Franz Brentano i psychologia intencjonalności
Badanie intencjonalności jest stosunkowo niedawne w historii filozofii. Chociaż filozofowie starożytności i średniowieczni jako Arystoteles, Augustyn z Hippony, Awicenna lub Tomasz z Akwinu nawiązywali konkretnie do ludzkiej woli, ogólnie uważa się Franza Brentana, który żył w XIX wieku, pioniera w tej dziedzinie analizy.
W tym artykule opiszemy główne podejścia psychologia intencjonalności (lub "aktu") Franza Brentana , Dla niemieckiego filozofa intencjonalność jest główną cechą, która odróżnia zjawiska psychologiczne od fizyków, które zawierają się zamiast kierować działania na inny obiekt zewnętrzny.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Biografia Franza Brentano
Franz Clemens Honoratus Hermann Brentano (1838-1917) był księdzem, filozofem i psychologiem, urodzonym w Prusach we współczesnych Niemczech. Zainteresowanie filozofią scholastyczną i filozofią Arystotelesa skłoniło go do studiowania tego tematu na kilku niemieckich uniwersytetach, a następnie do być wykształconym jako teolog i zostać kapłanem religii katolickiej .
W roku 1873 opuścił Kościół z powodu swoich nieporozumień z oficjalnymi tezami; w szczególności Brentano zaprzeczył dogmatowi papieskiej nieomylności, zgodnie z którym papież nie jest w stanie popełnić błędów. Później ożenił się i poświęcił nauczaniu uniwersyteckiemu. Zmarł w 1917 r. W Zurychu w Szwajcarii, gdzie przeprowadził się po wybuchu pierwszej wojny światowej.
Podstawowa praca Brentano jest zatytułowany "Psychologia z empirycznego punktu widzenia" i został opublikowany w 1874 roku. W nim autor opisał kluczową rolę intencjonalności w myśleniu i innych procesach o charakterze psychologicznym i potwierdził, że jest głównym czynnikiem odróżniającym je od czysto fizycznych zjawisk.
Propozycje tego pioniera miały wielki wpływ na różne podejścia do psychologii i innych dyscyplin: logiki, filozofii analitycznej Wittgensteina i Russella, psychologii eksperymentalnej, strukturalistycznej i funkcjonalnej analizy literackiej, Szkoły Gestalt, a zwłaszcza fenomenologii, w oparciu o jego psychologię aktu.
Pojęcie intencjonalności
Brentano odzyskał pojęcie intencjonalności we współczesnej filozofii. Do tego opierał się głównie na twórczości Arystotelesa i innych autorów klasycznych ; Jednak podejście René Descartes, które skupiało się na wiedzy zamiast woli, było tym, co zainspirowało Brentano do podkreślenia znaczenia tego konstruktu.
Zgodnie z definicją tego autora, intencjonalność jest wspólną cechą wszystkich zjawisk psychologicznych , Jest to własność, która kieruje akt lub zdarzenie określone w kierunku przedmiotu lub celu znajdującego się w świecie zewnętrznym. Intencjonalność ma charakter immanentny, tzn. Zawsze jest obecna w umyśle osoby.
Zjawiska fizyczne to te, które występują w świecie zewnętrznym, takie jak dźwięki, bodźce wizualne i obiekty w środowisku w ogóle. Z drugiej strony, wśród zjawisk psychologicznych znajdujemy percepcje innych osób o charakterze fizycznym, a także treści mentalnych, które są im kierowane.
W ten sposób wszystkie zjawiska mentalne zawierają przedmiot ; na przykład w akcie pragnienia, aby istniała zewnętrzna jednostka, która spełnia rolę odbiorcy takiego zdarzenia. To samo dzieje się, gdy pamiętamy zdarzenie z przeszłości, miejsce lub konkretną informację, gdy odczuwamy miłość lub nienawiść do innej żywej istoty itd.
Jednak biorąc pod uwagę, że przedmiot mentalny (intencja lub "celowe istnienie") towarzyszący dowolnemu obiektowi fizycznemu ma inną charakterystykę dla każdej osoby, nie jest możliwe, aby więcej niż jeden cel był skierowany dokładnie w stronę tego samego obiektu, nawet jeśli jest to odpowiednik z fizycznego punktu widzenia.
- Może jesteś zainteresowany: "31 najlepszych książek o psychologii, których nie możesz przegapić"
Psychologia aktu
Brentano to powiedział Psychologia składała się z dwóch gałęzi: opisowej i genetycznej , Pierwszy skupiłby się na opisie zjawisk psychicznych w pierwszej osobie, podobnie jak w psychologii fenomenologicznej. Psychologia genetyczna, podobnie jak obecny kognitywizm, zrobiłaby to w trzeciej osobie poprzez empiryczne eksperymenty.
Ten filozof wyraźnie bronił podejścia do psychologii, które ochrzcił jako "opisowy". Zgodnie z tezą Brentano i jego psychologią aktu nie powinniśmy analizować obiektywnego doświadczenia związane ze zjawiskami psychicznymi, ale musielibyśmy po prostu skupić się na opisywaniu tego, jak doświadczamy go tak bogato jak to możliwe.
W ten sposób, biorąc pod uwagę, że nie można studiować umysłu wyłącznie za pomocą fizycznych korelatów, Franz Brentano był przeciwstawiony naszej dyscyplinie może być częścią nauk przyrodniczych , Dla tego autora, podobnie jak dla wielu innych osób w czasach fundamentalnych i współczesnych, psychologia byłaby bliższa filozofii.
Jednak psychologia aktu Brentano była krytykowana od samego początku (nawet przez samych uczniów filozofa, ku swojemu rozczarowaniu) z powodu braku jasności ich podejścia. Ponadto metody badań introspekcyjnych są obecnie bardzo wątpliwe, ponieważ nie można ich odpowiednio usystematyzować.
