Gaydar: czy możemy wykryć orientację seksualną innych?
Popularnie znany jako gaydar jest rodzajem szóstego zmysłu która pozwala wykryć, czy ktoś jest homoseksualistą na pierwszy rzut oka, czy nie. Jest wielu ludzi, zarówno homoseksualnych, jak i heteroseksualnych, którzy twierdzą, że są w stanie wydedukować te informacje i mają "zapach" dla seksualności.
Psychologowie, jako dobrzy naukowcy, zadają sobie pytanie, co się dzieje, gdy ktoś potwierdza z taką pewnością, że zna orientację seksualną innych.
Czy jest to umiejętność, którą rozwinęliśmy, gdy wizualizuje się homoseksualizm i buduje wokół niego tożsamość? Czy to możliwe, że nasz gaydar nie jest tak nieomylny, jak nam się wydaje? A jeśli tak,na czym opieramy nasze sądy kiedy jesteśmy tak pewni, że wydedukowaliśmy, z jakimi ludźmi ludzie uprawiają seks?
Gaydar oparty na rysach twarzy
Istnieją różne interpretacje tego, jak działa gaydar , Jedno z wyjaśnień mówi, że twarze heteroseksualistów i homoseksualistów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, są różne. Ludzie, wykrywając te różnice morfologiczne, będą w stanie rozpoznać orientację seksualną.
Ta wydajność została kilkakrotnie przywrócona do warunków laboratoryjnych z umiarkowanie pozytywnymi wynikami. Nawet pokazano tylko konkretne cechy twarzy Podobnie jak oczy, nos lub po prostu usta, uczestnicy są w stanie wywnioskować orientację seksualną i odgadnąć więcej niż połowę czasu.
To wyjaśnienie nie jest wolne od krytyki. Wielu badaczy uważa, że to więcej niż cechy charakterystyczne, które oceniają uczestnicy, to informacje kontekstowe przystające do stereotypów homoseksualnych , Na przykład obecność zadbanej brody, emocjonalna ekspresja twarzy itp. To informacje, których używają badani do oceny, a nie morfologia twarzy. Niestety, nie wiemy na pewno, czy gaydar oparty na informacjach o twarzy reaguje na cechy czy stereotypowe cechy.
Gaydar oparty na stereotypach
Mówiąc o stereotypach, jest to drugi sposób, który teoretycy i badacze proponują jako sposób na wyprowadzenie orientacji seksualnej. Z tej perspektywy gaydar jest zjawiskiem, które występuje, gdy jednostka ocenia seksualność drugiej osoby w oparciu o liczbę stereotypów, które ona spełnia. Te stereotypy nie powstają z niczego, ale są zbudowane społecznie , Oprócz bolesnych lub redukcjonistycznych stereotypów homoseksualnych służą do tworzenia zróżnicowanych kategorii.
Kategorie społeczne, choć mogą być użyteczne, ponieważ pozwalają nam organizować rzeczywistość w sposób ekonomiczny, generują uprzedzenia. Aby rozróżnić kategorie, potrzebujemy obserwowalnych atrybutów, które pozwalają nam rozróżniać kategorie gołym okiem. Jako Homoseksualizm nie jest namacalną własnością , przypisujemy inne funkcje do tej kategorii. Na przykład obecność kobiecych manier i gestów, aspekt opiekuńczy lub forma ekspresji emocjonalnej. Chociaż w niektórych przypadkach mogą być prawdziwe, nie odpowiadają one całej populacji homoseksualnej.
Gaydar może składać się z dedukcji za pośrednictwem tych stereotypów, co oprócz tego, że sprawia nam błędy przy wielu okazjach, są szkodliwe dla kolektywu homoseksualnego z powodu jego redukcjonizmu , Grosso modo, chociaż obecność "homoseksualnych cech" przewiduje orientację seksualną, pomijamy wszystkich tych gejów, którzy nie spełniają stereotypu. Z tego powodu otrzymujemy jedynie potwierdzenie, że osądziliśmy stereotypowych gejów, dochodząc do fałszywego złudzenia, że nasz gaydar jest nieomylny.
- Może jesteś zainteresowany: "Mózg biseksualistów ma swoje cechy"
Dowody naukowe
Chociaż badania w tej sprawie nie są liczne, dowody są sprzeczne. Jak widzieliśmy wcześniej, istnieją badania, które mają niewielki wpływ na prawidłowe różnicowanie cech twarzy homoseksualistów i heteroseksualistów. Jednak inspekcja twarzy nie wyjaśnia całego funkcjonowania gaydar. Najbardziej kompletne wyjaśnienie jest oferowane za pośrednictwem stereotypów .
W tym wierszu badanie w tym zakresie przeprowadziło serię 5 eksperymentów, aby zbadać wykonalność hipotez na podstawie rysów twarzy i stereotypów. W badaniu nie znaleziono dowodów na korzyść uznania orientacji seksualnej za pomocą rysów twarzy. Ponadto postawiono hipotezę, że zdolność do rozpoznawania orientacji seksualnej we wcześniejszych badaniach, które mają wpływ, ma większy związek ze sposobem prezentowania tematu na zdjęciu i jakością zdjęcia niż z jego własnym cechy
W tym samym badaniu stwierdzono, że w ocenie orientacji gaydar opiera się na stereotypach.Ludzie popełniają stereotypy, nie zdając sobie z tego sprawy, stąd wrażenie gaydar przypomina raczej intuicję, której podmiot nie wie, dlaczego tak jest, zamiast logicznej dedukcji , Podobnie, w esejach, w których naukowcy potwierdzają istnienie gaydar, uczestnicy emitują więcej sądów opartych na stereotypach, podczas gdy gdy badacz zaprzecza istnieniu gaydar, sądy są znacznie mniej stereotypowe.
- Powiązany artykuł: "" Heurystyczne ": mentalne skróty ludzkiej myśli"
Recenzje i zagrożenia
Sam termin może podtrzymywać sądy oparte na stereotypach. Wiemy, że gaydar jest niczym więcej jak stronniczą i uprzedzoną formą intuicji. Kiedy nadano im właściwą nazwę, zapominamy, że jest to zjawisko oparte na stereotypach. Przyznając mu status szóstego zmysłu, jego użycie jest uogólnione i jest postrzegany jako nieszkodliwy, gdy w paradoksalny sposób utrwala się i zwiększa stereotypy wobec ludności homoseksualnej. Mówiąc o gaydarze, ponosimy ryzyko uzasadnienia społecznego mitu.
Na początek wszelkie rozumowanie oparte na stereotypach jest mało przydatne, gdy mówimy o złożonym aspekcie tożsamości. Statystycznie rzecz biorąc, dla stereotypowo gejowskiego atrybutu (wyobraź sobie "zaopiekuj się skórą") jest przydatna do identyfikacji homoseksualistów, powinno być coś, co dzieje się 20 razy więcej w populacji homoseksualnej niż w heteroseksualnym. Z tego powodu wiara w istnienie gaydar jest typowa dla błędnego rozumowania.
Nie możemy przegapić okazji, by wypowiedzieć się, w jaki sposób utrzymanie tych stereotypów szkodzi postępowi społecznemu i widoczności wszystkich form seksualności. Dla zrozumieć zjawisko takie jak orientacja seksualna w całej jego złożoności Konieczne jest pozbycie się skrótów. Wiemy, że kiedy kategoryzujemy rzeczywistość, widzimy to w ten sposób. Stereotypy zakotwiczają nas poznawczo i nie pozwalają nam widzieć poza kategoriami, które znamy. Widoczność różnorodności seksualnej dzieje się właśnie z powodu zerwania z tymi kategoriami.
Podobnie jak w przypadku płci, nie chodzi o zaprzestanie używania kategorii, ale o nieprzypisywanie sztywnych oczekiwań lub stereotypów, które ograniczają sposoby manifestowania tożsamości każdego z nich. Przezwyciężyć te bariery poznawcze Oznacza to, że jest w stanie zrozumieć orientację seksualną tego, czym jest: prostą sprawą preferencji w związkach seksualnych, niezależnie od sposobu, w jaki ją postrzegasz, gestów, których używasz i jak bardzo zależy ci na swoim ciele. Jest to warunek sine qua non integracji.
- Może jesteś zainteresowany: "5 mitów o homoseksualizmie zdemontowanych przez naukę"
Bibliografia:
- Cox, W. T. L; Devine, P. G; Bischmann, A. A; Hyde, J. S. (2015). Wnioski o orientacji seksualnej: role stereotypów, twarzy i mitu Gaydar. The Journal of Sex Research, 53 (2), pp. 157-171.
