Uogólnione zaburzenia lękowe: objawy, przyczyny i leczenie

Kwiecień 1, 2024

The uogólnione zaburzenie lękowe Charakteryzuje się przesadnym i nadmiernym zmartwieniem i obawą o jakiekolwiek codzienne wydarzenie bez wyraźnego powodu dla tego problemu.

Ludzie, którzy cierpią na to zaburzenie zawsze oczekują, że coś pójdzie nie tak i nie mogą przestać martwić się o swoje zdrowie , pieniądze, rodzina, praca lub uniwersytet.

Co to jest uogólnione zaburzenie lękowe?

Ten strach lub niepokój są irracjonalne, nierealne i nieproporcjonalne, a codzienne życie staje się stałą troską. Dlatego lęk kończy się dominacją życia jednostki, co negatywnie wpływa na ich normalne funkcjonowanie w różnych obszarach ich życia, takie jak aktywność społeczna, praca lub relacje interpersonalne. Ponadto, uogólnione zaburzenie lękowe wpływa również na zdolność do plastycznego wyobrażenia sobie możliwych sytuacji w przyszłości, powodując skupienie uwagi na negatywnych odczuciach postrzeganych w teraźniejszości.

Musimy odróżnić GAD od innych zaburzeń lękowych

Lęk jest normalną reakcją osób borykających się z sytuacjami stresu i niepewności. Teraz, gdy kilka niespokojnych objawów powoduje udrękę lub pewien stopień pogorszenia funkcji w życiu osobnika, który cierpi, zdiagnozowane zostaje zaburzenie lękowe. Istnieją różne rodzaje zaburzeń lękowych: zespół lęku napadowego, zaburzenie fobii, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) ...

Wszystkie mają wspólną cechę, w tym TAG utrudniać funkcjonowanie w różnych obszarach życia osoby, która cierpi , Na przykład: relacje społeczne i rodzinne, praca, szkoła. Ale wśród różnych rodzajów zaburzeń lękowych istnieją różnice.

Stały niepokój

W przypadku uogólnionego zaburzenia lękowego, reakcje lękowe i lękowe nie ograniczają się do tego, co jest typowe dla innych zaburzeń; na przykład możliwość wystąpienia ataku paniki i wyczerpania powietrza (zaburzenie paniki), uczucie upokorzenia w miejscach publicznych (fobia społeczna), cierpienie z powodu skażenia (zaburzenie obsesyjno-kompulsywne) lub poważne schorzenie (hipochondria). Ale, w przeciwieństwie do poprzednich, główną cechą uogólnionego zaburzenia lękowego (GAD) jest nadmierne i irracjonalne zmartwienie i niepokój, trwałe (co najmniej połowa dni przez co najmniej 6 miesięcy) i trudne do kontrolowania Szereg wydarzeń lub działań, takich jak praca, szkoła, przyjaciele i rodzina.

Ponadto, zgodnie z DSM-V, aby zdiagnozować GAD, zaburzenie nie może wynikać z bezpośrednich efektów fizjologicznych substancji (leku, leku) lub choroby (na przykład nadczynność tarczycy) lub występują wyłącznie podczas zaburzenia afektywnego, zespołu stresu pourazowego, zaburzenia psychotycznego lub wszechobecnego zaburzenia rozwojowego.

Objawy uogólnionego zaburzenia lękowego

Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi GAD zdefiniowanymi w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych DSM-V, lęku i obaw są powiązane z trzema (lub więcej) z następujących sześciu objawów , W przypadku dzieci wymagany jest tylko jeden z przedmiotów.

Niepokój lub uczucie niespokojne
Łatwo zmęczony
Trudności z koncentracją lub pustym umysłem
Drażliwość
Napięcie mięśniowe
Zaburzenia snu (trudności w pogodzeniu lub utrzymaniu, mały sen lub niespokojny)

Ponadto niepokój, niepokój lub objawy fizyczne powoduje klinicznie znaczny dyskomfort lub pogorszenie funkcjonowania społecznego, zawodowego lub innych ważnych obszarów funkcjonowania.

W przeciwieństwie do DSM-V, zgodnie z Kryteriami Diagnostycznymi ICD-10 (Światowa Organizacja Zdrowia, WHO) nie jest konieczne, aby obawy były nadmierne i trudne do kontrolowania. Ponadto wymaga obecności następujących objawów:

Objawy autonomiczne : kołatanie serca lub tachykardia, pocenie się, drżenie lub drżenie, suchość w jamie ustnej (nie wynika z leczenia lub odwodnienia).
Powiązane z klatką piersiową i brzuchem : duszność, uczucie dławienia, ból lub dyskomfort w klatce piersiowej, nudności lub dyskomfort w jamie brzusznej.
Związane ze stanem psychicznym: zawroty głowy, niestabilność lub zanikanie; derealizacja lub depersonalizacja; strach przed utratą kontroli, zwariowaniem lub utratą świadomości; strach przed śmiercią
Ogólne objawy : uderzenia gorąca lub dreszcze; uczucie ogłuszenia lub mrowienia; napięcie mięśni, ból lub dyskomfort; niepokój lub niezdolność do relaksu; uczucie bycia na krawędzi lub pod presją lub napięcia psychicznego; uczucie guza w gardle lub trudności w połykaniu.
Inne niespecyficzne objawy : przesadna reakcja na małe niespodzianki lub niespodzianki; trudności z koncentracją lub "czysty umysł" z powodu niepokoju lub lęku; uporczywa drażliwość; trudności z zasypianiem z powodu zmartwień.

ICD-10 określa obecność 4 z 22 objawów rozpoznania tej patologii i konieczne jest, aby co najmniej jeden z objawów pochodził z autonomicznej grupy. Pomimo różnic między DSM a CIE, stopień porozumienia między nimi jest dość wysoki: w badaniu przeprowadzonym przez Andrewsa, Slade'a i Petersa (1999) stwierdzono, że 77% osób zdiagnozowanych przez jeden z tych systemów miało pozytywna diagnoza również w drugim.

Neurologiczne podstawy uogólnionego zaburzenia lękowego

Niewiele wiadomo na temat neurologicznej podstawy uogólnionego zaburzenia lękowego, poza zarejestrowaniem dowodów, które są związane z niższą niż normalną aktywacją w korze przedczołowej i korze przedniej obręczy. Konieczne jest ponowne przeprowadzenie wielu badań w tej sprawie, aby dobrze zrozumieć to zaburzenie.

Przykłady uogólnionego zaburzenia lękowego

Aby lepiej zilustrować tę patologię, kilka przykładów pokazano poniżej:

Lekarz, który stale martwi się, że nie prawidłowo diagnozuje pacjentów , Za każdym razem, gdy dzwonią do niego przez telefon, sądzi, że jest przełożonym, który mówi mu, że działa źle. Ponadto stale martwi się, czy jego nowy pacjent będzie byłym pacjentem, który nawrócił.

Kobieta, która zawsze się martwi, jeśli jej partner ją opuści , zwolnią cię w pracy i jeśli ktoś z twojej rodziny poważnie zachoruje.

Ojciec, który zawsze się martwi, jeśli jego 4-miesięczny syn utonie podczas jedzenia , jeśli nie będziesz słyszeć jego płaczu w nocy, jeśli będzie potrzebował pomocy, a jeśli będzie bardzo chory i umrze.

Leczenie tego psychologicznego niedostosowania

Podobnie jak pozostałe zaburzenia lękowe, TAD można skutecznie leczyć za pomocą psychoterapii i leków.

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) umożliwia pacjentom nabywanie narzędzi do kontrolowania lęku i zmartwień. Ponadto, alternatywne terapie, takie jak techniki relaksacyjne, medytacja lub joga mogą być korzystne w połączeniu z CBT.

Bibliografia:

Mochcovitch, M. (2014). Systematyczny przegląd badań fMRI w uogólnionym zaburzeniu lękowym: ocena jego neuronalnych i poznawczych podstaw. Journal of affective disorders, 167, pp. 336-342.
Solomon, C. (2015): Generalized Anxiety Disorder. The New England Journal of Medicine, 373 (21), pp. 2059-2068.
Wu, J. (2015): Epizodyczne myślenie przyszłościowe w uogólnionym zaburzeniu lękowym. Journal of anxiety disorders, 36, pp. 1 - 8.