Jak stres wpływa na mózg?
Wszyscy czytamy lub słyszymy o stresie, naturalnej reakcji, która jednak, jeśli za dużo wzrośnie, może wpłynąć na nasze zdrowie Czy wiemy, co dzieje się w naszym mózgu, gdy cierpimy na stres?
WHO definiuje stres jako "zestaw reakcji fizjologicznych, które przygotowują ciało do działania". Ostry stres, który ustępuje w krótkim okresie, może być pozytywny, ponieważ przygotowuje mózg do lepszej wydajności. Jednak ciągłe napięcie może być śmiertelne. Ten negatywny wpływ stresu ma miejsce, gdy staje się chroniczny.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje stresu i jego wyzwalacze"
Hormony stresu
Kortyzol jest głównym hormonem stresu. Kiedy stajemy w obliczu stresującej sytuacji, sygnał wysyłany jest do przysadki mózgowej, która aktywuje nadnercze przez hormony (małe gruczoły zlokalizowane w górnej części każdej nerki). To są te, które uwalniają kortyzol , że gdy wzrastają we krwi, zwiększają poziom glukozy dla całego organizmu, dzięki czemu narządy działają z większą wydajnością, będąc odpowiednimi dla krótkich czasów, ale w żadnym przypadku nie dla długich. Ponadto są następujące.
- Glukagon (w sytuacji stresowej trzustka uwalnia duże dawki glukagonu do krwioobiegu).
- Prolaktyna .
- Hormony płciowe (takie jak testosteron i estrogen)
- Progesteron, którego produkcja zmniejsza się w sytuacjach stresowych.
Zmiany, które powodują stres w strukturach mózgu
Stres chroniczny może powodować kilka reakcji w następujących obszarach naszego mózgu:
1. Hippocampus
Jednym z nich jest śmierć neuronów w hipokampie (neurotoksyczność). Hipokamp znajdujący się w przyśrodkowej części płata skroniowego mózgu jest strukturą związaną z pamięcią i uczeniem się, z jednej strony należy do układu limbicznego, az drugiej do oprawy, komponując się z podłożem i zakrętem zębatym, tak zwaną formacją hipokampową. Zawiera wysokie poziomy receptorów mineralokortykoidów co czyni ją bardziej podatną na stres biologiczny w dłuższym okresie czasu niż inne obszary mózgu.
Steroidy związane ze stresem zmniejszają aktywność niektórych neuronów hipokampa, hamują powstawanie nowych neuronów w zakręcie zębatym i powodują atrofię dendrytów komórek piramidowych regionu CEA3. Istnieją dowody na przypadki, w których zaburzenia stresu pourazowego może przyczynić się do atrofii hipokampa , Zasadniczo, niektóre efekty mogą być odwracalne, jeśli stres zostanie przerwany, chociaż istnieją badania na szczurach poddanych stresowi krótko po urodzeniu, u których uszkodzenie funkcji hipokampa utrzymuje się przez całe życie.
- Może jesteś zainteresowany: "Hippocampus: funkcje i struktura narządu pamięci"
2. Amygdala
Ciało migdałowate jest częścią układu limbicznego i odpowiada za przetwarzanie i przechowywanie reakcji emocjonalnych. Najnowsze badania sugerują, że gdy osoba cierpi na stres, ten region mózgu wysyła sygnały do szpiku wskazujące, że produkcja białych krwinek powinna wzrosnąć.
Problem polega na tym, że nadmiar białych krwinek może powodować zapalenie tętnic, które może prowadzić do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, takich jak udary, dławica piersiowa i zawał serca.
- Być może jesteś zainteresowany: "Brain amygdala: struktura i funkcje"
3. Szara i biała substancja
Innym skutkiem długotrwałego stresu jest brak równowagi między szarej materii a białą materią mózgu.
Szara materia składa się głównie z komórek (neuronów, które przechowują i przetwarzają informacje, i wspierają komórki zwane glejami), podczas gdy istota biała składa się z aksonów, które tworzą sieć włókien łączących neurony. Biała substancja bierze swoją nazwę od białej pochwy, tłuszcz mielinowy otaczający aksony i przyspiesza przepływ sygnałów elektrycznych z jednej komórki do drugiej.
Odkryto, że przewlekły stres generuje więcej komórek produkujących mielinę i mniej neuronów niż normalnie. Który wytwarza nadmiar mieliny, a więc i istoty białej w niektórych obszarach mózgu, które modyfikuje równowagę i wewnętrzną komunikację w mózgu .
- Powiązany artykuł: "Szara materia mózgu: struktura i funkcje"
Choroba psychiczna
Każda osoba jest wyjątkowa i istnieją indywidualne różnice w biologicznych mechanizmach stresu, mogą mieć podstawę biologiczną lub być nabywane przez całe życie. Mogą określić różnice w luce lub predyspozycje do rozwoju zaburzeń związanych ze stresem .
W skrócie, stres odgrywa ważną rolę w wyzwalaniu i ewolucji zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia stresu pourazowego, zaburzenia lękowe i depresyjne, psychozy schizofreniczne i inne. Stanowi także czynnik ryzyka i istotny składnik zaburzeń związanych z nadużywaniem substancji i uzależnieniami.
