Jak powinien wyglądać związek między psychologiem a pacjentem?
Chociaż nawet dzisiaj, aby przejść do psychologa jest względnie nietypowym, a nawet nieznacznie napiętnowanym działaniem dla części populacji, na szczęście coraz częściej zdarza się, że gdy osoba cierpi na jakiś problem psychologiczny, szukaj profesjonalnej pomocy. Poprzez interakcję, profesjonalista i użytkownik ustanawiają łącze, przez które można pracować.
Link ten musi być przerobiony w czasie, aby zaoferować optymalną usługę. Jak powinien wyglądać związek między psychologiem a pacjentem? W tym artykule zamierzamy zrobić krótki komentarz na ten temat.
- Powiązany artykuł: "4 podstawowe umiejętności terapeutyczne w psychologii"
Relacja między psychologiem a pacjentem: główne wymagania
Rozumiemy przez stosunek terapeutyczny do link typu zawodowego, który jest wykuty między terapeutą a pacjentem oraz że ma na celu leczenie jednego lub więcej konkretnych aspektów lub problemów, które utrudniają jakość życia pacjenta lub jego otoczenia oraz, że pacjent chce się zmienić. Ta relacja musi zawsze opierać się na wzajemnym szacunku, a zwłaszcza na postaci pacjenta lub użytkownika.
Jeśli relacja terapeutyczna jest pozytywna, ułatwia osiągnięcie wyników bez względu na zastosowaną technikę, podmiot nie czuje się zagubiony i łatwo dzieli się swoimi przemyśleniami i emocjami z profesjonalistą i promuje chęć zmiany. Dąży do stworzenia klimatu i środowiska, w którym pacjent może czuć się chroniony .
Na poziomie terapeuty konieczne jest ujawnienie pewnego poziomu bliskości, w którym podmiot może poczuć się akceptowanym i wysłuchanym. Pomaga także obecność empatii i serdeczności w pracy zawodowej. Ważna jest również autentyczność: umiejętność bycia sobą i szczerego odpowiadania na pytania generowane podczas konsultacji. Na koniec warto wspomnieć o braku oceny wobec pacjenta, aktywnego słuchania, zainteresowanie drugim i poszukiwanie ich dobrobytu jako podstawowe elementy tego związku.
Profesjonalna pomoc
Trzeba o tym pamiętać: psycholog to profesjonalista, który oferuje usługę i kto za nią pobiera opłaty. Oznacza to, że jesteśmy w trakcie profesjonalnej relacji, w której chociaż nieuchronne i pożądane jest pojawienie się pewnej więzi, a nawet sympatii, nie powinniśmy mylić tego związku z innymi rodzajami relacji. Tak więc związek między psychologiem a pacjentem nie jest ani przyjaźni, ani innego rodzaju, który nie jest zawodowy .
W takim przypadku nie bez powodu: związek między obiema osobami dąży do osiągnięcia przez pacjenta rozwiązać problem, który sam nie jest w stanie rozwiązać i wymaga profesjonalnej pomocy, w której psycholog musi być obiektywny, aby znaleźć sposób na osiągnięcie dobrego samopoczucia pacjenta. Podobnie jedna ze stron ma wszystkie informacje o drugiej, podczas gdy druga strona praktycznie nic nie wie o drugiej.
Przeniesienie i przeciwprzeniesienie
Dwie najsławniejsze i zarazem najważniejsze koncepcje dotyczące relacji między psychologiem a pacjentem pochodzą z psychoanalizy, która jest terminem przeniesienie i przeciwprzeniesienie.
Przeniesienie odnosi się do projekcji przez pacjenta wzorów zachowania, wychowania, uczucia lub pożądania odczuwanych wobec innej osoby na figurze terapeuty. Podczas samego transferu jest do pewnego stopnia pozytywny, ponieważ pozwala na eksternalizację tych informacji , prawda jest taka, że doprowadzone do skrajności może prowadzić do myślenia o istnieniu silnych uczuć, które nie mogą być dopasowane ze względu na rodzaj relacji, które mają oboje ludzie. Innymi słowy, przeniesienie można uznać za zestaw reakcji, które terapeuta generuje u pacjenta.
Przekaz jest rozumiany jako pozytywny element, który pozwala nam pracować nad różnymi tematami, które w przeciwnym razie nie mogłyby powstać. Należy jednak zauważyć, że przeniesienie może również prowadzić do pojawiania się nadmiernie intensywnych uczuć w stosunku do terapeuty, do punktu miłości lub nienawiści. Powinni oni pracować w terapii.
Z drugiej strony możemy znaleźć przeciwprzeniesienie lub ** zestaw emocji i uczuć, które pacjent może obudzić w terapeucie **. Chociaż pewna przeciwprzeniesienie pojawi się widocznie w większości procesów terapeutycznych, zawodowiec musi najpierw być w stanie zidentyfikować te emocje, a następnie działać w możliwie najbardziej obiektywny sposób iw razie potrzeby powinien skierować pacjenta. Ten przeciwprzeniesienie jest zwykle oceniane jako negatywne, ponieważ ogranicza obiektywizm psychologa i może generować wpływ na samą relację terapeutyczną.
- Powiązany artykuł: "Przeniesienie i przeciwprzeniesienie w psychoanalizie"
Poziom kierowania
Jednym z elementów oceny relacji między psychologiem a pacjentem jest poziom kierunkowości pierwszego z nich w sesji. Psycholog jest profesjonalistą, który od lat jest szkolony w dziedzinie ludzkiej psychiki i jej zmian, posiadanie rozległej wiedzy dotyczącej wzorców zachowań , ale to nie znaczy, że po prostu powie nam, co powinniśmy zrobić. Zdarzają się sytuacje, w których psycholog jest bardziej ukierunkowany i wskazuje jaśniej wytyczne do zastosowania w interwencji, podczas gdy w innych rola będzie bardziej pasywna, działając jako przewodnik, który prowadzi pacjenta do znalezienia własnych odpowiedzi.
Nie ma sposobu, aby działać bardziej skutecznie niż inne na poziomie uniwersalnym, ale będzie to zależeć od pacjenta, jego problemu i jego osobowości, a także od poziomu współpracy między psychologiem a pacjentem lub z celami interwencji. Będą profile pacjentów, które wymagają działania w taki czy inny sposób. Zasadniczo jest on obecnie przeznaczony faworyzowanie autonomii pacjenta i że jest on w stanie znaleźć własne odpowiedzi.
Wycena języka
Kolejnym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, jest język, którego używamy. Musimy docenić, że psychologowie zajmą się dużą liczbą osób z bardzo różnych środowisk i poziomów edukacyjnych. Z tego powodu konieczne jest dostosowanie języka tak, aby było zrozumiałe przez pacjenta, robiąc to naturalnie.
Również wykorzystanie informacji technicznych może być czymś, co odzwierciedla wiedzę ze strony profesjonalisty, ale musimy pamiętać, że pacjent konsultuje się w celu rozwiązania problemu, a nie podziwiania naszego poziomu kulturowego.
Ludzka dusza dotykająca innej ludzkiej duszy
Podczas gdy ważne jest, aby było jasne, że związek między psychologiem a pacjentem jest zawodowym rodzajem związku, podanym w kontekście terapeutycznym i w którym psycholog musi być obiektywny, nie oznacza to popadania w stosunkowo częstym błędem: chłodem .
Nie jest dziwne, że wielu profesjonalistów, zwłaszcza jeśli dopiero co rozpoczęli, choć nie jest to konieczne, zachowują nieco dystans i myślą o sobie i manifestują się jedynie w kategoriach leczenia lub skupiają się na problemie. Ale chociaż intencją wielu z nich jest dokonanie separacji, która nie wprowadza w błąd pacjenta między tym, co jest związkiem zawodowym i osobistym, Nadmierne dystansowanie sprawia, że trudniej jest go zrozumieć przez profesjonalistę, a nawet mu zaufać.
I nie możemy zapominać o tym, że podstawą wszelkiego dobrego leczenia, jednego z głównych elementów każdego rodzaju terapii, jest ustanowienie dobrego związku terapeutycznego.
Uczucie rozumiane i cenione przez profesjonalistę jest czymś, co samo w sobie jest terapeutyczne i powinno być preferowane przez obie strony. Otwarta i bliska postawa, która odzwierciedla bezwarunkową akceptację dla pacjenta i aktywne słuchanie tego, co komentuje i niepokoi, to w rzeczywistości niektóre aspekty, które są bliższe i jednocześnie bardziej produktywne, sprzyjają zmianie pacjenta. Nie zapominajmy też, że ktokolwiek staje się psychologiem robi to, ponieważ chce pomagać innym, aby mogli żyć bez ograniczeń i bez nadmiernego cierpienia która pozwala na normalne życie.
Wątpliwości dotyczące relacji terapeutycznej
Jak wiecie, duża liczba osób z różnymi problemami przychodzi do gabinetu psychologa. Profesjonalista psychologii będzie starał się odpowiedzieć na żądania, które do niego przychodzą, w których wygląda na kompetentnych, starając się jak najwięcej, aby były użyteczną pomocą w rozwiązywaniu problemów, zarówno wyrażanych, jak i nie, z którymi się konsultuje ( polecanie innych specjalistów w przypadku braku kompetencji). Jednak Powszechne jest, że wątpliwości pojawiają się u pacjentów z powodu niezrozumienia niektórych elementów właściwe dla terapii psychologicznej.
Następnie zobaczymy serię problemów i wątpliwości, które niektórzy mieli wobec konsultacji z profesjonalistą psychologiem.
1. Klient kontra pacjent: Czym jestem?
Podczas gdy psychologowie zazwyczaj mówią o ludziach, którzy przychodzą do niego jako pacjenci, nie jest też czymś niezwykłym, że odnoszą się do nich jako klienci lub użytkownicy , Niektórzy ludzie mogą interpretować to określenie jako obce, ale to pytanie ma proste wytłumaczenie. Na poziomie etymologicznym pacjent jest uważany za pacjenta cierpiącego na chorobę i wymagającego działania zewnętrznego w celu rozwiązania ich problemu. W tej procedurze podmiot jest podmiotem pasywnym, który otrzymuje rozwiązanie swojego problemu.
Jednak w psychologii osoby przychodzące na konsultacje będą musiały wykonać szereg działań behawioralnych i poznawczych, jeśli chcą rozwiązać swoje problemy, psycholog jest przewodnikiem lub pomaga osiągnąć ten cel, ale zawsze utrzymując osobę aktywną rolę w ich odzysku , Dlatego niektórzy profesjonaliści wolą dzwonić do osób, które przychodzą do klientów zapytań lub użytkowników przed pacjentami.
Jest to tylko sposób odnoszenia się do tych, którzy przychodzą do konsultacji, i czy w praktyce nazywa się ich pacjentami, klientami lub użytkownikami, procesy i funkcjonowanie terapii oraz sesje będą takie same (główne warianty metodologiczne to te z powodu różne prądy, które istnieją w psychologii).
2. Brak pocieszającej reakcji na ekspresję emocjonalną
Ten aspekt, choć można go wziąć za nieczułość ze strony terapeuty, wcale nie musi być. Musisz pamiętać, że psycholog powinien starać się być obiektywny i obserwować z dystansu sytuację aby móc pomóc pacjentowi w najbardziej skuteczny sposób, chociaż prawdą jest, że profesjonalista musi ustanowić relację zaufania z osobą, która przychodzi na konsultację, aby móc mówić szczerze.
Ponadto, odcięcie ekspresji emocjonalnej pacjenta może być odwrotne do zamierzonego, ponieważ zmienione stany emocjonalne mogą pozwolić na skupienie uwagi na motywach leżących u ich podstaw i obudzić własne zrozumienie przez pacjenta zjawisk, które wcześniej ignorował.
Podobnie, musimy pamiętać, że przez cały dzień specjalista od psychologii widzi wiele przypadków osób o bardzo różnych problemach, z którymi musi wiedzieć, jak umieścić dystans emocjonalny ze swoimi pacjentami, aby życie osobiste i Nie wpłynie to na twoją własną psychikę, jak i na późniejszych pacjentów.
Prawdą jest jednak, że niektórzy profesjonaliści próbują wziąć to pod uwagę, ponieważ wydają się nieco zimni, co z kolei może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, ponieważ pacjent nie uważa, że jego emocje są uzasadnione , Trzeba pamiętać, że psycholog zajmuje się ludźmi.
3. Ten, który mówi najwięcej, to ja
Wielu psychologów często czeka na stosunkowo długi czas, zanim zacznie mówić, z niewygodną ciszą podczas sesji. Te okresy ciszy mają taki cel, że pacjent ma czas na rozwinięcie swojej mowy i ośmiela się wyrażać idee, których krótszy okres nie byłby wiążący. W związku z tym zamierza on zgłębiać i deklarować myśli, które przychodzą na myśl w odniesieniu do kwestii poruszonych powyżej, bez względu na to, jak absurdalny może on brzmieć. Może to odzwierciedlać zawartość o dużym znaczeniu dla leczenia.
Pozwalają także profesjonalistom zastanowić się nad najbardziej użytecznymi metodologiami, które można zastosować zgodnie z informacjami zgłaszanymi przez pacjenta, restrukturyzacją tego, co wiedzą o danej osobie i lepszym zrozumieniu sprawy.
Musisz wziąć to również pod uwagę poziom orientacji zawodowej zmienia się zgodnie z teoretycznym prądem, który następuje , Mimo to jest podstawowym wymogiem, że profesjonalista ma aktywne słuchanie w odniesieniu do tego, co pacjent mu mówi.
4. Mój psycholog mówi mi rzeczy, które nie są tymi, które konsultuję
Ten problem pojawia się w wielu przypadkach jako jeden z problemów, które pacjenci / klienci / użytkownicy najmniej rozumieją. Często pacjent wyjaśnia problem terapeucie i wiąże się to z czymś, co najwyraźniej jest drugorzędne w stosunku do pierwszego.
W takich przypadkach możliwe jest, że terapeuta uznał, że problem, z powodu którego jest konsultowany, wynika z innego zjawiska, które przez pacjenta jest uważane za mało ważne. W ten sposób jest przeznaczony do pracy z podstawową przyczyną problemu, o którym mowa , próbując atakować jego możliwą przyczynę bardziej bezpośrednio.
5. Terapia jest nieprzyjemna
Ten aspekt może być wysoce konfliktowy. Wiele osób przychodzi na konsultacje z konkretnym problemem, z którym mają konkretny punkt widzenia. Jednak działania, które może doradzić profesjonalista, mogą kolidować z oczekiwaniami użytkownika i mogą skutkować dowolnymi negatywnymi propozycjami i sprzecznymi z ich życzeniami.
Należy wziąć pod uwagę, chociaż niektóre zalecenia profesjonalistów mogą być nieprzyjemne dla tego, kto je przyjmuje, terapeuta zawsze będzie starał się znaleźć najlepszą możliwą metodę lub tę, która okazała się najbardziej użyteczna w większości przypadków. przypadki, które pomogą rozwiązać twój problem. Przykładami są terapie, takie jak na żywo w przypadkach takich jak fobie, które choć mogą wywołać odrzucenie u pacjentów, okazały się leczeniem z wyboru z dużym odsetkiem powodzenia.
6. Ten sam problem, inne traktowanie
Istnieje wiele teoretycznych prądów w psychologii, zmieniających podejście i stosowane techniki (chociaż zazwyczaj istnieje wielki eklektyzm). Również każda osoba ma inne życie, okoliczności, a nawet konfiguracje mózgu .
W ten sposób, co dla pacjenta może być skutecznym leczeniem od pierwszej chwili, w innych przypadkach może być nieskuteczne, a nawet szkodliwe w zależności od przypadku. Profesjonalista będzie starał się w jak największym stopniu dostosować leczenie do szczególnych okoliczności jego użytkownika / klienta / pacjenta, tak aby był jak najbardziej skuteczny, zawsze biorąc pod uwagę, które terapie są zwykle skuteczniejsze i różnią się strategią w przypadku niezgodności. być funkcjonalnym
7. Terapia psychologiczna nie działa
Wielu pacjentów dochodzi do takiego wniosku po kilku sesjach terapeutycznych. Prawda jest taka, że ogólnie Trwa pewien czas, aby terapia przyniosła spójny efekt , Pamiętaj też, że psycholog nie sprawi, że problemy znikną. Jest to profesjonalna pomoc, która prowadzi nas i ułatwia pokonanie problemów, ale nie bez naszego własnego wysiłku, aby osiągnąć zmianę.
Jeśli jednak wszystko to zostanie wzięte pod uwagę i po upływie odpowiedniego czasu terapia nie będzie skuteczna, należy koniecznie poinformować o tym psychologa. W ten sposób profesjonalista może wyjaśnić wątpliwości, że pacjent może mieć szacunek, zmieniać podejście terapeutyczne (należy pamiętać, że konfiguracja każdej psyche jest inna i że to, co niektórym przydaje się przezwyciężyć problem, nie jest dla inne) lub skierować innego specjalistę z innej perspektywy problemu, który może być bardziej odpowiedni dla sprawy.
W ten sam sposób musimy pamiętać o tym, że zawodowiec musi być w stanie poznać myśli i zdarzenia, które pacjent cierpi , Ukrywanie danych, które mogą być przydatne do odzyskania pacjenta lub klienta, może utrudnić profesjonalistom opracowanie przydatnej strategii postępowania w przypadku problemów, o których mowa w konsultacjach.
Ponadto spełnienie lub niepowodzenie zadań i wyzwań wskazanych przez specjalistę oraz uogólnienie codziennego życia wskazań zawodowych (które mogą być trudne do przeprowadzenia), pozwoli pacjentowi przejść do przodu lub nie w jego wyzdrowieniu, może być duże różnice w osiąganiu pożądanych rezultatów .
Wniosek
W tym artykule staraliśmy się wyjaśnić niektóre wątpliwości i nieporozumienia, które niektórzy pacjenci przedstawiają w odniesieniu do profesjonalistów z dziedziny psychologii. Konsultacja z psychologiem jest miejscem, w którym można doradzać, pomagać i leczyć wiele różnych problemów. Dobry fachowiec postara się zrobić wszystko, co w jego mocy, aby poprawić i odzyskać zdrowie.
Nie oznacza to jednak, że we wszystkich przypadkach wątpliwości pacjentów wynikają z niewiedzy lub nieporozumień. Tak jak we wszystkich zawodach, istnieją osoby o mniej lub więcej zdolnościach do wykonywania swoich funkcji, a także o przypadkach zaniedbań zawodowych.
