Hikikomori w Hiszpanii: syndrom izolacji społecznej nie tylko dotyka Japonii
Hikikomori jest zjawiskiem psychopatologicznym i socjologicznym, w którym osoba izoluje się od społeczeństwa przez co najmniej 6 miesięcy, zamykając się w swoim pokoju , bez zainteresowania ani motywacji do pracy, szkoły czy stosunków społecznych. Do niedawna uważano, że są tylko przypadki w Japonii, ale ostatnie badania sugerują, że są też przypadki w innych krajach. Na przykład: Hiszpania, Włochy, Indie, Stany Zjednoczone lub Korea.
Ten zespół różni się od agorafobii, ponieważ pacjenci z Hikikomori odczuwają apatię dla społeczeństwa , W przeciwieństwie do tego, agorafobia jest zaburzeniem lękowym charakteryzującym się irracjonalnym lękiem przed byciem w sytuacjach, w których może być trudne lub kłopotliwe uciec lub gdy pomoc może nie być dostępna w przypadku ataku paniki.
Termin ten został wymyślony przez doktora Tamaki Saito, psychiatrę, który oszacował, że w Japonii 1,2 miliona ludzi cierpi na Hikikomori.
Charakterystyka Hikikomori
Efekt Hikikomori obejmuje ldo abstynencji od społeczeństwa i unikania interakcji z innymi , Indywidualny profil, który cierpi Hikikomori, to młodzi dorośli z klasy średniej i płci męskiej, którzy, widocznie ze względu na presję współczesnego życia, uciekają z prywatności i bezpieczeństwa swoich sypialni, żyjąc samotnie. W rzadkich przypadkach zazwyczaj opuszczają swój pokój, więc spędzają czas w swoim świecie obcym społeczeństwu lub w swojej wirtualnej rzeczywistości: gry wideo, internet lub komiksy manga (w japońskim Hikikomori).
Eksperci twierdzą, że l jako wrażliwi, nieśmiali, zamknięci w sobie ludzie z brakiem umiejętności społecznych i zasobami tolerującymi stres są bardziej prawdopodobne cierpieć na ten syndrom.
Hikikomori jest źródłem wielkiej publicznej debaty: czy ma społeczne czy psychologiczne pochodzenie? Czy rodzice mają coś wspólnego z rozpieszczaniem swoich dzieci? Dlaczego zdarza się częściej w Japonii? Początkowo sądzono, że miało to miejsce tylko w tym azjatyckim kraju, ale wydaje się, że jest więcej przypadków poza Japonią.
Japonia i jej związek z zespołem Hikikomori
Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, musimy przede wszystkim zrozumieć specyfikę azjatyckiego giganta. Japonia oferuje wiele osobliwości, które trudno znaleźć nigdzie indziej na świecie. Japoński kraj jest dziś jednym z najbardziej uprzemysłowionych i zaawansowanych społeczeństw na świecie. Słynie ze swoich osiągnięć technologicznych, jest krajem wysoce zurbanizowanym. Według niedawnego raportu ONZ jego stolica, Tokio, jest najbardziej zaludnionym miastem na świecie z 13,5 milionami mieszkańców.
Ale pomimo tego, że Japonia reprezentuje nowoczesność, w tym samym czasie rządzenie tradycyjnymi wzorcami zachowań i etyką społeczną nadal ma głębokie znaczenie i korzenie , Japonia łączy tysiącletnią przeszłość i wysoce technologiczną przyszłość. Oznacza to, że jest znana z mody, trendów, ale jego tysiącletnia kultura współistnieje z kapitalistycznym i konsumpcyjnym modelem, który ją charakteryzuje. W tym kontekście nierzadko pojawiają się patologie, takie jak Hikikomori, ponieważ system kapitalistyczny dąży do indywidualizmu i tradycyjnych wartości do zbiorowości.
Kultura estetyki, konsumpcji i rozrywki zbierała żniwo wielu młodym ludziom, ponieważ zmienia przedmioty w przedmioty i zwykłych konsumentów, i tracą prawdziwą tożsamość, która powinna je charakteryzować. Współistnienie tych dwóch systemów wartości może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych, ponieważ dobrostan ludzi jest bardzo związany z byciem z samym sobą, co jest skomplikowane w kulturze japońskiego kraju,
Zaburzenia psychiczne związane z technologią i kulturą obrazu i konsumpcji nie należą wyłącznie do tego kraju, ale kraje zachodnie również doświadczają różnych zjawisk, które są konsekwencją tego odśmierczającego systemu. Następnie zostawiam kilka przykładów problemów, które mogą powodować nowe technologie oraz kulturę obrazu i konsumpcji na poziomie emocjonalnym:
- Nomophobia: rosnące uzależnienie od telefonu komórkowego
- Tecnostros: nowa psychopatologia "epoki cyfrowej"
- Zespół FOMO: poczucie, że życie innych jest bardziej interesujące
Przyczyny japońskiego Hikikomori
The przyczyny Hikikomori są zróżnicowane i nie ma zgody wśród badaczy , Za tym syndromem mogą kryć się czynniki osobiste, kulturowe, środowiskowe (rodzina, szkoła itp.) Lub demograficzne. Ponieważ związane z nimi czynniki występują w większym stopniu w dużych miastach, wydaje się, że na obszarach miejskich występuje większa częstość występowania.
Czynniki osobiste odnoszą się do problemów samooceny, braku umiejętności społecznych lub radzenia sobie ze stresem tych osób, a to z powodu braku zasobów izolowaliby się, by szukać wygody i wygody w swoim pokoju , Inni eksperci uważają, że nowe technologie mają wiele do zrobienia, co powoduje utratę kontaktu z rzeczywistością. Czynniki rodzinne obejmowałyby presję rodzicielską lub harmonogram pracy. Czynniki społeczno-ekonomiczne odnoszą się do nacisku wywieranego przez system kapitalistyczny i kulturę związaną z tym modelem, a także na pojedyncze czynniki kultury japońskiej. Czynniki demograficzne odnoszą się do niskiego wskaźnika urodzeń w tym kraju, co powoduje jeszcze większą presję na młodych ludzi, aby byli wyjątkowymi dziećmi.
Pojęcie "amae" i jego związek z Hikikomori
W japońskim społeczeństwie podkreśla niemożność młodych ludzi po opuszczeniu domu , różni się od społeczeństwa europejskiego lub północnoamerykańskiego. Chociaż w tym kraju podkreśla się solidarność, Japonia jest społeczeństwem wertykalnym, ponieważ sprzyja wszelkiego rodzaju hierarchicznym strukturom. Na przykład mężczyzna poprzedza kobietę, a starsi poprzedza młodszych. Ta koncepcja porządku przodków wspiera społeczną architekturę Japonii.
Mówiąc o Hikikomori, wielu jest zaskoczonych, jak to możliwe, że ojciec pozwala swojemu synowi zamknąć się w swoim pokoju, nie robiąc nic, by go stąd wydostać. Faktem jest, że społeczeństwo japońskie nie reaguje w taki sam sposób na Hikikomori jako społeczeństwa zachodnie. Aby dać przykład, podczas gdy europejscy psychologowie zalecają, aby hospitalizacja była najlepszą metodą leczenia tego zespołu, japońscy psychologowie i psychiatrzy uważają coś wręcz przeciwnego. Ponadto Hikikomori stało się akceptowalnym zachowaniem w społeczeństwie azjatyckiego kraju ; To znormalizowało.
Jak widzieliśmy, społeczeństwo japońskie jest bardzo pionowym i hierarchicznym społeczeństwem, które ceni grupę nad jednostką, aby w ten sposób złagodzić napięcia i konflikty oraz osiągnąć społeczną harmonię grupy. Charakterystyczną koncepcją tej kultury jest "amae", która rządzi wieloma osobistymi relacjami w Japonii.
The Amae lub "permisywna zależność" jest oczekuj odpustów i akceptacji innych , Amae można zobaczyć także na Zachodzie. Na przykład w związku dziecka z jego rodzicami, że niezależnie od tego, jak źle zachowuje się dziecko, rodzice zawsze mu wybaczą. W Japonii, ale takie zachowanie jest obecne przez całe życie: w osobistych związkach przyjaźni, w parze, pomiędzy współpracownikami, a nawet między szefem a pracownikiem. Japończycy mają trudności z powiedzeniem "nie", ponieważ boją się zniszczyć związek. Jest to jedna z twoich norm społecznych. Podczas gdy w naszej kulturze poszczególne osiągnięcia są nagradzane, w Japonii jest ono wzmacniane, aby wspólnie osiągnąć cele.
Rola rodziny w Japonii
Japońskie rodziny ledwo się rozwodzą, i stabilność rodziny jest bardzo wysoka w porównaniu do krajów zachodnich , Relacje między małżonkami wykazują silną tendencję do rozdzielania ról.
Mąż przyjmuje rolę sprowadzania pieniędzy do domu, az drugiej strony kobieta ponosi wyłączną odpowiedzialność za dom i dzieci. Jeśli chodzi o rodzicielstwo, rodzice zwracają szczególną uwagę na ich rozwój akademicki. Oszczędzanie na edukację jest jednym z twoich priorytetów.
Edukacja i praca w Japonii
System edukacyjny Japonii odzwierciedla zorganizowaną i hierarchiczną strukturę polityczno-społeczną, o której mówiłem, w taki sposób, że wszyscy członkowie społeczeństwa mają obowiązek przyczyniać się do zbiorowej poprawy kraju i kierować do tego celu całe jego poświęcenie przez całe życie, od narodzin aż do śmierci.
Japonia ma bardzo rozbudowany system edukacji i jest jedną z populacji o najwyższym poziomie kulturowym. Ale jego system edukacji oferuje niewielkie możliwości autorepresji , a dzieci mają mało wolnego czasu, ponieważ mają wielki akademicki ładunek. W szkole, japońskie dzieci uczą się nie ruszać, nie płakać, nie pytać, muszą też mieć bardzo ciężką zdolność do pracy, więc kształcą pokorne istoty, aby posłuszne były swoim przełożonym w przyszłości.
Ponadto dzieci uczęszczają do szkół wyższych po zajęciach szkolnych, aby wziąć dodatkowe lekcje, np Japońskie społeczeństwo jest bardzo konkurencyjne , W Japonii społeczeństwo jest podzielone według wykształcenia i miejsca, w którym było badane, a także zatrudnienia, dochodów i pozycji w firmie.
Hikikomori poza Japonią
Przez krótki czas naukowcy zastanawiali się, czy ten syndrom jest konsekwencją specyfiki japońskiej kultury, kapitalizmu czy reakcji na jakąkolwiek kulturę. Badania potwierdziły, że Hikikomori istnieje poza Japonią, ale z pewnymi różnicami. Oman, Włochy, Indie, Stany Zjednoczone, Korea i Hiszpania to tylko niektóre z krajów, w których zgłoszono przypadki.
Pojedyncze przypadki w Omanie lub Indiach mogą wskazywać, że ten rodzaj izolacji jest reakcją na kulturę i społeczeństwo. Ale ze względu na dużą liczbę przypadków zgłoszonych w Japonii zdaje się potwierdzać pogląd, że kultura japońska i jej cechy społeczno-ekonomiczne mogą sprzyjać tej reakcji apatii przeciwko społeczeństwu charakteryzującej się izolacją społeczną. Można powiedzieć, że nie jest to ekskluzywny syndrom Japonii, ale warunki występujące w tym kraju powodują więcej patologicznych przypadków.
W Hiszpanii jest też Hikikomori
Badanie przeprowadzone przez Instytut Neuropsychiatrii i Uzależnień Szpitala del Mar (Barcelona) zgłosiło 164 przypadki hikikomori w Hiszpanii , Badanie zostało opublikowane w Journal of Social Psychiatry, a naukowcy stwierdzili, że "ten zespół został zaniżony w Hiszpanii ze względu na trudności w dostępie do tych osób i brak wyspecjalizowanych zespołów opieki domowej".
Istnieją pewne różnice między przypadkami Hikikomori w Hiszpanii w stosunku do przypadków, które miały miejsce w Japonii. Większość hiszpańskich pacjentów cierpią na powiązane zaburzenia psychiczne , takie jak zaburzenia psychotyczne (34,7%), lęk (22%) lub zaburzenia afektywne (74,5%), znane jako Wtórne Hikikomori, The Primary Hikikomori to on nie przedstawia współwystępowania z innymi zaburzeniami psychicznymi. Hiszpanie, głównie mężczyźni, są starsi od Japończyków, ze średnią wieku 36 lat. Podobnie większość dotkniętych chorobą mieszka z rodziną, a połowa ma wyższe wykształcenie.
Poniżej wideo o Hikikomori w Hiszpanii:
