Jak mogę powiedzieć mojemu partnerowi, że nie chcę z nią mieszkać?
Chociaż każdy przypadek jest światem, to fakt, że dwoje ludzi utrzymuje związek, implikuje istnienie sytuacji, w której obie osoby wyznają tę drugą za inną atrakcję i serię uczuć, które sprawiają, że chcą pozostać razem. W szczególności miłość implikuje istnienie równowagi pomiędzy komponentami, takimi jak pasja, intymność i zaangażowanie.
Zasadniczo należy się spodziewać pewnej ewolucji i nabycia coraz większej liczby ostatnich czynników w miarę rozwoju związku, co jest jednym z kroków, które zwykle występują weźcie się razem .
Jednak każda osoba ma swój własny rytm i czasami pomysł wspólnego życia może pojawić się zbyt wcześnie na jeden z elementów pary. Jeśli jesteśmy tą osobą i wciąż nie czujemy się przygotowani, lub nie chcemy z nią mieszkać, moment, w którym powstanie, może doprowadzić do poważnego pośpiechu. Na pytanie "Jak mogę powiedzieć mojemu partnerowi, że nie chcę z nim mieszkać? ", w tym artykule postaramy się udzielić serii porad dotyczących tego, co należy zrobić w tej sytuacji.
- Powiązany artykuł: "Kryzys para: 7 znaków, które wskazują, że coś jest nie tak"
Nie chcę mieszkać z moim partnerem: jak mogę mu powiedzieć?
Wspólne życie to coś, z czego wiele par jest bardzo podekscytowanych, a to zwykle oznacza postęp w poziomie zaangażowania w związku. Ogólnie rzecz biorąc, ci, którzy proponują współistnienie, zwykle robią to z dobrymi intencjami i sposobem na próbę bliższego i stabilniejszego związku.
Powiedzenie "nie" takiej propozycji jest czasami niezwykle skomplikowane, szczególnie, jeśli kochamy tę osobę i dostrzegamy, że naprawdę jest podekscytowany i chciałby z nami żyć. Ale Lepiej powiedzieć nie, niż udawać, że jesteś podekscytowany lub zrobić coś wbrew naszej woli. Poniżej podajemy instrukcje, jak to zrobić.
1. Przeanalizuj przyczynę swojej niechęci
Przed podjęciem decyzji, musimy zastanowić się, czy chcemy mieszkać z naszym partnerem i dlaczego istnieją takie wątpliwości lub odmowa. Musisz jasno powiedzieć, że nie chęć życia z kimś nie musi sugerować, że nie kochasz tej osoby, ale możesz także rozważyć możliwość, że naprawdę nie widzimy z nią przyszłości.
Możemy mieć boją się podjąć większe zobowiązanie niż dotychczas , że mieliśmy wcześniej niepochlebne doświadczenia, które sprawiają, że wątpimy w możliwość życia razem jako para, że nie wiemy, czy wiemy wystarczająco dużo o tej osobie, czy po prostu, że jest to coś, czego nie chcemy robić w tej chwili.
2. Nie odpowiadaj wymijająco
Możliwe, że przed wystąpieniem pary idei wspólnego życia, strach lub zmartwienie wydają się urażone, jeśli powiemy "nie". Wiele osób reaguje wymijająco lub zmienia temat. Prowadzi to tylko do chwilowego uniknięcia problemu, z którym trzeba się zmierzyć i generuje większy poziom napięcia u tych, którzy to robią, a także brak komunikacji. Najlepiej jest zmierzyć się z sytuacją i zareagować asertywnie.
3. Wyraź siebie asertywnie, spokojnie i jasno określ swój punkt widzenia
Bezpośrednio połączony z poprzednim. Próbujemy przekazać naszej ukochanej osobie, że nie chcemy żyć z tą osobą, ale bez wywoływania konfliktu między dwoma osobami. Wskazane jest spokojne nawiązanie rozmowy, nie pozwalając się porwać panikowi.
Musimy wyjaśnić nasz punkt widzenia, aby nie było żadnych nieporozumień , szczerze, ale z taktem i próbując nie urazić drugiej osoby lub zranić go. Pod koniec dnia nie chcemy z nim mieszkać, ale to nie znaczy, że go nie chcemy. W tej chwili nie trzeba podawać uroczystej konotacji, możemy też robić to w sposób zrelaksowany, o ile druga osoba jest otwarta i zależna od tego, w jaki sposób ją zasugerowała.
4. Stwierdzaj, że to, co odrzucasz, nie jest nim, ale życiem razem
Wiele osób, a zwłaszcza jeśli istnieje pewna podstawowa niepewność, może uwierzyć, że jeśli odmówimy życia z nimi, to dlatego, że tak naprawdę nie cenimy ich wystarczająco, aby być z nimi, że nie traktujemy tego związku poważnie, a nawet bezpośrednio, nie chcemy ich Po odmowie nie jest zbyteczne odrzucenie polega na wspólnym życiu w tym momencie, a nie na osobie w sobie lub w stosunku do relacji z nim.
5. Przyszła możliwość?
Możesz także uważać, że w tym momencie nie zamierzasz rozpocząć współistnienia z drugą osobą, ale możesz uznać, że w przyszłości jest to pożądana opcja. Komunikacja jest zazwyczaj pozytywna. Oczywiście, ważne jest, aby powiedzieć, ponieważ jest to prawda i nie jest to prosta wymówka, aby zejść z drogi .
- Może jesteś zainteresowany: "Jak sprawdzić, czy jestem zgodny z moim partnerem: 5 wskazówek"
6. Zatwierdź i zaakceptuj swoją reakcję
Nie będzie dziwne, że propozycja wspólnego życia, które zostało odrzucone, żyje z dyskomfortem lub nawet z pewnym gniewem. Dopóki nie ma przemocy, powinniśmy spróbować zrozum, że druga osoba może poczuć się urażona , Zmartwienie przez złą reakcję tylko pogorszyłoby sytuację i mogłoby zakończyć się dyskusją. Musisz więc spróbować potwierdzić swoją reakcję.
7. Porozmawiaj o tym
Możliwe, że po przeanalizowaniu sytuacji istnieje konkretny powód, dla którego nie chcemy żyć z tą osobą. Może być za wcześnie możemy obawiać się możliwych zmian w związku, które nie odpowiadają nam finansowo lub że mamy inny projekt w przyszłości.
Tego typu czynniki mogą być badane i ważne jest, aby komunikowały się w celu ustanowienia płynnej relacji, w której uwzględnia się uczucia, przekonania i oczekiwania obu osób. Oprócz sprawy, która nas dotyczy, może nam również służyć dowiedzieć się więcej o sobie nawzajem a nawet później, aby rozwiązać problemy i niepewność.
8. Zachęcaj do wyrażania
Oprócz zrozumienia i oceny reakcji drugiej osoby, wskazane jest, aby powiedział, że myśli o tym, aby oboje lepiej zrozumieć sytuację i ocenić, jakie opinie masz na temat sytuacji lub jak się z tym czujesz. To nie znaczy, że próbujesz zmusić ją do mówienia, jeśli nie chce, ale żeby jasno powiedzieć, że jej opinia jest dla ciebie ważna.
