Hikikomori: młodzi ludzie na stałe zamknięci w swoich pokojach

Jeśli dana osoba dobrowolnie przejdzie na emeryturę do domu i nie będzie wykonywała żadnej pracy lub działalności naukowej lub społecznej przez co najmniej sześć miesięcy, może cierpieć na Zespół Hikikomori .

Czym jest zespół Hikikomori?

Termin Hikikomori został wymyślony przez psychiatrę Tamaki Saito , w roku 2000 i środki do odejścia, być w odosobnieniu , Jest definiowana jako dobrowolna forma izolacji społecznej lub pozbawienia wolności z powodu czynników osobistych i społecznych. Dotyczy to głównie młodych nastolatków Są już wrażliwi, nieśmiali, zamknięci w sobie, mają niewiele przyjacielskich związków i postrzegają świat zewnętrzny jako coś brutalnego, co nieustannie ich atakuje. Do wszystkich tych precedensów można dodać złe relacje w rodzinie. Częstość występowania mężczyzn u mężczyzn jest większa.

Jego życie rozwija się w pokoju, z którego nie pochodzą, Odzwierciedla normalnie w wirtualnym świecie , otoczone konsolami wideo i Internetem, chociaż ostatnie badania pokazały, że tylko 10% cierpiących na tę patologię korzysta z Internetu do interakcji z innymi ludźmi.

Izolacja społeczna

Ten proces izolacji jest stopniowy i zaczyna się, gdy zaczynają ograniczać się do pokoju przez coraz więcej czasu, jakby wchłaniany przez Internet, przestają dzwonić i pozostać z kilkoma przyjaciółmi i zaniedbać swoje studia. To jest właśnie ten rodzaj społeczne samobójstwo .

Wszystko, co robią bez wychodzenia z domu, zmieniając nawet ich codzienne rytmy: śpią w ciągu dnia Po południu jedzą i spędzają noc grając w gry wideo lub oglądając telewizję. Oni również zaniedbują swoją higienę i nawet nie komunikują się ze swoimi rodzinami. Niektórzy straszą swoich rodziców i mają agresywne zachowania; inni są przytłoczeni smutkiem, obsesją, lękiem i depresją wywołanymi przez zamknięcie, dochodząc w niektórych przypadkach do samobójstwa.

Chociaż zjawisko to pochodzi z Japonii i jest związane z wymagającą, konkurencyjną i indywidualistyczną kulturą Japonii, stopniowo rozprzestrzeniło się ono jak pandemia na resztę świata, choć z różnymi cechami charakterystycznymi dla każdego społeczeństwa. W Hiszpanii ten syndrom zwany także "zamkniętymi drzwiami" zgromadził w ostatnich latach ponad 200 przypadków , W Japonii dotknięci są liczeni w milionach.

Powodem, dla którego nie powinno się wyjść z domu, powinno być pragnienie bycia samemu i uczucie apatii na świat zewnętrzny połączone ze strachem przed opuszczeniem ich ochronnego środowiska, ich małą bańką bezpieczeństwa.

Rodzaje Hikikomori

Podczas gdy wszystkie przypadki Hikikomori mają wspólną izolację, nie wszystkie z nich wykonują to w taki sam sposób lub w tym samym stopniu. Na przykład junhikikomori lub pre-hikikomori Od czasu do czasu opuszcza szkołę lub uniwersytet, ale unika relacji społecznych.

The Społeczne Hikikomori , który odrzuca pracę i studia, utrzymuje pewne stosunki społeczne, nawet za pośrednictwem Internetu. Z drugiej strony, Tachisukumi-gata przedstawia bardzo znaczną fobię społeczną i czuje się sparaliżowany strachem.

Wreszcie tak by byłol Netogehaijin , dosłownie tłumaczone jako "zombie komputera", które są całkowicie zamkniętymi ludźmi, którzy poświęcają wszystkie godziny dnia, które pozostają przytomne przy użyciu komputera lub innych wirtualnych środków, które są w ich zasięgu.

Przyczyny Hikikomori

Wydaje się niemożliwe, aby młody człowiek mógł się zamknąć przez miesiące, a nawet lata pomiędzy czterema murami, nie chcąc mieć żadnego związku ze światem, prawda?

Przyczyny, które prawdopodobnie wywołują to zaburzenie, są obecnie jedynie hipotezami. Niektórzy myślą, że to jest technologia i wirtualny świat, w którym młodzi ludzie żyją w otoczeniu, tracąc kontakt z rzeczywistością.

Inni jednak wskazują czynniki rodzinne (nadmierna presja ze strony rodziców na ich dziecko, aby odnieść sukces w życiu i brak komunikacji w rodzinie przez nich) oraz społeczno-ekonomiczny s: społeczny pod względem presji społeczeństwa na zgodność i jednolitość oraz odrzucenie tego, co odmienne (dzieje się to w bardzo wyraźny sposób w społeczeństwie japońskim), oraz ekonomiczny w stosunku do godzin pracy rodziców, którzy uniemożliwia spędzanie czasu z dziećmi i uniemożliwia odpowiednią komunikację rodzinną.

Jednak szukanie pojedynczej przyczyny takiego zjawiska społecznego byłoby błędem, ponieważ jest najbardziej prawdopodobne.

Objawy Hikikomori

Głównymi objawami mogącymi ogłosić izolację są:

• Odmowa uczęszczania do szkoły z powodu zastraszania szkolnego przy wielu okazjach

• Całkowita utrata przyjaciół lub rozczarowanie miłością

• Skąpe podstawowe umiejętności społeczne

• Niska samoocena

• Depresyjna osobowość

• Nadmierna zależność od relacji rodzinnych

• Bezsenność lub zmiana codziennych rytmów (śpią na cały dzień i pozostają aktywne w nocy)

• Nacisk rodziny na wypełnianie swojej roli w społeczeństwie (nauka, znajdowanie pracy) i spełnianie oczekiwań lub planów, które mają dla nich rodzice

• Mała lub żadna tolerancja dla frustracji

• Itd.

Wpływ Hikikomori na ludzi

Dobrowolne odosobnienie na miesiące lub lata może powodować znaczące skutki zdrowotne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

A poziom fizyczny organizm cierpi z powodu braku ćwiczeń fizycznych lub spożywania zbilansowanej diety niedokrwistość, kruchość w stawach, owrzodzenia za leżenie zbyt długo bez ruchu, itp.

A poziom psychologiczny brak kontaktu może sprawić, że młody człowiek straci prawie całkowicie jego umiejętności społeczne odnosić się do rówieśników, doświadczając ciągłych uczuć niepewność i poczucie winy , co wzmacnia ich zachowanie polegające na pozostaniu zamkniętym.

Leczenie Hikikomori

Standardowe podejście do rozwiązania tego problemu nie zostało jeszcze ustalone, ponieważ jest to stosunkowo nowe zaburzenie i konfrontacja między podejściem wschodnim i zachodnim.

W Japonii, gdzie narodził się ten wstrząs społeczny, broni się, że osoba dotknięta chorobą pozostawia swoją izolację własnymi środkami i postępową formą, nie naciskając go i nie próbując zmusić go do wejścia w rozum. Natomiast w krajach zachodnich eksperci zalecają bardziej stanowcze stanowisko i atakują główny problem, zmuszając młodego Hikikomori do opuszczenia pokoju.

Na Zachodzie bardziej szczegółowo możemy wskazać dwa główne podejścia w zakresie terapii:

1. Metoda medyczno-psychiatryczna

Ten rodzaj leczenia traktuje problem jako zaburzenie psychiczne lub behawioralne, które wymaga powrotu do zdrowia w szpitalu i stosowania leków. Skupia się na reorganizacji relacji rodzinnej z pacjentem, wspierając strategie komunikacyjne, aby rodzice byli również zaangażowani w terapię. Kiedy młody człowiek zostaje dostatecznie uzdrowiony, aby pójść do kliniki własnymi środkami, zaczyna pracować z sesjami psychoterapii.

2. Metoda psychospołeczna

Ta metoda wymaga pomocy psychologicznej, aby pomóc ofierze Hikikomori w porodzie. Zwykle młody nastolatek jest odsunięty od domu, pozostając później w społeczności z innymi chłopcami i dziewczętami, którzy cierpią z powodu tego samego problemu, w celu wspierania współistnienia, kontaktu z ludźmi, ponownego uczenia się umiejętności społecznych i komunikacyjnych itp. Wszystko to poprzez działania, które są dla nich atrakcyjne i mogą być udostępniane jako grupa. Wydaje się, że grupy samopomocy stały się kluczowym elementem umożliwiającym reintegrację społeczną osób poszkodowanych.

Diagnostyka różnicowa Hikikomori

Ze względu na szeroką symptomatologię, obecnie mało zdefiniowaną, zaburzenie to często może być mylone z innymi typami Agorafobii, Zaburzenia Obsesyjno-Kompulsywnego, syndrom Diogenes itp. Aby dać przykład, Hikikomori różni się od agorafobii tym, że w swoim chronionym środowisku mogą prowadzić normalne życie. Odbieraj wizyty, rozmawiaj przez telefon itp. Osoba agorafobiczna izoluje się ze strachu, chociaż chce być częścią społeczeństwa i wyjechać za granicę, podczas gdy Hikikomori odrzuca tę opcję i dobrowolnie wycofuje się.

Dochodzenie przeprowadzone przez (2002) sugeruje, że kompulsywne zachowania typowe dla OCD lub innych zachowań typowych dla wyżej wymienionych zaburzeń są tylko efektami ubocznymi Hikikomori. Dlatego sugeruje, że diagnoza różnicowa Hikikomori przeciwko depresji, OCD, schizofrenii lub innym zaburzeniom obsesyjnym wraz z wczesnym wykryciem jest niezbędna do wczesnego wyzdrowienia osoby, ponieważ osoby dotknięte Hikikomori nie cierpią na zaburzenie per se. W większości przypadków ich zachowanie można wyjaśnić w logiczny sposób przez życie, które prowadzą, wpływ społeczeństwa na nie, kulturę, w której są zanurzone, oraz środowisko rodzinne i osobiste. Są normalnymi ludźmi w wysoce konfliktowej sytuacji

Zespół przybywa do Hiszpanii

W artykule z 2016 r. Psycholog Jonathan García-Allen powtórzył wzrost liczby przypadków zarejestrowanych w Hiszpanii. Wydaje się więc, że to zaburzenie może zacząć być globalnym zjawiskiem.

"Przypadki Hikikomori rosną w Hiszpanii"

Film dokumentalny o Hikikomori

Ten dokument pomoże ci lepiej zrozumieć fenomen Hikikomori.