Eremofobia (fobia samotności): objawy, przyczyny i leczenie

Człowiek to zwierzę stadne, które wymaga kontaktu społecznego, aby przetrwać i rozwijać się w życiu. Rodzina, para, przyjaciele ... wszystko to jest częścią naszego życia i ma wielkie znaczenie na wszystkich etapach życia. Chociaż czasami możemy potrzebować być sami, a niektórzy ludzie nie potrzebują ciągłego kontaktu, większość z nas potrzebuje i cieszy się towarzystwem innych.

Tak więc idea samotności przedłużająca się w czasie jest czymś, co wywołuje pewien dyskomfort i cierpienie. Jednak niektórzy ludzie rozwijają fobię lub panikę nieproporcjonalną do idei bycia samemu, nawet jeśli jest to przez krótki czas, cierpiących na ataki paniki i objawy fizjologiczne w obliczu tego strachu. Tak dzieje się z osobami z eremofobią .

• Powiązany artykuł: "[Jak pokonać samotność: 5 kluczy do zerwania izolacji (/ społecznej / pokonania samotności)"

Fobia do samotności: eremofobia

Przez eremofobię rozumie się fobię do samotności. Eremofobia zostałby sklasyfikowany jako fobia sytuacyjna to znaczy, co wywołuje strach, nie byłoby konkretnym elementem fizycznym (jak pająk czy promień), ale sytuacją lub stanem, w którym podmiot jest lub może być znaleziony: w tym przypadku być samotnym.

Jako fobia jest to zmiana psychologiczna, w której pojawia się irracjonalny i nieproporcjonalny lęk (często będący rozważaniem tej irracjonalności uznanej przez podmiot) w kierunku konkretnego bodźca lub sytuacji, w tym przypadku samotności.

Ten strach jest tak intensywny, że fakt stawiania czoła fobijnemu bodźce lub samej idei zrobienia tego wywołuje lęk, który jest zdolny do generowania zmian, takich jak zimne poty, zawroty głowy, bóle głowy, tachykardię lub problemy z oddychaniem coś, co również powoduje aktywne unikanie lub ucieczkę tej sytuacji lub bodźca lub tego, co może go zapamiętać.

W eremofobii strach jest generalnie skierowany ku samotności, co jest nawykiem, że lęk ma pozostać fizycznie sam, choć zwykle obejmuje także poczucie samotności, pomimo bycia otoczonym przez ludzi.

W tym konkretnym przypadku pojawiają się również przeżuwania i myśli o charakterze obsesyjnym, z możliwością pozostania w spokoju, męcząc zdolność osądzania i racjonalizacji oraz odczuwając wielki niepokój przez cały czas. Nawet w wydarzeniach, w których jesteście towarzyszący Często zdarza się, że antycypująca myśl wydaje się pozostawiona w spokoju , Może także wywoływać lękowe reakcje jako możliwość bycia sam na sam z obcymi, nie jest konieczne, aby samotność była fizyczna.

• Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"

Objawy

Ten poziom lęku przed samotnością może stać się bardzo dezaktywujący, z osobą wymagającą stałej uwagi lub towarzystwa i znacznie ograniczającą ich codzienne funkcjonowanie.

Kontakt społeczny z rodziną, parą i przyjaciółmi może ulec pogorszeniu, a także czas wolny i wydajność pracy (choć zależy to od rodzaju pracy, o której mowa). Osoba dotknięta chorobą uniknie, za wszelką cenę, pozostając sama, będąc w skrajnych przypadkach całkowicie uzależnioną od towarzystwa innych osób. Dlatego zazwyczaj starają się zostać z kimś lub pozostać w firmie przez cały czas.

W skrajnych przypadkach może to prowadzić do zachowań histrionicznych, teatralnych, a nawet pozorów chorób, aby manipulować ich środowiskiem, co raz wykryte wygeneruje w ogóle odejście od środowiska i coraz większa izolacja podmiotu (coś całkowicie sprzecznego z tym, co twierdzi temat).

Podobnie jest również prawdopodobne, że pozycja emocjonalnej zależności zostanie przyjęta w stosunku do ich środowiska, niezależnie od tego, jakie leczenie zapewnią, o ile nie zostaną pozostawione same sobie. W rzeczywistości, poza samym cierpieniem, jakie wywołuje ta fobia, jednym z jej najpoważniejszych zagrożeń jest to, że strach przed pozostawieniem samym sobie może prowadzić do zaakceptowania poniżającego traktowania, a nawet sytuacji nadużyć w którejkolwiek z istotnych dziedzin, w tym szykanowania w miejscu pracy, nękania przemoc seksualna lub nawet randkowa. W niektórych przypadkach może pojawić się strach i rozpacz, drażliwość, a nawet agresywność, jeśli próbują zostawić je w spokoju.

Możliwe przyczyny

Konkretne przyczyny pojawiania się tej fobii nie są w pełni znane, chociaż w tym zakresie opracowano kilka hipotez. Przede wszystkim warto wspomnieć, że strach przed samotnością jest powszechny u prawie wszystkich ludzi, a ten normatywny strach należy odróżnić od istnienia fobii.

Jedna z teorii w tym zakresie mówi nam, że są pewne fobie, które pochodzą bodźce i sytuacje, które mamy zaprogramowane do strachu , będący produktem ewolucji gatunku.Jeśli pomyślimy na przykład o fobii owadów lub węży, możemy sobie wyobrazić, że w starożytności ten lęk i ucieczka od tych bodźców były adaptacyjne, ponieważ stanowiły realne zagrożenie dla przetrwania. W przypadku samotności dzieje się tak samo: w prehistorii człowiek byłby tylko łatwą ofiarą drapieżnika, będąc znacznie ograniczoną zdolnością do obrony lub zdobywania żywności.

Tak więc, kto pozostał w grupie i bał się być sam, łatwiej przeżył, przekazując tę ​​cechę kolejnym pokoleniom. Jeśli dodamy do tej odziedziczonej tendencji istnienie jakiegoś rodzaju stresora lub groźnej sytuacji związanej z byciem samotnym, mamy prawdopodobną pożywkę dla pojawienia się fobii lub zaburzeń osobowości, takich jak uzależnione lub histrioniczne.

Inna teoria mówi nam, że ta fobia jest nabywana przez uwarunkowanie: w pewnym momencie życia samotność kojarzy się z traumatycznym wydarzeniem lub poczuciem bezradności i brak kontroli nad naszym życiem, a później strach generowany przez ten moment uogólnia się na każdą sytuację związaną z samotnością. Częste przykłady to przypadki dzieci porzuconych w dzieciństwie przez rodziców, bezdomnych lub tych, którzy stają się sierotami w młodym wieku. Także zastraszanie lub niemożność wygenerowania silnych relacji przyjaźni może wywołać lęk przed pozostawieniem samej sobie.

Należy również pamiętać, że z reguły zwykle pojawia się eremofobia, jak w przypadku fobii społecznej, w okresie dojrzewania i kształtowania tożsamości. Na tym etapie pozbawienie towarzystwa innych osób lub postrzeganie braku akceptacji przez resztę przeszkadza w nabyciu solidnej tożsamości coś, co na dłuższą metę sprawi, że nie będzie można być sam na sam z sobą i określić towarzystwa kogoś, kto poczuje się kompletny. Często zdarza się, że tego typu fobia występuje u osób o niewielkich umiejętnościach społecznych, braku pewności siebie, braku poczucia bezpieczeństwa i niskiej samooceny.

Trzeba też pamiętać, że strach przed samotnością w tle może powodować strach przed śmiercią, nie być w stanie wyprzedzić samego siebie, niepowodzenie lub nie osiągnąć kluczowych celów (częste, że mają mieć sukces rodzinny lub społeczny).

• Może jesteś zainteresowany: "Anuphophobia: irracjonalny lęk przed samotnością"

Leczenie

Eremofobia jest wysoce nieskutecznym problemem dla tych, którzy cierpią, ale na szczęście jest to uleczalna zmiana w psychoterapii .

Po pierwsze, konieczne będzie zbadanie, co jest przedmiotem lęku samotności lub pomysłów lub koncepcji, które ma na ten temat. Będziemy również musieli zastanowić się, dlaczego potrzebna jest firma, w którym momencie pacjent wierzy, że strach powstał i dlaczego, jakie znaczenie ma to dla fobii oraz oczekiwań i przekonań, że ma ona zarówno swoje, jak i świat lub twoja przyszłość

Gdy to zrobi, może być wskazane zastosowanie zasobów terapeutycznych, takich jak restrukturyzacja poznawcza, aby pracować nad przekonaniami podmiotu i próbować generować wyjaśnienia na temat rzeczywistości i o sobie, które są bardziej adaptacyjne niż te dotychczas zachowane, a także oczekiwania i wymaga zarówno w odniesieniu do siebie i środowiska.

Przyda się również praca nad zarządzaniem stresem, umiejętnościami społecznymi i rozwiązywaniem problemów, Poczucie własnej wartości i poczucie własnej skuteczności i autonomii wszystko jest czymś istotnym w tego typu fobii.

Podobnie jak w przypadku prawie wszystkich fobii, najskuteczniejszą metodą leczenia objawów fobii (nie tyle w ich przyczynach, czym należy się zająć metodami takimi jak poprzednie) jest ekspozycja. Postanowiłby, że temat będzie stopniowo narażał się na samotność, po uzgodnieniu z terapeutą hierarchii powiązanych z nią przedmiotów, do których stopniowo będzie ona przekazywana. Użyteczne może być również zapobieganie reakcji, czyli unikanie szukania firmy w momencie pojawienia się lęku.

Bibliografia:

• Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
• Bados, A. (2005). Specyficzne fobie Uniwersytet w Barcelonie. Wydział Psychologii Departament de Personalitat, Avaluació i Tractament Psicològics.

Sposób na: Strach Przed Ludźmi, Otwartością, Wyzwaniami, #Q&A O Autentycznosci (Kwiecień 2024).