Filicidio (morderstwo własnych dzieci): jego 5 typów i motywacji
Nasze dzieci to prawdopodobnie ludzie, których większość z nas najbardziej chce. Są to kruche stworzenia, które widzieliśmy urodzone, które potrzebowały i podbiły nas od chwili, gdy przybyły na świat i dla których oddaliśmy wszystko. Ochrona potomstwa jest czymś naturalnym dla większości ludzi i dla wielu innych zwierząt, często wielu rodziców ryzykuje lub poświęca własne życie, aby je chronić.
I nie tylko na poziomie biologicznym: nasza kultura stawia również rodzinę oraz ochronę i opiekę nad tym, a zwłaszcza nad potomstwem, jako jedną z najważniejszych instytucji. Dlatego sprawy takie jak Breton, który zamordował jego dwoje dzieci, wstrząsnęły społeczeństwem. Mówimy o jednym z najbardziej medialnych przypadków zabójstw w ostatnim czasie. Y chodzi o tego rodzaju przestępstwa, o zabójstwo, o którym będziemy rozmawiać w całym tym artykule.
- Powiązany artykuł: "11 rodzajów przemocy (i różne rodzaje agresji)"
Filicide: zabójstwo własnych dzieci
Jest znany jako zabójca zabójstwo własnego potomstwa z rąk jednego lub obojga rodziców , niezależnie od mobilności wspomnianego działania lub zastosowanej do niego metodologii. Kontekst, w którym występuje zabójstwo lub zabójstwo, może być bardzo zmienny, będąc w stanie pojawić się z psychoz połogowych w obecności przemocy domowej lub użycia osoby nieletniej jako przedmiotu krzywdzenia drugiego członka pary.
Jeśli chodzi o ofiary, to pomimo tego, że zabójstwo nie odnosi się do wieku ofiary, z reguły dzieci w wieku poniżej szóstego miesiąca życia są bardziej narażone na śmiertelną przemoc ze strony rodziców. Jeśli chodzi o płeć, w zachodnim społeczeństwie nie stwierdzono żadnych różnic pod tym względem.
Jest przestępstwem, które większość społeczeństwa uważa za najmniej skrajną i nienaturalną, a to zwykle jest postrzegane jako rzadkie, ale chociaż nie jest to normalne, niestety występuje w większej proporcji niż wydaje się na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości ten zabójca jest jeden z rodzajów przestępstw, które generują najbardziej nienaturalną śmierć dzieci , stanowiąca zdecydowaną większość gwałtownych zgonów nieletnich spowodowanych przez samych rodziców (odsetek gwałtownych zgonów dzieci przez osoby spoza rodziny wynosi około 25%).
Stoimy w obliczu bardzo poważna zbrodnia krwi surowo karana przez prawo nie tylko z powodu zabójstwa osoby dobrowolnie, ale także z powodu okoliczności obciążających, że jest to dokonywane przez osobę spokrewnioną z ofiarą, nadużywającą zaufania i przywiązania ofiary do mordercy.
Ponadto w wielu przypadkach mamy do czynienia z morderstwem, w którym istnieje zależność i zależność duża różnica w relacjach władzy między nimi , nadużywania różnicy w sile fizycznej lub wyższości w wieku, doświadczeniu i dynamice władzy i zależności dla utrzymania, a nawet przetrwania ofiary wobec jego oprawcy.
- Może jesteś zainteresowany: "3 główne rodzaje motywacji morderczych w mordercach"
Filicide lub dzieciobójstwo? Różnice
Prawda jest taka, że choć pojęcie to jest zrozumiałe, to określenie "zabójstwo" nie jest tak dobrze znane w populacji ogólnej, że o wiele częściej używa się terminu "dzieciobójstwo" w przypadku tego typu przestępstw. Jednak prawda jest taka, że chociaż zabójca może być dzieciobójcą, nie jest to pojęciem synonimicznym, ale ma wyraźne różnice między nimi.
Przede wszystkim, podczas gdy dzieciobójcze mówią o przyczynie śmierci dziecka przez dorosłego, mówienie o zabójstwie oznacza, że autor wspomnianej śmierci jest jedna z osób, która utrzymuje synowską relację z nieletnim : jeden z rodziców.
Jednym aspektem, który musimy wziąć pod uwagę, jest to, że kiedy myślimy o zabójstwie, zwykle myślimy, że zamordowana osoba jest chłopcem czy dziewczynką, ale prawda jest taka, że pojęcie to odnosi się do umyślnej prowokacji śmierci dziecka lub córka niezależnie od wieku.
Jakie są motywacje, które zwykle mają zabójcy?
Trudno sobie wyobrazić, co może zmotywować osobę do aktywnego wywoływania śmierci jednego lub więcej własnych dzieci. Jednak niektórzy autorzy, tacy jak Resnick, próbowali dokonać ogólnej klasyfikacji przyczyn, które pojawiły się w różnych przypadkach. Przeprowadzone badania odzwierciedlały następujące kategorie lub rodzaje zabójstw .
1. Altruistic filicide
Ten typ zabójstwa występuje zwykle, gdy dziecko ma jakiś rodzaj schorzenia, które powoduje lub jest uważane, że spowoduje cierpienie przez całe życie lub cierpi na jakąś śmiertelną chorobę. Chodzi o spowodowanie śmierci syna lub córki jako metoda unikania cierpienia .
Innym podtypem zabójstwa uważanym za altruistę przez osobę, która go wykonuje, jest to, co jest bezpośrednio związane z samobójstwem samego agresora. Ojciec lub matka zamierzają popełnić samobójstwo i są przekonani, że ich dzieci nie będą w stanie żyć, lub że byłoby niesprawiedliwe porzucić je, woląc zabić je, zanim zmusi się je do stawienia czoła sytuacji.
2. Generowane przez psychozę lub chorobę psychiczną
Chociaż uznanie, że osoby wykonujące tego rodzaju czynności są osobami z zaburzeniami psychicznymi, jest nierealne, prawdą jest, że w niektórych przypadkach otrzymują oni środki chorobotwórcze w kontekście choroby psychicznej. Przykładem jest pewnego rodzaju wybuch psychozy, w kontekście halucynacji lub urojeń w którym dziecko jest mylone z możliwym wrogiem, prześladowcą, mordercą, obcym lub demonem. Inną opcją jest to, że jest to u kobiet z depresją poporodową, które w pierwszych dniach są szczególnie narażone na ryzyko.
3. Niechciane dziecko
Ten rodzaj zabójstwa jest motywowany faktem, że dziecko, o którym mowa, było niechciane przez rodziców lub przez jedno z nich, albo przez niemożność zaopiekowania się dzieckiem. Pod względem technicznym niektórzy autorzy uważają aborcję za taką, choć zazwyczaj jest ona zarezerwowana dla dzieci już urodzonych. Mniej wątpliwym, kontrowersyjnym i bardziej bezpośrednim przykładem jest ten, który występuje za zaniedbanie potrzeb dziecka lub porzucenie tego .
4. Przypadkowe zabójstwo
Uważa się za takiego zabójstwo, które nie miało na celu spowodowania śmierci danego dziecka, ale ostatecznie doprowadziło do niego. Jest częsty w kontekście przemocy w rodzinie lub przemocy zastępczej złamać wolę pary w przypadku przemocy ze względu na płeć. Może się to również zdarzyć w kontekście walki.
5. Filikwa za zemstę lub utylitaryzm
Śmierć dziecka jest wykorzystywana jako narzędzie tortur i zemsty, zwykle w celu wyrządzenia krzywdy małżonkom za jakieś uszkodzenie lub odrzucenie. Jest to rodzaj zastępczej przemocy skierowanej nie tyle na samego nieletniego (jego śmierć jest dla agresora najmniej), ale z przyczynowość szkody dla innej osoby .
The filicida: nawykowe cechy
Fakt zabicia dziecka nie jest czymś, jak mówiliśmy wcześniej, często. Istnieją jednak pewne okoliczności i cechy, które mogą ułatwić zlecanie tego rodzaju działań.
Wśród nich zaobserwowano, że wiele przypadków zabójstw występuje u osób o zmniejszonej zdolności do macierzyństwa lub ojcostwa , W niektórych przypadkach dochodziło do pozbawienia uczuć w dzieciństwie rodzica, utrzymywanie relacji rodzic-dziecko jako czegoś negatywnego, w którym nie ma miłości i być może jakiegoś nadużycia.
Inne możliwe czynniki ryzyka występują u młodych matek i ojców, których pierwsze dziecko pojawia się przed 19 rokiem życia, oraz z niewielkimi zasobami ekonomicznymi i społecznymi. Wreszcie inny odrębny profil obejmuje obecność cech sadystycznych i psychopatycznych, brak emocjonalnego przywiązania do dziecka i użycie tego jako narzędzia do manipulowania, kontrolowania lub atakowania drugiego (ten ostatni profil odpowiada również profilowi osoby stosującej przemoc).
Bibliografia:
- Company, A., Pajon, L., Romo, J. & Soria, M. Á. (2015). Filicidio, infanticidio i neonaticidio: opisowe studium sytuacji w Hiszpanii w latach 2000-2010. Criminality Magazine, 57 (3): 91-102.
- González, D. i Muñoz-Rivas, M. (2003). Filicidio i neonaticidio: recenzja. Legal and Forensic Clinical Psychopatologia, 3 (2): 91-106.
- Kalinsky, B. (2007). The Filicide. Niektóre kolekcje pojęciowe. Nomads Krytyczny Magazyn Nauk Społecznych i Prawnych, 16 (2).
- Resnick, P.J. (1970). Zabójstwo noworodka: przegląd psychiatryczny noworodków. Am J Psychiatry, 126 (10): 58-64.
