George Armitage Miller: biografia pioniera psychologii poznawczej
George A. Miller (1920-2012) był amerykańskim psychologiem, który wniósł bardzo ważną wiedzę z zakresu psychologii i neurologii poznawczej. Analizował między innymi, w jaki sposób ludzie przetwarzają informacje, które otrzymujemy, i jako pierwsi daliśmy do zrozumienia, że nasza pamięć może pomieścić do siedmiu elementów różnicowych na moment.
Dalej zobaczymy biografię George A. Millera , a także niektóre z jego głównych wkładów do psychologii poznawczej.
- Powiązany artykuł: "Psychologia poznawcza: definicja, teorie i główni autorzy"
George A. Miller: biografia psychologa kognitywnego
George Armitage Miller, lepiej znany jako George A. Miller, urodził się 3 lutego 1920 roku w Charleston w Stanach Zjednoczonych. W 1940 r. Uzyskał wyższe wykształcenie z zakresu historii i mowie, a rok później, w 1941 r. Uzyskał tytuł magistra na tym samym terenie. Oba stopnie były częścią programu University of Alabama.
Wreszcie w 1946 roku Uzyskał tytuł doktora psychologii na Uniwersytecie Harvarda .
W ramach swojej działalności w ramach tej ostatniej instytucji, Miller współpracował w ramach łączności Armii USA (Army Signal Corps) podczas II wojny światowej. W rzeczywistości, w roku 1943, Miller przeprowadził zbrojne dochodzenie dotyczące zrozumiałości mowy i dźwięku; tematy, które przeniósł wiele lat później w swoich badaniach nad psycholingwistyką.
Następnie służył jako profesor i badacz na tym samym uniwersytecie, a także w Massachusetts Institute of Technology i Rockefeller University. Wiele lat później, w 1979 roku, rozpoczął działalność akademicką na Uniwersytecie Princeton, gdzie został uznany za emerytowanego profesora w 1990 roku.
Podobnie był członkiem prestiżowej American Academy of Arts and Sciences oraz National Academy of Sciences. Był także współzałożycielem (wraz z Jerome S. Brunerem) Centrum Badań Poznawczych na Harvardzie, w 1960 r., Oraz uczestniczył w utworzeniu Princeton Cognitive Science Laboratory w 1986.
Dzięki swoim teoriom o pamięci krótkotrwałej, Miller jest uznawany za jednego z twórców kognitywistyki i neuronauki kognitywnej , Wniósł również istotny wkład w psycholingwistykę i studia komunikacji ludzkiej, dzięki którym otrzymał nagrodę za wybitne witalność za psychologię od American Psychological Association (APA).
- Może jesteś zainteresowany: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Od paradygmatu behawioralnego do psychologii poznawczej
W latach, w których George A. Miller był badaczem psychologii (1920-1950), paradygmat behawioralny narastał. Jedną z rzeczy, które utrzymywał behawioryzm, było to, że umysł nie mógł być studiowany naukowo, ponieważ nie był bytem, którego rzeczywistość można było zaobserwować.
Innymi słowy, dla behawioryzmu nie było możliwości naukowego studiowania procesów umysłowych, ponieważ są to stany i operacje, których nie można bezpośrednio obserwować.
Z kolei Miller argumentował, że paradygmat behawioralny może być bardzo ograniczony. Z Twojej perspektywy zjawiska mentalne mogą być uzasadnionym przedmiotem badań do badań empirycznych w psychologii.
Studia z pamięcią krótkotrwałą
Miller był zainteresowany zmierzyć zdolność umysłu do ustalenia kanałów przetwarzania informacji , Z badań, które przeprowadził, uświadomił sobie, że ludzie mogą niezawodnie kojarzyć od czterech do dziesięciu ciągłych bodźców.
Na przykład hałas, długość linii lub seria punktów. Ludzie mogli szybko zidentyfikować bodziec tak długo, jak było ich siedem lub mniej, i mogli zachować od pięciu do dziewięciu elementów w najbliższej pamięci.
W ten sposób opracował jedną z jego największych propozycji: pamięć krótkoterminowa w człowieku nie jest nieograniczona, ale ma ogólną zdolność przechowywania do siedmiu informacji. Podobnie, wspomniana pojemność może być modyfikowana w zależności od sposobu przeprowadzania kolejnych procesów, jako przekodowanie informacji .
Powyższe uznaje się po dziś dzień za jedno z podstawowych założeń przetwarzania informacji, właśnie dlatego, że utrzymywało, że ludzka pamięć może efektywnie uchwycić w sumie siedem jednostek w tym samym czasie (mniej więcej dwie dodatkowe informacje) ,
Na przykład ta ostatnia występuje, gdy kiedy musimy rozróżnić różne dźwięki lub kiedy musimy postrzegać obiekt przez ukryte lub bardzo szybkie spojrzenie.
Wpływ na psychologię
Wnioski Millera znacząco wpłynęły na późniejsze badania w zakresie psychologii poznawczej, które ostatecznie doprowadził do opracowania i zatwierdzenia testów psychometrycznych do badania pamięci i innych procesów poznawczych.
Podobnie pozwoliło to na uogólnienie idei, że ważne jest ograniczenie liczby elementów, które są prezentowane danej osobie, gdy chcemy zachować pewne informacje (na przykład cyfry liczby lub liczbę bodźców tworzących prezentację itp.).
Polecane prace
Niektóre z najważniejszych dzieł George A. Millera są Język i komunikacja, z 1951 r .; Plany i struktura zachowaniaz 1957 r .; i Magiczna liczba siedem, plus minus dwa: pewne ograniczenia w naszej zdolności przetwarzania informacji z 1956 r., co jest być może dziełem, które zapoczątkowało jego początki jako prestiżowego psychologa kognitywnego.
Bibliografia:
- Doorey, M. (2018). George A. Miller. Encyclopedia Britannica. Źródło: 29 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/George-A-Miller.
- Pinker, S. (2012). George A. Miller (1920-2012). Nekrologi. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne. Źródło: 29 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //stevenpinker.com/files/pinker/files/miller_obituary.pdf.
