Zespół fałszywej pamięci: rodzaje i przyczyny tego zjawiska

Zespół fałszywej pamięci charakteryzuje się obecnością fałszywych wspomnień które mogą pojawić się zarówno spontanicznie, jak i indukcyjnie. Jest to syndrom, ponieważ odnosi się do zbioru elementów charakterystycznych dla określonej sytuacji, w tym przypadku do przywoływania zdarzeń, których istnienie jest rozpoznawane tylko przez osobę, która je przywołuje.

To nie jest choroba lub zaburzenie , ponieważ nie zostało uznane za kategorię kliniczną przez wyspecjalizowane organizacje międzynarodowe. Jednak zespół fałszywej pamięci pojawił się w istotny sposób w badaniach naukowych i prawnych, w wyniku różnych kontrowersji i kontrowersji generowanych w tych kontekstach. Poniżej zobaczymy kilka szczegółów na temat charakterystyki i historii zespołu fałszywej pamięci.

• Powiązany artykuł: Rodzaje pamięci: w jaki sposób pamięć przechowuje ludzki mózg?

Zespół fałszywej pamięci: co to jest?

W XIX wieku pojawiły się pierwsze publiczne hipotezy o fałszywych wspomnieniach Zostały wykonane przez Zygmunta Freuda , który zaproponował, że represjonowana podstawowa trauma, która miała miejsce w dzieciństwie, wywołała psychosomatyczne objawy dorosłych kobiet, do których uczęszczał.

Później sam Zygmunt Freud modyfikuje swoją teorię i wspomina o takich wspomnieniach jako serii fantazji, które stanowią podłoże traumatycznych wydarzeń, i oferuje interpretację tego z jego teorii rozwoju psychoseksualnego.

Później, wraz z rozwojem różnych podejść psychoterapeutycznych, znaczna część podejść klinicznych opierały się na przekonaniu, że doszło do stłumionej traumy i prawdopodobnie zostaną zapamiętane. Innymi słowy, celem było ujawnienie traumatycznych przeżyć dzieciństwa za pomocą różnych technik, od hipnozy po klasyczną terapię indywidualną.

Wraz z upływem czasu wszystkie powyższe kwestie zaczęły być szeroko kwestionowane, ze względu na możliwość stworzenia sugestywnego środowiska, w którym osoba skończyłaby, wywołując wspomnienia z doświadczeń, które nigdy nie miały miejsca, lub wywołując je w zniekształcony sposób.

Powyższe nastąpiło częściowo w wyniku badań nad funkcjonowaniem naszej pamięci. Na przykład nauki kognitywne powiedziały nam, że nie jest to rodzaj dysku twardego, który przechowuje i ukrywa wspomnienia, nasza pamięć jest bardziej systemem rekonstrukcyjnym i reprodukcyjnym , Nie jest nieomylny, jest budowany i modyfikowany w czasie i poprzez nasze własne opowieści, interakcje i doświadczenia; w którym jest on przedmiotem błędów i zakłóceń.

Fałszywe wspomnienia: rodzaje i cechy

Fałszywa pamięć lub fałszywa pamięć to jakiekolwiek sprawozdanie z pamięci, w którym występuje częściowa lub całkowita różnica w stosunku do faktów będących przedmiotem zainteresowania (Pinchansky, Víquez i Zeledón, 2004). Innymi słowy, są to wspomnienia zapamiętane, nawet jeśli tak naprawdę nie miały miejsca zostały zniekształcone w istotny sposób .

Są to obrazy przeszłości, które nie mają obiektywnego istnienia (ich istnienia nie można potwierdzić świadectwami osób trzecich), ale że dana osoba może wywołać pewność, że doszło do nich zgodnie z doniesieniami. To samo dotyczy wspomnień, które mogą powodować ważne i znaczące przeżycia emocjonalne u tych, którzy je zgłaszają. Jego konformacja niekoniecznie zależy od zapomnienia , chociaż może być z tym ściśle związana.

Istnieją dwa podstawowe typy fałszywych wspomnień, spontaniczne wspomnienia i wszczepione wspomnienia.

1. Spontaniczny

Są one generowane w wyniku wewnętrznej operacji pamięci, ale wspomnianej operacji może być mimowolnie wywołany przez wpływ zewnętrzny na przykład na żądanie kogoś zewnętrznego, aby jasno zgłosić dowolny fakt.

2. Wdrożone

Są wynikiem narażenia danej osoby na fałszywe informacje, które są przedstawiane w spójny i logiczny sposób za pomocą schematów wiedzy danej osoby. Pochodzi z trzeciego elementu informacyjnego , Które mogą być komentarzem przez kogoś lub na przykład przez sugestywne pytanie.

W tym przypadku trzeci element informacyjny został przedstawiony z zamiarem sprowokowania lub wymuszenia uznania fałszywego zdarzenia. Oznacza to, że fałszywe wszczepione wspomnienia, w przeciwieństwie do spontanicznych, są tworzone dobrowolnie przez kogoś, kto nie jest osobą, która je zgłasza.

Wszczepiono fałszywe wspomnienia Zostały one specjalnie przestudiowane przez amerykańską psycholog Elizabeth Loftus , Wyniki ich dochodzeń miały istotny wpływ na procedury prawne systemu karnego.

• Być może jesteś zainteresowany: "Elizabeth Loftus i studia pamięci: czy można tworzyć fałszywe wspomnienia?"

Przyczyny

Pinchanski, Víquez i Zeledón (2004), po Brainerd i Reynie (1995), mówi nam, że ogólne mechanizmy konformacji fałszywych wspomnień, jak również w prawdziwych wspomnieniach, zależą głównie od następujących elementów:

• Typ zapamiętanych informacji (zdrowy rozsądek lub złożone informacje).
• Sposób zapamiętywania (ustny, dotykowy, słuchowy, wizualny lub połączony).
• Moment oceny pamięci (jeśli jest natychmiastowa lub po zdarzeniu).
• Procedura przywoływania odwołania (przez uznanie lub odwołanie).

Z kolei te elementy zależą one zarówno od mechanizmów kognitywnych, jak i społeczno-kulturowych , w którym produkcja nabożna jest sprzężona z relacjami władzy, które są ustanowione w określonym kontekście. Na przykład, w kontekście kryminalnym, polecenie adwokata lub prokuratora o zapamiętaniu określonego zdarzenia może być wyzwaniem do stworzenia fałszywej spontanicznej pamięci.

Podobnie psychiatra Janet Boakes (1999), która jest jednym z pionierów badań nad zespołem fałszywej pamięci (szczególnie w odniesieniu do wspomnień związanych z wykorzystywaniem seksualnym dzieci), sugeruje, że syndrom ten występuje w dużym stopniu w konsekwencji sugestii wytworzonej w kontekście psychoterapeutycznym .

Według Boakesa wiele osób, które zgłaszają odzyskanie wspomnień z wcześniejszego doświadczenia seksualnego, które nie mogą być potwierdzone przez elementy zewnętrzne wobec osoby, robi to w procesie terapeutycznym, który sama autorka przypisuje wpływ praktyk, przekonań i wpływu zawodowego.

Bibliografia:

• Fundacja fałszywej pamięci (2018). Pamięć i rzeczywistość. Źródło: 15 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.fmsfonline.org.
• Pinchanski, S., Víquez, E. i Zeledón, C. (2004). Narzucone wspomnienia. Med. Noga. Kostaryka, 21 (2) [wersja online]. Źródło: 15 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem: //www.scielo.sa.cr/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1409-00152004000200004.
• Boakes, J. (1999). Skargi na niewłaściwe zachowanie seksualne. W: Heaton-Armstrong, A., Shepherd, E. i Wolchover, D. Analizując zeznania świadków. Blackstone Press: Londyn.

Peak States, Psycho-Immunology, and Fast Trauma Clearing - Grant McFetridge (Kwiecień 2024).