Podstawowy błąd przynależności: osoby szufladkujące
Minęło sporo czasu, odkąd obserwujemy psychikę kognitywną, w jakim stopniu manipulujemy naszą interpretacją rzeczywistości, aby dopasować ją do naszych schematów. Nie tylko nie postrzegamy rzeczy takimi, jakimi są, lecz automatycznie stosujemy wszelkiego rodzaju skróty myślowe, abyśmy mogli szybko i łatwo wyciągać wnioski.
Podstawowy błąd przydziału jest przykładem tego, że zastosowaliśmy się do sposobu, w jaki wymyślamy wyjaśnienia o zachowaniu innych.
Co to jest podstawowy błąd przypisania?
Podstawowy błąd przypisania jest stałą tendencją do przypisują działania ludzi głównie ich cechom wewnętrznym , jako ich osobowość lub inteligencję, a nie kontekst, w którym działają, niezależnie od sytuacji. Pomysł ten jest czymś, co skandalizuje psychologów behawioralnych, ale jest to bardzo często stosowane w naszych codziennych sytuacjach.
To jest trend odzwierciedla esencjalistyczny sposób myślenia : jest to "istota" samego siebie, coś, co wnosimy w sobie i które istnieje niezależnie od wszystkiego, co powoduje, że działamy w określony sposób. W ten sposób interpretuje się, że zachowanie i osobowość są czymś, co wyłania się z wnętrza nas samych, ale ta droga nie jest odwrócona: zewnętrzna nie wpływa na psychikę ludzi, po prostu otrzymuje to, co z niej wychodzi. ,
Upraszczanie rzeczywistości
Jeśli istnieje coś, co charakteryzuje Podstawowy Błąd Atrybucji, bardzo łatwo jest wyjaśnić, co robią inni. Jeśli ktoś zawsze narzeka, to dlatego, że narzekają. Jeśli ktoś lubi spotykać się z ludźmi, to dlatego, że są towarzyscy i ekstrawertyczni.
Rozumowania te składają się na reifikację, która polega na przekształceniu w elementy "rzeczy", które są ściśle prostymi etykietami, których używamy w odniesieniu do abstrakcyjnych zjawisk.
Użycie reifikacji
"Alegre" to słowo, którego używamy do ujednolicenia w ramach jednej koncepcji wielu działań, które odnosimy do abstrakcyjnego pomysłu, radości; jednak nie używamy go tylko do mówienia o tych działaniach, ale zakładamy, że radość jest obiektem umiejscowionym wewnątrz osoby i że bierze udział w mechanizmach psychologicznych, które sprawiają, że zachowuje się w ten sposób.
W ten sposób słowo "szczęśliwy" stało się słowem, które opisuje zachowania jako słowo wyjaśniające pochodzenie tych zachowań i interweniujące w łańcuch przyczyn i skutków. To, co rozpoznajemy w drugiej osobie, etykiety, które na nich umieszczamy, stały się wytłumaczeniem tego, co promuje te działania, zamiast być konsekwencją.
Sposób myślenia oparty na esencjalizmie
Podstawowy błąd przypisania jest formułą upraszczającą rzeczywistość właśnie dlatego, że używa okrężnego rozumowania i prośby o zasadę: ponieważ dana osoba może być dopasowana do pewnej kategorii, wszystko, co robi, będzie interpretowane jako przejaw tej kategorii. To, co uważamy za esencję osoby, prawie zawsze będzie samo potwierdzające .
Co ciekawe, Podstawowy błąd przydziału odnosi się do innych, ale nie do siebie , Na przykład, jeśli ktoś pójdzie na egzamin bez studiowania, jest bardzo prawdopodobne, że przypisujemy to leniwemu lub nieświadomemu charakterowi, a jeśli pewnego dnia będziemy tymi, którzy zaprezentują się na egzaminie bez przygotowania planu, zgubimy się we wszelkiego rodzaju szczegóły dotyczące tego, co nam się przydarzyło w ostatnich tygodniach, aby wyjaśnić, co się wydarzyło i zminimalizować odpowiedzialność, jaką w nim mieliśmy.
Essentialism jest używany podczas zbierania informacji o skomplikowanej sieci zdarzeń, które wpływają na działanie jest zbyt kosztowne, ale w momencie oceniania naszych działań mamy znacznie więcej informacji , więc możemy pozwolić sobie na to, by nie wpaść w Podstawowy Błąd Przypisywania i mamy tendencję do włączania większej liczby elementów kontekstowych do naszego wyjaśnienia.
Teoria sprawiedliwego świata
Podstawowy błąd przypisania jest ściśle związany z innymi uprzedzeniami poznawczymi, które również opierają się na sposobie rozumowania, który odbiega od zasadniczych. Jedną z nich jest Teoria Sprawiedliwego Świata, opracowana przez psychologa Malvina J. Lernera, zgodnie z którą ludzie mają skłonność wierzyć, że każdy ma to, na co zasługuje.
Także tutaj widzimy nadwagę znaczenia wewnętrznych lub indywidualnych aspektów , podobnie jak siła woli, preferencje i osobowość, kosztem minimalizacji elementów kontekstowych: nie ma znaczenia, czy urodziłeś się w tym czy innym kraju, czy też twoi rodzice zaoferowali ci więcej lub mniej zasobów, osoba, od której się stajesz, zasadniczo zależy Ciebie (pomysł, który można odrzucić po prostu widząc, w jaki sposób ubóstwo się utrzymuje, zawsze w tych samych regionach i rodzinach).
Z podstawowego błędu atrybucji rozumie się, że osoba, która kradnie, by przeżyć, jest fundamentalnie trudna, niewiarygodna i że w każdej sytuacji tak będzie.
Z Teorii Sprawiedliwego Świata rozumie się, że będzie to usprawiedliwiać sytuację niepewności tych, którzy kradną, aby przetrwać, ponieważ bieda jest czymś, co się łamie. Obie uprzedzenia mają wspólną cechę, że zaczynają się od zaprzeczenia wpływowi środowiska o aspektach psychologicznych i behawioralnych.
