Eric Kandel: biografia tego neurobiologa
Erik Kandel (1929-) jest austriackim neurologiem z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, którego badania były fundamentalne dla molekularnego zrozumienia procesów poznawczych. Za tę samą pracę otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii w 2000 r., Szczególnie po zbadaniu nauki i pamięci oraz jej korelacji synaptycznej.
W tym artykule zobaczymy biografię Erica Kandela , a także niektóre elementy jego kariery naukowej i jego główne propozycje teoretyczne.
- Powiązany artykuł: "Neuropsychologia: co to jest i na czym polega jego nauka?"
Eric Kandel: biografia neurologa uczenia się i pamięci
Eric Kandel urodził się w Wiedniu 7 listopada 1929 roku. Wraz z matką Charlotte Zimela i jego ojcem, Hermannem Kandelem, młody Eric opuścił Austrię w 1938 roku, po tym jak Niemcy dołączyły do tego kraju w tym samym roku. , W 1939 roku, w tym samym kontekście, Eric Kandel, Ludwig (jego starszy brat), a później jego rodzice, przeprowadzili się do Brooklynu w Nowym Jorku, gdzie mieszkali już niektórzy jego krewni.
Po założeniu w tym mieście Eric Kandel rozpoczął naukę w Flatbush Yeshiva, a następnie w liceum w Erasmus Hall. Lata później wstąpił na Uniwersytet Harvarda , gdzie studiował dyplom z historii i literatury. W szczególności badałem postawy narodowego socjalizmu u różnych niemieckich pisarzy.
W tym kontekście Kandel natknął się na dominujące teorie psychologii europejskiej i północnoamerykańskiej, co wkrótce doprowadziło Kandel do zmiany kierunku studiów. To był paradygmat. B. F. Skinner, który dominował w badaniach nad uczeniem się i pamięcią , Jednak Kandel nie zgodził się bronić ścisłej separacji między psychologią (nieobserwowalną) a zachowaniem (obserwowalne), która była u podstaw propozycji psychologa behawioralnego.
W tym samym czasie, ale w przeciwnym kierunku, był inny austriacki neurolog, Zygmunt Freud, który studiował na początku swojej kariery neurologiczny korzeń konfliktu i aktywności psychicznej , zgodnie z psychoanalizą korzenia Freuda. Pod wpływem Ana Kris, która również wyemigrowała z Wiednia wraz z rodzicami-psychoanalityk, Erik Kandel był zainteresowany ważnym sposobem studiowania psychologii na podstawie tego paradygmatu.
- Może jesteś zainteresowany: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Pierwsze badania z zakresu psychoanalizy i laboratorium neurofizjologicznego
Najprostszym sposobem na profesjonalizację jako psychoanalityka w tym czasie było studiowanie fizyki, a później psychiatrii. Tak więc Kandel zapisał się na kurs chemii, a później dołączył do NYU Medical School. Po odbyciu tego szkolenia i podczas szkolenia jako psychiatra i psychoanalityk, Erik Kandel bardzo zainteresował się zrozumieć biologiczną podstawę umysłu .
To doprowadziło go do współpracy z Wade Marshallem, który był jednym z najbardziej uznanych młodych naukowców zajmujących się mózgiem w Stanach Zjednoczonych. Wraz z innymi neurologami Marshall usystematyzował pierwszy paradygmat reprezentacji neuronalnej w mózgu układu sensorycznego. Badania te stanowiły pierwszą znaczącą propozycję istnienia Topograficzne i systematyczne mapy na sensorycznej powierzchni dotyku, wzroku i słuchu .
W tym kontekście, dla Erica Kandela, interesujące było nie tylko zbadanie problemów w psychiatrii i psychoanalizie pod względem biologicznym, ale także znalezienie mechanizmów komórkowych i molekularnych złożonych procesów, takich jak uczenie się i pamięć.
Biologia pamięci
Podczas swojej kariery Eric Kandel studiował strukturę komórkową hipokampa, a stamtąd zaproponował teorie dotyczące biologii pamięci. Mało tego, ale wraz z dziełami Arvida Carlssona i Paula Greengarda, którzy wyjaśnili mechanizm działania dopaminy i innych neuroprzekaźników, Erik Kandel zaproponował systemy molekularnego działania uczenia się i pamięci.
Te badania przyniosły tym trzem badaczom Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii roku 2000. Ponadto są to badania, które w istotny sposób wpłynęły na wyjaśnienia dotyczące aktywności mózgu w różnych zaburzeniach, takich jak choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, depresja, schizofrenia i inne. Jest to jeden z najważniejszych wkładów XX wieku, kiedy to neuronauki i studia nad synapsą miały szczególne znaczenie.
Badania Kandel prowadzone były z udziałem różnych gatunków zwierząt, zarówno kręgowców, jak i bezkręgowców, a ich wyniki zostały wykorzystane do zrozumienia ludzi. Kandel sugeruje, że pamięć znajduje się w synapsach , przy czym zmiany w ich funkcji są determinantami konsolidacji, utraty i struktury pamięci, a w konsekwencji uczenia się. W szczególności zbadano długoterminowe zmiany synaptyczne, a także możliwe strategie ich odwrócenia.
Eric Kandel jest obecnie głównym badaczem Howard Hughes Medical Institute, członkiem Rady Naukowej Brain and Behavioural Research Foundation oraz dyrektorem departamentu neurologii na Columbia University.
Odnośniki bibliograficzne
- Eric R. Kandel. Biograficzne (2018). Nagroda Nobla. Źródło: 17 października 2018. Dostępne pod adresem //www.nobelprize.org/prizes/medicine/2000/kandel/auto-biography/.
- Eric Kandel Austriacko-amerykański neurobiolog (2018). Encyclopaedia Britannica. Źródło: 17 października 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/Eric-Kandel.
- Bermejo, M. I. (S / A). Eric Kandel Sieć biografii. Źródło: 17 października 2018. Dostępne pod adresem //www.mcnbiografias.com/app-bio/do/show?key=kandel-eric.
