Kobiecy wytrysk, mit czy rzeczywistość? Nauka daje nam odpowiedź

Kwiecień 19, 2024

Seksuologia ma krótką, czasową podróż jako nauka , Włączenie wiedzy, która obejmuje, nie było traktowane w kontekście naukowym aż do XX wieku, znajdując nas z oczywistym brakiem badań w tej dziedzinie.

Jedną z najbardziej negatywnych konsekwencji tego opóźnienia jest brak jasnych wniosków, które pomagają zrozumieć mechanizmy, które determinują wiele podstawowych aspektów ludzkiej seksualności, takich jak orientacja i tożsamość seksualna danej osoby, zjawisko multiorgasmiczne lub zdolność ejakulacji w kobieta wśród wielu innych, pozostając przy podejściach, które czasami tylko osiągają czysto opisowe.

Polecany artykuł: "28 najbardziej przyjemnych technik masturbacji kobiet"

Czy jest kobiecy wytrysk?

Jednym z fenomenów, który wzbudził większe zainteresowanie seksualnością kobiet, jest niewątpliwie zdolność wytrysku , przypisane mężczyźnie wyłącznie do niedawna. Jednak nie wolno nam zapominać, że istnieją starożytne odniesienia, takie jak Hipokrates, który mówił o żeńskim nasieniu lub Galen, który twierdził, że podczas seksu istniał kobiecy płyn nasienny. Jednak to Whipple i Perry najbardziej przyczynili się do społecznej dyfuzji tego zjawiska w 1982 roku.

Podczas tej dekady przeprowadzono badania (Belzer, 1981, Bohlen, 1982, Zaviacic i wsp., 1984, Addiego i wsp., 1981, Sensabaugh and Kahane, 1982, Pollen i Dreilinger, 1984, Stifter, 1987, itd.). Pokazuje istnienie płynu innego niż mocz i smarowanie kobiety podczas jej orgazmu. Choć prawdą jest, że zjawisko to nie występuje powszechnie u wszystkich kobiet, wyjaśnimy, dlaczego później.

Na czym polega wytrysk u kobiet?

Trzeba powiedzieć, że to fizjologiczne zjawisko wykracza poza samo smarowanie, które pojawia się w fazie podniecenia i ma następujące cechy szczególne:

Mówimy o mniej lepkiej cieczy niż nasienie i lekko białawy, który opuszczałby pochwę podczas fazy orgazmu.

Względnie niedawne zjawisko ujawnienia odkrycia "punktu G" , na cześć dr Ernsta Grafenberga, pusta struktura, która znajduje się w przedniej ścianie pochwy (około 5 cm od wejścia) i która wiele z nich przypada jako wewnętrzna gałąź łechtaczki, byłaby nie tylko wrażliwa na przyjemność, ale być związane z mechanizmem wytrysku. W związku z tym pochodzenie emisji płynu może znajdować się w gruczołach Skene lub gruczołach okołotworowych zlokalizowanych w tej części anatomii pochwy, wokół cewki moczowej i o budowie podobnej do prostaty człowieka.

Ciecz emitowana w ejakulacie kobiecym jest tworzona przez glukozę, PSP (fosfataza kwasu prostaty), kreatyniny i pozostałości mocznika.

Ten wytrysk nie byłby homologiczny do tego człowieka, ponieważ różni się on funkcją (nie ma celu reprodukcyjnego) i podstawowy skład.

Dochodzenia

Francisco Cabello z Malagi, lekarz, psycholog i seksuolog dokonał interesującego badania tego procesu fizjologicznego. Jego hipoteza wyjściowa była oparta na fakcie, że wszystkie kobiety mają "prostatę żeńską", wszystko by się wytrysło podczas orgazmu , Różnica polega na tym, że niektórzy zdają sobie sprawę z tego faktu, głównie przez ilość emitowaną i wydaloną, podczas gdy inni nie zdawali sobie sprawy z niewielkiej ilości wytworzonej lub ponieważ ejakulat jest kierowany wstecz do pęcherza, jak w wytrysku wstecznym w niektórzy mężczyźni

Aby to zrobić, przeanalizowano mocz kobiet, które poddały się eksperymentowi, i które twierdziły, że nie mają wytrysku, tuż po orgazmie, aby zidentyfikować obecność antygenu prostaty (PSA) i innych związków, które potwierdzą część hipotezy. Ta próbka została porównana z inną wcześniejszą do początku związku seksualnego, aby zobaczyć możliwe różnice. Wyniki wykazały, że 100% kobiet, które zgłosiły emitowanie płynu podczas orgazmu emitowanego w tych PSA. Z drugiej strony, 75% kobiet, które twierdziły, że nie mają wytrysku, PSA znaleziono w próbce orgazmu w moczu. Hipoteza początkowa została potwierdzona.

Co powinniśmy wiedzieć o kobiecych orgazmach?

Wobec powyższego wygodnie jest zinterpretować ten proces fizjologiczny, jeśli występuje, jako coś naturalnego i normalnego , Ta wiedza naukowa może odciągnąć nas od pewnych uprzedzeń i przekonań, które często występują w związkach seksualnych.

W ten sam sposób, co dzieje się w człowieku, gdzie nie wszyscy emitują taką samą ilość ejakulatu w każdym związku u kobiet znajdziemy również różnice w zależności od kontekstu i wielu innych zmiennych. Jak widzieliśmy, część populacji płci żeńskiej, która mimo ejakulacji, nie jest tego świadoma, zważywszy, że ilość nie jest wystarczająca, aby ją zidentyfikować, lub kierunek jest wsteczny w kierunku pęcherza.

W każdym razie i pomimo postępu naukowego, jaki dokonał się w tej dziedzinie, nadal pozostaje wiele do wyjaśnienia. Jest oczywiste, że brak inwestycji w badania seksuologiczne (z wyjątkiem sytuacji, gdy istnieje możliwość wprowadzenia leku, który rozwiązuje funkcję męską / żeńską), uniemożliwia postęp w poznaniu ludzkiej seksualności. Mam nadzieję, że ta rzeczywistość zacznie się zmieniać w najbliższej przyszłości.