Strach przed kolorami (chromofobia): przyczyny, objawy i leczenie
Świat psychopatologii jest złożonym światem i istnieje wiele zaburzeń, których mogą doświadczać ludzie , Zaburzenia osobowości, nastroju, lęku ... te drugie są jednymi z najczęstszych przyczyn konsultacji psychologicznych.
Wśród różnych rodzajów zaburzeń lękowych wyróżniają się fobie, które są irracjonalnymi lękami, które powodują wielki dyskomfort i mogą poważnie wpływać na życie osoby, która cierpi.
W tym artykule porozmawiamy o osobliwej, ale rzadkiej fobii: agorafobii lub lęku przed kolorami (chromofobia). W poniższych liniach wyjaśniamy jego przyczyny, objawy i leczenie.
- Powiązany artykuł: "15 najczystszych fobii, które istnieją"
Co to jest chromofobia
Fobie są irracjonalnymi i wytrwałymi lękami, które charakteryzują się niespokojną symptomatologią, która prowadzi osobę do odczuwania potrzeby uniknięcia budzącego lęk bodźca lub ucieczki od niego. Fobie powodują duży dyskomfort i mogą negatywnie wpływać na życie osoby cierpiącej na tę chorobę.
Zaburzenia lękowe są zawarte w zaburzeniach lękowych i istnieją różne typy, jak wyjaśniliśmy w naszym artykule "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu". Te patologie są klasyfikowane jako złożone fobie i proste fobie. Do pierwszych należą fobie społeczne i agorafobia, a proste fobie są nazywane fobiami specyficznymi, w których bodziec fobiczny jest obiektem, sytuacją lub zwierzęciem.
Chromofobia lub lęk przed kolorami jest specyficzną fobią, która charakteryzuje się, ponieważ osoba, która cierpi, odczuwa irracjonalny strach przed kolorami , Różni się od osoby do osoby, ponieważ każdy odczuwa wielki dyskomfort w obecności określonego koloru lub kilku z nich, do tego stopnia, że wizualizacja tego koloru powoduje, że odczuwają intensywny dyskomfort.
Najczęstszymi typami chromofobii są zwykle ksenofobia, która jest irracjonalnym lękiem przed kolorem żółtym, lub melanofobią lub irracjonalnym lękiem przed kolorem czarnym. W wielu przypadkach za tą fobią mogą kryć się przesądne pomysły.
Przyczyny
Fobie są rozwijane poprzez uczenie się, w szczególności poprzez rodzaj uczenia skojarzeniowego zwanego klasycznym warunkowaniem, początkowo badanym przez Iwana Pawłowa i spopularyzowanym przez Johna Watsona, amerykańskiego psychologa. Dzieje się to po traumatycznym doświadczeniu, a osoba kojarzy to bolesne wydarzenie z bodźcem, który pierwotnie był neutralny , co kończy się wywoływaniem tej samej reakcji, która spowodowała traumatyczne wydarzenie. To jest ekstremalny strach.
- Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tego typu nauki, przeczytaj nasz artykuł "Kondycja klasyczna i jej najważniejsze eksperymenty"
Inne przyczyny strachu przed kolorami
Ale fobie mogą pochodzić na różne sposoby , Innym rodzajem uczenia się, które wiąże się z rozwojem fobii, jest warunkowanie plebanów. Oznacza to, że osoba ta nie musi doświadczać traumatycznego wydarzenia na własnej skórze, ale obserwacja emocjonalnie bolesnej sytuacji u innej osoby może spowodować rozwój tej patologii.
Specjaliści od fobii również twierdzą, że te zaburzenia są powszechne, ponieważ ludzie są biologicznie przygotowani na odczuwanie strachu, jest to wysoce adaptacyjny emocjonalny czynnik, który służył przetrwaniu gatunku ludzkiego przez wieki. W tym sensie strach bierze początek z prymitywnych skojarzeń w prymitywnym mózgu, a nie z poznawczych skojarzeń w korze nowej, co tłumaczy, dlaczego fobicy mają poważne trudności w przezwyciężeniu zaburzenia pomimo świadomości, że cierpią. Fobie nie reagują na logiczne argumenty.
Objawy fobii
Rodzaje fobii różnią się w zależności od bodźca fobicznego, który je wywołuje. Kiedy mówimy o arachnofobii, nie odnosimy się do pająków wywołujących strach. W przypadku aerofobii to fakt latania samolotem powoduje dyskomfort. Teraz objawy są powszechne, niezależnie od rodzaju fobii.
Objawy te są zwykle klasyfikowane jako poznawcze, behawioralne i fizyczne. Do objawów poznawczych należą lęk, udręka, brak koncentracji lub katastroficzne myśli , W odniesieniu do objawów behawioralnych, unikania i zachowań ucieczkowych są częste. Unikanie odnosi się do braku narażenia na bodziec, który nie jest jeszcze obecny. Kiedy mówimy o ucieczce, odnosimy się do faktu opuszczenia sytuacji, w której obecny jest bodziec. Fizyczne objawy są różne, hiperwentylacja, hipersjady, bóle głowy, nudności i inne symptomy.
Leczenie i terapia
Chociaż fobie są częstymi zaburzeniami, rokowanie w wyzdrowieniu jest bardzo pozytywne. Przeprowadzono wiele badań, aby dowiedzieć się, jakie jest najlepsze leczenie w tych przypadkach.
Według danych naukowych najskuteczniejsza wydaje się terapia poznawczo-behawioralna. Ta forma terapii ma na celu modyfikację tych nawyków, zachowań i myśli które prowadzą osobę do cierpienia psychicznego zaburzenia. W tym celu stosuje się różne techniki, a do leczenia fobii dwiema z najbardziej powszechnych są techniki relaksacji i techniki ekspozycji.
Jednak technika par excellence to systematyczna desensytyzacja, która łączy poprzednie dwa i polega na stopniowym wystawianiu pacjenta na bodziec wzbudzający lęk. Pacjent zapoznaje się również z różnymi strategiami radzenia sobie, które pomagają mu unikać unikania lub ucieczki od bodźca stymulującego.
Oprócz kognitywnej terapii behawioralnej istnieją inne rodzaje terapii, które okazały się skuteczne w leczeniu fobii. Najbardziej znane to terapia poznawcza oparta na terapii uważności i akceptacji i zaangażowania.
Możesz dowiedzieć się więcej w naszych artykułach:
- Terapia poznawcza oparta na uważności: co to jest?
- Akceptacja i zaangażowanie (ACT): zasady i charakterystyka
Bibliografia:
- E. B., Foa; Blau, J. S., Prout, M. i Latimer, P. (1977). Czy horror jest niezbędnym elementem powodzi (implozji)? Badania behawioralne i terapia (15).
- Nardone, Giorgio. (1997). Strach, panika, fobie: krótka terapia Barcelona: Empresa Redakcja Herder S.A.
