Erich Fromm: biografia ojca humanistycznej psychoanalizy
Zwykle psychoanaliza kojarzy się z pesymistycznym spojrzeniem na istotę ludzką, zgodnie z którą nasze zachowanie i myśli są kierowane przez siły nieświadome, których nie możemy kontrolować i które zakotwiczają nas w naszej przeszłości.
Ta idea ma związek z psychoanalityczną koncepcją Zygmunta Freuda, ale nie jest to jedyna.
Gdy psychoanaliza osiadła w Europie, pojawiły się inne propozycje tego nurtu psychologicznego, z których niektóre podkreślały naszą zdolność do wolności i decydowania o trajektorii naszego życia. Przykładem tego jest humanistyczna psychoanaliza Ericha Fromma , Dziś w tej biografii wyjaśnimy, kim był ten ważny psychoanalityk.
Kim był Erich Fromm? To jest jego biografia
Erich Fromm urodził się we Frankfurcie w 1900 roku , Należał do rodziny związanej z ortodoksyjnym judaizmem, co skłoniło go do rozpoczęcia studiów talmudycznych w młodości, chociaż później wolał trenować zarówno w psychoanalizie Zygmunta Freuda, jak i w teoretycznej spuściźnie Karol Marks , dzięki czemu zbliżył się do idei socjalizmu i doktoratu z socjologii.
W latach trzydziestych, kiedy naziści przejęli kontrolę nad Niemcami, Erich Fromm przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie otworzył kliniczną praktykę opartą na psychoanalizie i rozpoczął nauczanie na Uniwersytecie Columbia. Od tego momentu popularyzował psychoanalizę o silnych wpływach humanistycznej filozofii, która podkreślała zdolność człowieka do stania się bardziej wolnym i autonomicznym poprzez rozwój osobisty.
Humanistyczna psychoanaliza
Kiedy psychologia narodziła się w drugiej połowie XIX wieku, pierwsze wysiłki tego pierwszego pokolenia badaczy miały na celu zrozumienie podstawowego funkcjonowania procesów umysłowych. Wiąże się to z pytaniem o takie kwestie, jak pochodzenie chorób psychicznych, funkcjonowanie progów świadomości lub procesy uczenia się.
Aż do konsolidacji psychoanalizy w Europie, psychologowie odeszli na bok problemy związane ze sposobem, w jaki bierzemy pod uwagę trajektorię naszego życia, nasza przeszłość i nasza możliwa przyszłość wpływają na nas emocjonalnie i na nasze decyzje.
Odkrywanie znaczenia nieświadomości
Psychoanaliza, w pewnym sensie, h wprowadził bardziej podejście metapsychologiczne (lub bliskie filozofii) w praktyce psychoterapeutycznej , Jednak początkowy nurt myśli, od którego to się zaczęło, z jednej strony mocno podkreślał siłę nieświadomości dla jednostki i był bardzo skoncentrowany na udzielaniu wyjaśnień na temat traum i zaburzeń psychicznych z drugiej strony.
Erich Fromm rozpoczął od psychoanalizy skupienie się na znacznie bardziej humanistycznej wizji człowieka , Dla Fromma ludzka psychika nie mogła być wytłumaczona po prostu przez propozycję pomysłów, jak to zrobić, aby połączyć nasze nieświadome pragnienia z presją środowiska i kultury, ale aby to zrozumieć, musimy także wiedzieć, jak to robimy, aby znaleźć sens życie, jak proponowali egzystencjaliści.
Życie nie cierpi
Erich Fromm nie dystansował się od perspektywy skupionej na chorobie innych psychoanalityków, ponieważ myślał, że życie można przeżyć niezależnie od dyskomfortu i cierpienia. Optymizm jego humanistycznej wizji rzeczy nie został wyrażony poprzez zaprzeczenie bólu, ale poprzez bardzo potężną ideę: możemy uczynić ją znośną, nadając jej znaczenie. Pomysł ten, zresztą, podzielił się z innymi humanistycznymi psychologami z czasów takich jak Viktor Frankl.
Życie, powiedział Fromm, jest nieodwracalnie związane z chwilami frustracji, bólu i dyskomfortu, ale możemy zdecydować, jak wpłynąć na nas. Najważniejszym projektem każdej osoby byłoby, według tego psychoanalityka, sprawić, by te chwile dyskomfortu pasowały do budowy nas samych, to znaczy rozwoju osobistego.
Erich Fromm, o zdolności do kochania
Erich Fromm uważał, że głównym źródłem dyskomfortu człowieka jest tarcie między jednostką a innymi , To ciągłe napięcie zaczyna się od pozornej sprzeczności: z jednej strony chcemy być wolni w świecie, w którym żyjemy z wieloma innymi agentami, az drugiej chcemy nawiązać emocjonalne więzi z innymi, być z nimi powiązani.
Wyrażając to w kategoriach, można powiedzieć, że część naszej jaźni jest połączona z innymi.Jednak z samej swej natury, jako istoty z ciałem innym niż inne, jesteśmy oddzieleni od reszty i do pewnego stopnia izolowani.
Erich Fromm w to wierzył Konflikt ten można rozwiązać, rozwijając naszą zdolność kochania , Kochaj w ten sam sposób, co inni i wszystkie te rzeczy, które czynią nas wyjątkową osobą, ze wszystkimi jej niedoskonałościami. Te ambitne misje były w rzeczywistości jednym projektem, polegającym na rozwijaniu miłości do samego życia, co znalazło odzwierciedlenie w słynnym dziele Sztuka miłości, opublikowanym w 1956 roku.
Psychoanaliza do badania potencjału ludzkiego
W skrócie, Fromm poświęcił się pracy nad zbadaniem zakresu możliwości, jakie humanistyczna koncepcja życia mogłaby zapewnić nie tylko technikom zmniejszania cierpienia w określonych sytuacjach, które generują dyskomfort, ale także do strategii interwencji w te epizody cierpienia w ważnym projekcie pełnym znaczenia .
Jego propozycje psychoanalityczne są dalekie od pierwszej psychoanalizy zmierzającej do zminimalizowania cierpienia ludzi i wolą skupić się na rozwoju maksymalnego potencjału ludzi w procesie, który sam w sobie możemy nazwać "szczęściem". Dlatego nawet dzisiaj, lektura dzieł Ericha Fromma jest bardzo popularna, ponieważ są uważane za inspirujące i mają bogate zaplecze filozoficzne .
