Teoria kadrowania: czym jest i jak wyjaśnia naszą percepcję
Teoria kadrowania pojawia się w socjologii interpretacyjnej i porusza się szybko w kierunku psychologii poznawczej, w połączeniu z językoznawstwem. Pozwala nam zrozumieć, w jaki sposób uzyskujemy dostęp do wersji rzeczywistości poprzez prezentację informacji o tej rzeczywistości.
W tym artykule zobaczymy, o czym jest teoria kadrowania, jakie są jego początki, dlaczego jest ona ważna dla psychologii poznawczej i jak wpłynęła na nauki polityczne i komunikacyjne.
- Powiązany artykuł: "Czym jest psychologia społeczna?"
Jaka jest teoria oprawy lub teorii kadrowania?
Teoria kadrowania, lub teoria ramek (teoria kadrowania) wykorzystuje metaforę "ramy" do analizy, w jaki sposób procesy mentalne (przekonania, spostrzeżenia, zdrowy rozsądek) są ustrukturyzowane w odniesieniu do języka, a następnie, w jaki sposób można nimi manipulować.
W ostatnim czasie teoria kadrowania stała się multidyscyplinarnym paradygmatem bardzo popularny w naukach społecznych i komunikacyjnych , W szczególności wykorzystał wiele zasobów z zakresu językoznawstwa kognitywnego, co pozwoliło mu zbadać, w jaki sposób budowana jest opinia publiczna w odniesieniu do informacji, które otrzymujemy z konkretnych urządzeń, takich jak środki masowego przekazu.
Oprawianie ma jeden z jego przodków w socjologii interpretacyjnej (która proponuje, że interpretacja rzeczywistości podczas interakcji zachodzi). Termin "ramka" w języku angielskim) został wykorzystany przez Gregory'ego Batesona w eseju na temat psychologii percepcji, gdzie mówi, że każda informacja określona jako "ramka" dostarcza odbiorcy elementów do zrozumienia wiadomości zawarte w tej ramce.
- Może interesujesz się: "Psychologia poznawcza: definicja, teorie i główni autorzy"
Czy język działa jak ramka?
Słowa pozwalają nam komunikować się, ponieważ kiedy ich używamy, przywoływaliśmy konkretną myśl o czymś (czy jesteśmy emitentami, czy jesteśmy odbiorcami). Jeśli powiemy słowo "jabłko" w grupie hiszpańskojęzycznych znających jabłka, z pewnością podzielimy mentalny obraz bardzo podobny do czerwonej jadalnej kuli. Na pewno, jeśli powiemy "jabłko", nie wywołalibyśmy obrazu gruszki czy drzewa.
Dzieje się tak dlatego, że w naszym systemie poznawczym słowa spełniają funkcje podobne do "ramy"; zrozumienie "ramy" czegoś, co wyznacza pewne granice; jest to obiekt, który wybiera pewną informację spośród wszystkich dostępnych informacji i prezentuje tylko ten wybór. W ten sposób kadrowanie pozwala nam zwrócić uwagę na jedną rzecz ze szkodą dla drugiego.
Innymi słowy, podobnie jak ramki, słowa tworzą pewne informacje i pozwalają je rozpoznać, przyswoić je, a następnie udostępnić.
Rama poza emiter
Teoria kadrowania pozwoliła między innymi wyjaśnić, w jaki sposób nawiązujemy ze sobą komunikację. To znaczy, w jaki sposób możemy w pewnym sensie przekazywać i odbierać sygnały? A także, Jaką rolę odgrywają w tym procesie nasze schematy kognitywne? : jakie wyobrażenia lub spostrzeżenia są wywołane z jakich słów.
Według Ardèvola-Abreu (2015), w komunikatywnym kontekście teorii kadrowania istnieją cztery elementy, które mają fundamentalne znaczenie dla zrozumienia sposobu, w jaki tworzone są ramy informacyjne. Te elementy to nadawca, odbiorca, tekst i kultura.
Dzieje się tak dlatego, że możemy umieścić ramkę nie tylko w osobie, która wydaje wiadomość (nadawcy) i osobie, która ją otrzymuje (odbiorcy), ale także w samej informacji oraz w kulturze, w której jest zarejestrowana. Na przykład media komunikacji dziennikarskiej, przedstawiając informacje, które nas interesują, odzwierciedlają rzeczywistość od momentu, w którym decydują, co będzie, a co nie .
- Może jesteś zainteresowany: "Schematy poznawcze: w jaki sposób zorganizowane jest nasze myślenie?"
Wpływ i zastosowanie w politologii
Tak więc teoria kadrowania odnosi się do tworzenia ram języka i znaczenia, które z kolei pomaga nam generować koncepcje moralne, afirmować wartości, wywoływać emocje między innymi procesy psychologiczne, które są ważne dla naszej codziennej interakcji.
Mówiąc dokładniej, tworzenie tych ram języka i znaczenia jest widoczne w tym, w jaki sposób środki masowego przekazu przekazują nam pewne informacje związane z kwestiami politycznymi iz tego powodu starają się stworzyć ramy naszych schematów psychologicznych.
Amerykański lingwista George Lakoff w jednej z jego najpopularniejszych prac, "Nie myśl o słoniu", mówi nam, że kadrowanie polega właśnie na wyborze języka, który pasuje do naszej wizji świata. Ale nie dotyczy tylko języka, ale pomysłów, które są przywoływane i przekazywane.
Lakoff rozwija się jego praca nad kształtowaniem teorii politycznej zastanawiając się, jakie stanowisko polityczne - na przykład konserwatywne - ma do czynienia ze stanowiskami, które zakładają zdarzenia, które wydają się niezwiązane ze sobą (na przykład aborcja, środowisko, polityka zagraniczna), w jaki sposób powstaje ten ekwipunek? I ... co mają wspólnego nasze pozycje z tym, jak rozumiemy ten sprzęt? Kwestie te można wyeliminować z propozycji teorii kadrowania.
Bibliografia:
- Ardèvol-Abreu (2015). Teoria kadrowania lub kadrowania w komunikacji. Geneza, rozwój i aktualna panorama w Hiszpanii. Latin Magazine of Social Communication, 70: 433-450.
- Lakoff, G. (2007). Nie myśl o słoniu. Editorial Complutense, S.A .: Madryt.
