Strach przed iniekcjami (trypanofobia): przyczyny, objawy i konsekwencje
Jeden z najczęstszych ekstremalnych lęków, który występuje nie tylko u dzieci, to fobia zastrzyków lub trypanofobii , Na pewno wszyscy wiemy, że ktoś odczuwa ten wielki lęk przed zaszczepieniem się lub po prostym badaniu krwi.
Tripanphobes mają naprawdę zły czas kiedy muszą zrobić zastrzyk i udać się do ośrodka zdrowia. W wielu przypadkach mogą nawet uniknąć takich sytuacji, nie dbając o narażenie swojego życia na ryzyko (nie zaszczepiając się przeciwko takim chorobom jak tężec) lub zmniejszając ból lub stan zapalny za pomocą kortykosteroidów.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Czym jest fobia iniekcji?
Fobia to intensywny, irracjonalny i uporczywy strach w odniesieniu do niektórych sytuacji, przedmiotów, działań lub ludzi. Głównym objawem tego zaburzenia jest nadmierne pragnienie uniknięcia bodźca wywołującego wielki niepokój, aw przypadku trypanofobii ten fobiczny bodziec to strzykawki i możliwość otrzymywania zastrzyków. Ta fobia jest jedną z najczęstszych, szacuje się, że około 10% populacji cierpi w pewnym stopniu.
Czasami trypanofobię można pomylić z lękiem przed krwią (hematofobią) lub lękiem przed ostrymi przedmiotami (aicmofobia); jednakże strach przed zastrzykami może być tylko wielkim lękiem przed przedmiotami, a ludzie z trypanofobią niekoniecznie doświadczają lęku przed krwią lub innymi ostrymi przedmiotami.
Istnieją różne rodzaje fobii, które zazwyczaj dzielą się na trzy grupy. Trypanofobia zostałby włączony do konkretnych fobii które zwykle budzą obawy przed niektórymi przedmiotami lub sytuacjami. Niektóre specyficzne bodźce fobiczne to pająki, węże, windy lub muchy.
Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Inne rodzaje fobii
Oprócz tej grupy fobii, znanych również jako proste fobie, są jeszcze dwa fobie społeczne , które dotyczą innych osób lub sytuacji społecznych, takich jak lęk przed osiągnięciami, strach przed wstydem lub upokorzeniem lub wycena innych; i agorafobia to strach przed doświadczeniem ataku paniki w miejscu lub sytuacji, w której osoba czuje się niechroniona. Te dwa ostatnie fobie są często uważane za złożone fobie.
Przyczyny trypanofobii
Strach przed iniekcjami zwykle rozwija się w dzieciństwie w wielu przypadkach zwykle trwa w wieku dorosłym. Jego przyczyna jest często traumatycznym przeżyciem w dzieciństwie lub w wieku dojrzewania i chociaż zastrzyki nie powodują dużego bólu, ludzie ci interpretują to jako poważne zagrożenie dla ich fizycznej integralności. Nie chodzi o to, że wierzą, że umrą z powodu zastrzyku, ale że ból będzie tak silny, że nie będą w stanie go znieść.
Uczenie się tego strachu zwykle ma miejsce poprzez tak zwane klasyczne warunkowanie, rodzaj asocjacyjnego uczenia się początkowo badanego przez rosyjskiego fizjologa Ivana Pávlova, ale rozsławionego przez behawiorystę Johna B. Watsona, który wierzył, że ludzie mogą się uczyć silne emocje warunkując, a następnie uogólniając je do podobnych sytuacji.
W tym celu opracował serię eksperymentów z dziećmi, aw jednym z nich udało mu się uczynić małego chłopca o imieniu Albert, nauczyć się bać białego szczura, którego początkowo uwielbiał. Tego eksperymentu nie można obecnie przeprowadzić, ponieważ uznano go za nieetyczny. Możesz to zobaczyć w poniższym filmie:
Inne przyczyny tej fobii
Ta fobia wiele razy można rozwinąć poprzez warunkowanie wikary , to znaczy przez obserwację. Na przykład w przypadku dziecka, które widzi dorosłego, który wpada w panikę w momencie wykonywania zastrzyku lub oglądania filmu, w którym pojawiają się zastrzyki lub strzykawki.
Niektórzy teoretycy uważają również, że przyczyny mogą być genetyczne; i inni, którzy są predysponowani do cierpienia pewnych fobii. W rzeczywistości ta ostatnia teoria potwierdza, że łatwo jest powiązać pewne bodźce ze strachem, ponieważ jest to emocja adaptacyjna, która pomogła ludzkiemu gatunkowi przetrwać. W tym sensie zaburzenia fobii są tworzone przez prymitywne i nie-poznawcze asocjacje , które nie są łatwo modyfikowane za pomocą argumentów logicznych.
- Powiązany artykuł: "Kondycja wikariusza: w jaki sposób działa ten rodzaj uczenia się?"
Objawy lęku przed zastrzykami
Strach przed zastrzykami przedstawia taką samą symptomatologię, jak każda fobia, gdzie występuje przewaga niepokoju i dyskomfortu oraz przesadna próba uniknięcia sytuacji, w których może pojawić się bodziec fobiczny.
Objawami trypanofobii są:
- Objawy poznawcze : strach i niepokój przed strzykawkami oraz możliwość zastrzyku, udręki, dezorientacji, braku koncentracji, irracjonalnych myśli ...
- Objawy behawioralne : unikanie sytuacji, w której dana osoba może otrzymać zastrzyk.
- Objawy fizyczne : przyspieszenie tętna, hiperwentylacja, ból brzucha i nudności, uczucie dławienia, suchość w jamie ustnej itp.
Leczenie
Leczenie fobii jest w większości przypadków podobne, i terapia psychologiczna , według badań, ma wysoki stopień skuteczności. Istnieją różne prądy, które mogą być przydatne w leczeniu trypanofobii; jednakże wydaje się, że terapia poznawczo-behawioralna zapewnia najlepsze wyniki. Ten rodzaj terapii ma na celu modyfikację wewnętrznych zdarzeń (myśli, emocje, przekonania, itp.) I zachowań, które są uważane za przyczynę dyskomfortu.
Z tego powodu stosowane są różne techniki, spośród których wyróżnia się techniki relaksacyjne (szczególnie wskazane w określonych momentach, w których dana osoba doświadcza wielkiego lęku). i systematyczna desensytyzacja , który jest rodzajem techniki ekspozycji, w której, jak sama nazwa wskazuje, pacjent jest narażony na bodziec fobiczny w sposób stopniowy. Uczy się także różnych strategii radzenia sobie, które pozwalają mu zobaczyć na własne oczy, że jego lęki i lęki są irracjonalne.
Aby leczyć tę fobię Możliwe jest również zastosowanie terapii kognitywnej opartej na Mindfulness lub terapia akceptacji i zaangażowania, które należą zarówno do terapii trzeciej generacji, i nie zamierzają modyfikować zachowań, ale akceptują doświadczenie, które automatycznie zmniejsza objawy, ponieważ nie ma oporu wobec faktów. Tak dochodzą ostatnie badania naukowe, co wydaje się wskazywać, że ta metodologia jest szczególnie użyteczna w leczeniu zaburzeń lękowych, ponieważ jeśli spróbujemy zmodyfikować nasze wewnętrzne zdarzenia lub zachowania, pojawia się efekt odbicia i rosną objawy lękowe.
W szczególnych i ekstremalnych przypadkach można podawać anksjolityki; niemniej jednak zawsze obok psychoterapii.
