Gustav Theodor Fechner: biografia ojca psychofizyki
Chociaż zainteresowanie ludzką psychiką istniało już od czasów starożytnych, dopiero wraz z wkładem Wilhelma Wundta i stworzeniem pierwszego laboratorium poświęconego jego badaniom nie uważa się narodzin psychologii za dyscyplinę naukową.
Ale prawda jest taka, że oprócz Wundta, inni autorzy mieli wielkie znaczenie w początkach i rozwoju psychologii jako nauki, której pierwsze momenty wiążą się z tworzeniem psychofizyki. W tym sensie wyróżnia się postać Gustawa Theodor Fechner, uważany za ojca tej dyscypliny, o którym w tym artykule przedstawiono krótką biografię .
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Krótka biografia Gustawa Theodora Fechnera
Syn pastora protestanckiego, Gustav Theodor Fechner urodził się 19 kwietnia 1801 r. W Gross-Särchen , terytorium należące obecnie do Niemiec. Jego początkowe wykształcenie było tradycyjne i religijne, a duchowe było aspektem, który miałby wielkie znaczenie w jego życiu. Jego ojciec zmarł z powodu choroby, gdy Fechner miał pięć lat. Kolejnym krokiem była jedna z najważniejszych karier w naukowym badaniu psychofizyki.
Lata formacji, małżeństwa i pozycji nauczyciela
Początkowo Fechner interesował się medycyną, rozpoczynając studia w tej dziedzinie w Medizinisch-Chirurgische Akademie w Dreźnie. Jednak w 1818 roku wstąpił na Uniwersytet w Lipsku, gdzie spotkał się i pracował z Weber. Jego zainteresowania zmieniały się w kierunku świata fizyki. W wieku 29 lat spotkał Clara Volkmann , z którym poślubiłby się trzy lata później. W 1834 roku, rok po zawarciu związku małżeńskiego, przyjął stanowisko na uniwersytecie jako profesor fizyki.
Byłby wtedy, gdyby zaczął badać kolor, kiedy zaczął profesjonalnie pokazywać swoje zainteresowanie psychiką, pracując początkowo z percepcją koloru i subiektywności z którym został złapany, wykonując różne eksperymenty w tej sprawie.
Krótkie ubezwłasnowolnienie i refleksja nad filozofią
W 1840 Fechner cierpiałby na poważny problem ze wzrokiem , spowodowany w dużej mierze przez przedłużające się wystawianie siatkówki na słońce, które go oślepia. Skutki ślepoty, wraz z presją, której był poddawany jako profesor uniwersytecki, spowodowały, że Fechner został ubezwłasnowolniony w taki sposób, że musiał tymczasowo porzucić swoją pozycję profesora na uniwersytecie. Cierpiał na głęboką depresję od około trzech lat.
W tym okresie swojego życia rósł jego obawy o istotę rzeczy i aspekty metafizyczne, takie jak dusza i ciało. Autor uważał, że fizyczne i duchowe nie były odrębnymi elementami, ale odzwierciedlały różne oblicza tej samej rzeczywistości. Utrzymywał, że wszystkie żywe istoty mają własną duszę, a nawet materię nieorganiczną opętaną duchem, punkt widzenia przypominający filozofa Barucha Spinozę. Po trzech latach opuścił swój depresyjny stan, aby zacząć odczuwać dobre samopoczucie, euforię i wyniesienie, które sam nazwałby zasadą przyjemności.
Zainteresowanie metafizycznymi aspektami rzeczywistości i przekonanie, że ciało i umysł były zjednoczone, doprowadziłyby do tego, po odzyskaniu, Wróciłem na Uniwersytet w Lipsku jako nauczyciel , ale tym razem filozofii. W 1848 r. Opublikował Nanna; oder Über das Seelenleben der Pflanzen (Nanna lub o życiu duchowym roślin) i Zend-Avesta; oder Über die Dinge des Himmels und des Jenseits, von Standpunkt der Naturbetrachtung (Zend-Avesta lub rzeczy niebiańskie i nie tylko z punktu widzenia przyrody), obie prace, które traktowałyby elementy takie jak połączenie ciała i ducha.
Narodziny psychofizyki
Fechner przeprowadzałby różne eksperymenty, aby zademonstrować połączenie ciało-umysł i przez wiele lat poszukiwał modelu matematycznego i równania, które określałyby istnienie związku między aspektem materialnym a duchowym / mentalnym.
Jego badania obejmują analizę i obserwację modeli zaproponowanych przez Webera oraz obserwacja istnienia bezwzględnych i względnych progów w gromadzeniu bodźców, mających duże znaczenie w doskonaleniu i rozszerzaniu tak zwanego "prawa Webera".
W 1860 roku usystematyzował swoje prace i odkrycia opublikował książkę, która spowodowałaby, że psychofizyka narodziła się jako dyscyplina "Elementy psychofizyki", w którym badał matematyczne i fizyczne związki ciała i umysłu poprzez badanie wrażeń i percepcji.
Badał także takie aspekty, jak błędy pomiarowe , a jego zainteresowanie duchowym kontynuowane w aspektach takich jak spirytyzm lub to, co jest obecnie znane jako parapsychologia. Kontynuował publikacje różnych prac poświęconych różnym aspektom, takim jak estetyka, a także rozszerzał swoje zainteresowania i badania na tematy zbliżone do zasady przyjemności lub humoru.
- Powiązany artykuł: "Psychofizyka: początki psychologii"
Śmierć i dziedzictwo Fechnera
Gustav Theodor Fechner zmarł w listopadzie 1887 r. W Lipsku. Jego prace były niezwykłym postępem, który umożliwił zrodzenie się psychologii jako nauki, wpływając na takich autorów, jak Wundt czy Sigmund Freud.
Psychofizyka i psychometria, która z niej wynika podobnie pozostaje ważną częścią obecnej psychologii eksperymentalnej, szczególnie tej związanej z behawioryzmem.
