yes, therapy helps!
Franz Joseph Gall: biografia twórcy frenologii

Franz Joseph Gall: biografia twórcy frenologii

Luty 29, 2024

Franz Joseph Gall był twórcą frenologii , pseudonaukowa dyscyplina, która wiąże zachowanie i osobowość jednostek z morfologią różnych obszarów ich mózgu, a w konsekwencji również czaszki. Pomimo braku solidności swojej hipotezy, Gall jest kluczową postacią w historii badań anatomicznych mózgu.

W tym artykule dokonamy przeglądu biografii, pracy i wkładu Gall. Skoncentrujemy się na najważniejszych aspektach frenologii, które to samo przeciwstawił się sam Gall, biorąc pod uwagę, że odrzucił swoje propozycje z zakresu anatomii i fizjologii.

  • Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"

Biografia Franza Josepha Galla

Franz Joseph Gall urodził się w Tiefenbronn w Niemczech w 1758 roku. Jego rodzice byli szlachcicami pochodzącymi z Lombardii i żarliwymi katolikami; Gall był drugim ze swoich dwunastu synów, więc starali się uczynić go kapłanem. Jednak bardziej interesował się ludzkim zachowaniem i anatomią niż religia, więc studiował medycynę w Strasburgu.


Gall przeprowadził się do Wiednia, aby ukończyć studia. Tam był uczniem dwóch osobistości medycyny XVIII wieku: Maksymiliana Stoll i Johanna Hermanna. Specjalizował się w neuroanatomii, choć zwracał większą uwagę na mózg, niż na resztę układu nerwowego.

Jego pierwszą pracą był w szpitalu dla obłąkanych, gdzie prowadził obserwacje na temat hospitalizowanych osób. Wkrótce potem otworzył własną klinikę, również w Wiedniu, i zaczął zdobywać sławę dzięki swoim pismom i wykładom; doprowadziło to do zaoferowania stanowiska naczelnego lekarza austriackiego sądu, który Gall odrzucił.

W 1796 roku Gall zaczął mówić o swoich hipotezach że rozmiar i kształt różnych obszarów mózgu można określić, sprawdzając czaszkę i że ta informacja ujawnia osobowość i zdolności intelektualne. Jego współpracownik Johann Gaspar Spurzheim nadał dyscyplinie nazwę "frenologię", chociaż Gall rozważał neuroanatomię.


Po pracy w Wiedniu Gall pracował również w Berlinie i Paryżu; zmarł w Montrouge, niedaleko stolicy Francji, w 1828 roku. Dwa podstawowe dzieła Gall są zatytułowane "Funkcje mózgu i każdej jego części" oraz "Anatomia i fizjologia układu nerwowego w ogóle, a mózg w szczególności "

Czym była frenologia?

Najogólniej rzecz biorąc, twierdził to Franz Joseph Gall każdy obszar mózgu odpowiada pewnej funkcji umysłowej oraz, że związek między anatomią i zachowaniem można badać poprzez analizę kształtu części czaszki pokrywającej jeden lub więcej obszarów mózgu.

Bardziej szczegółowo, metoda Gall'a i jego obserwatorzy mieli zbadać nieregularności, guzy i szczeliny na zewnętrznej stronie czaszki za pomocą palców, a także instrumenty takie jak miary taśmy i słynny cranometer, kalibrator stworzony specjalnie do oceny morfologia czaszki.


Frenologia była popularna w pierwszej połowie XIX wieku , Idee Galla rozprzestrzeniły się w Europie z jej jądra w Edynburgu, a ze starego kontynentu przybyły do ​​Ameryki i Afryki, aby zbiegły się w czasie z kolonizacją i podbojem tych terytoriów przez kraje europejskie.

Jednak pomimo tego, że Gall zainspirował dużą liczbę uczniów i teoretyków i nadal wywiera wpływ na pewne podejścia w odpowiednim czasie, silny sprzeciw społeczności naukowej wobec frenologii sprawił, że ta pseudonauka zdyskredytowana przez około 40 lata po tym, jak Gall zaczął propagować swoje hipotezy.

  • Powiązany artykuł: "Frenologia: mierzenie czaszki w celu zbadania umysłu"

Dziedzictwo Franciszka Józefa Galla

Podczas gdy nie można zaprzeczyć, że pewne obszary mózgu są determinantami niektórych procesów umysłowych, takich jak hipokamp i utrwalanie wspomnień lub uczenie się za pomocą ciała migdałowatego i uczuć emocjonalnych, obecnie podejścia podobne do tych stosowanych w Gall są postrzegane jako ogólna zasada. jako redukcjonistyczny i błędny od podstawy.

Jednak frenologia Gall'a była ważnym krokiem w rozwoju neuroanatomii, ponieważ umocniła ideę umiejscowienie funkcji umysłowych w określonych obszarach mózgu. Odkrycia takie jak Broca i Wernicke na obszarach mózgu związanych z językiem z grubsza podążały za linią badań Galla.

Obecnie neuropsychologiczne wyjaśnienia o charakterze lokalizacjonistycznym straciły na aktualności ze względu na wzrost wiedzy o rzeczywistym funkcjonowaniu ścieżek mózgu i bumie sieci neuronowych, zarówno w neuroanatomii, jak i w kognitywistycznej psychologii.

Z drugiej strony, praca neuroanatomiczna Galena faworyzował postęp technik rozbioru ponieważ przyczynił się do popularyzacji metody oddzielania włókien mózgu jeden po drugim, zamiast arbitralnie wycinać fragmenty tkanki. To także zainspirowało niepokojącą hipotezę Cesare Lombroso na temat wpływu anatomii na przestępczość.

  • Może jesteś zainteresowany: "Morfopsychologia: twoje rysy twarzy ... czy wskazują na twoją osobowość?"

Die 5 Biologischen Naturgesetze - Die Dokumentation (Luty 2024).


Podobne Artykuły