewolucjonistyczną Lynn Margulis w 1967 r., aby wyjaśnić pochodzenie komórek eukariotycznych. Nie było to łatwe i wielokrotnie odmawiano jego publikacji, ponieważ w tym czasie zdominował on ideę, że eukarioty były wynikiem stopniowych zmian w składzie i naturze błony, więc ta nowa teoria nie pasowała do wiary. dominujący.
Margulis szukała alternatywnego pomysłu na pochodzenie komórek eukariotycznych, stwierdzając, że jest to oparte na stopniowym zjednoczeniu komórek prokariotycznych, gdzie jedna komórka fagocita dla innych, ale zamiast trawienia ich, czyni je częścią. Doprowadziłoby to do powstania różnych organelli i struktur obecnych eukariontów. Innymi słowy, mówi o endosymbiozie, jedna komórka jest wstawiona do drugiej , uzyskanie wzajemnych korzyści poprzez związek symbiozy.
Teoria endosymbiozy opisuje ten stopniowy proces w trzech dużych kolejnych uzupełnieniach.
1. Pierwsze włączenie
Na tym etapie komórka wykorzystująca siarkę i ciepło jako źródło energii (thermoacidófila archaea) łączy się z bakterią pływającą (Espiroqueta). Dzięki tej symbiozie zdolność przenoszenia niektórych komórek eukariotycznych zaczyna się dzięki wici (jak plemniki) i pojawienie się błony jądrowej , co dało DNA większą stabilność.
Archaea, pomimo bycia prokariotami, jest domeną inną niż bakterie i ewolucyjnie opisano, że są one bliższe komórkom eukariotycznym.
2. Drugie włączenie
Beztlenowa komórka, do której tlen w coraz większym stopniu występuje w atmosferze była toksyczna, potrzebowała pomocy w przystosowaniu się do nowego środowiska. Drugim włączeniem, które jest postulowane, jest połączenie aerobowych komórek prokariotycznych wewnątrz komórki beztlenowej, wyjaśniając pojawienie się organelli peroksysomów i mitochondriów , Te pierwsze mają zdolność neutralizowania toksycznego działania tlenu (głównie wolnych rodników), podczas gdy te ostatnie uzyskują energię tlenu (łańcuch oddechowy). Na tym etapie już pojawiłyby się zwierzęce komórki eukariotyczne i grzyby (grzyby).
3. Trzecie założenie
Nowe komórki tlenowe z jakiegoś powodu przeprowadziły endosymbiozę z komórką prokariotyczną, która miała zdolność fotosyntezy (otrzymywania energii od światła), dając organelle komórek roślinnych, chloroplast. Z tym ostatnim dodatkiem jest pochodzenie królestwa roślin .
W ostatnich dwóch dodaniach wprowadzone bakterie zyskałyby na ochronie i uzyskaniu składników odżywczych, podczas gdy gospodarz (komórka eukariotyczna) zyskałby odpowiednio możliwość korzystania z tlenu i światła.
Dowody i sprzeczności
Dzisiaj teoria endosymbiozy jest częściowo akceptowana , Są punkty, które zostały znalezione na korzyść, ale inne, które generują wiele wątpliwości i dyskusji.
Najwyraźniejsze jest to Zarówno mitochondria, jak i chloroplasty mają swoje własne koliste dwuniciowe DNA w jego wnętrzu w sposób wolny, niezależny od jądra atomowego.Coś uderzającego, ponieważ przypominają niektóre komórki prokariotyczne za pomocą ich konfiguracji. Ponadto zachowują się jak bakterie, ponieważ syntetyzują własne białka, używają rybosomów z lat 70-tych (a nie rybosomów z lat 80-tych, takich jak eukarioty), rozwijają swoje funkcje poprzez błonę i replikują swoje DNA oraz dokonują podziału binarnego w celu podziału (a nie mitozy).
Dowody znajdują się również w jego strukturze. Mitochondria i chloroplast mają podwójną membranę. Może to być spowodowane jego pochodzeniem, z których wewnętrzna jest własną błoną, która otoczyła komórkę prokariotyczną, a zewnętrzna - pęcherzykiem, gdy była fagocytowana.
Największy punkt krytyki dotyczy pierwszego włączenia. Nie ma dowodów, które mogłyby wykazać, że związek pomiędzy komórkami istniał, a bez próbek trudno go utrzymać. Nie wyjaśniono również występowania innych organelli komórek eukariotycznych, takich jak retikulum endoplazmatyczne i aparat Golgiego. I to samo dzieje się z peroksyzomami, które nie mają własnego DNA lub podwójnej warstwy błon, więc nie ma próbek tak wiarygodnych jak w mitochondriach lub w chloroplastach.
