Jak zmierzyć się ze śmiercią: 4 klucze, o których należy pamiętać
Platon powiedział, że ucząc się umierać, naucz się żyć lepiej. A jeśli o tym myślimy, myślicielowi temu nie brakowało powodu: idea umierania jest hałasem w tle, który towarzyszy nam przez całe życie i że musimy wiedzieć, jak zarządzać. Czasami unikamy radzenia sobie z dyskomfortem, jaki powoduje ta rzeczywistość, i wybieramy zwyczajnie o tym nie myśleć. Ale przychodzi czas, kiedy trzeba zadać pytanie: Jak stawić czoła śmierci?
W tym artykule przyjrzymy się refleksjom i przydatnym kluczom psychologicznym, aby wiedzieć, jak współistnieć z ideą, że pewnego dnia znikniemy zarówno my, jak i nasi bliscy.
- Powiązany artykuł: "Rola psychologii w nieodwracalnych procesach: 5 postaw wobec śmierci"
Kilka kluczy, aby wiedzieć, jak stawić czoła śmierci
Strach przed śmiercią jest, o ile wiadomo, zjawiskiem powszechnym , Jest obecny we wszystkich kulturach, które zostały zbadane i, co ciekawe, nie został uratowany przed nim ani od ludzi o silniejszych przekonaniach religijnych. W rzeczywistości ostatnie badania wykazały, że mnisi buddyjscy żyjący w klasztorach mają większy lęk przed śmiercią niż przeciętnie, chociaż teoretycznie doktryna, którą przestrzegają, nie skupia się na "ja", a zatem nie martw się o własne zniknięcie.
Niemożliwe jest obecnie, aby pozytywnie oceniać śmierć nie oznacza to, że powinniśmy zrezygnować z cierpienia do tego nieoczekiwane ograniczenia. Istnieje kilka sposobów na to, aby negatywny wpływ końca życia był stłumiony, a wszystkie zostały zaakceptowane. Zobaczmy to
1. Nie bierz życia w walce
Przez długi czas krytykowano, że mamy raka jako "walkę" z chorobą. Dzieje się tak dlatego, że myślenie w tych kategoriach prowadzi do przyjęcia odniesienia, według którego ci, którzy przeżyją, są silni, a którzy zginą, są słabi: nie byli w stanie pokonać i przegrać bitwę.
To samo można zastosować do każdej przyczyny śmierci, w tym śmierci z przyczyn naturalnych. Jako istoty ludzkie nie mamy możliwości dobrowolnego kontrolowania wszystkich procesów biologicznych niezbędnych do utrzymania nas przy życiu; jest to coś, co po prostu wymyka się naszym interesom i dlatego bez względu na to, jak bardzo się staramy, nie możemy powstrzymać końca życia przed dotarciem do nas .
2. Załóżmy, że normalną rzeczą jest nie żyć
Ze względu na naszą skłonność do budowania silnego poczucia tożsamości tworzonego przez pamięć autobiograficzną każdego z nich, zakładamy, że normalną rzeczą jest istnienie, aby móc patrzeć z jednej na drugą na tę samą naturę, która będzie istnieć przez setki milionów lat. lat Jednak jest to złudzenie, z drugiej strony Jest to jedna z rzeczy, która sprawia, że cierpimy najbardziej, gdy zbliża się do nas idea śmierci .
Jeśli wierzymy, że domyślnie sami jesteśmy w kategorii "tego, co istnieje", koniec naszej wędrówki jest czymś, co podważa fundamenty wszystkich naszych wierzeń. Nie tylko będziemy musieli stawić czoła lękowi przed cierpieniem fizycznym; Ponadto może doprowadzić nas do kryzysu egzystencjalnego.
Dlatego należy to założyć nasza świadomość i poczucie tożsamości są jedynie delikatnymi rzeczywistościami montowane na złożonej sieci procesów cielesnych, które nie zawsze muszą działać.
3. Zamknij naszą osobistą historię, ale nie do końca
W procesie śmierci pojawia się paradoks: dobrze, że ci, którzy idą na śmierć, przechodzą fazy pożegnania, jeśli może to być tak wiele z ich ukochanych, jak miejsc i obiektów, do których czują przywiązanie. Równocześnie dobrze jest, że nie czekasz tylko na śmierć. Bezczynność absolutna prowadzi do przeżuwania i obsesyjne myśli, w ten sposób niepokój jest zawsze bardzo wysoki.
Dobrze jest czuć, że zawsze jest coś do zrobienia, w zakresie możliwości siebie. Oznacza to, że nie jest nawet konieczne posiadanie dobrej mobilności. Jeśli chcesz, możesz znaleźć rzeczy do zrobienia. Oczywiście, nikt nie powinien nalegać, aby chory robił rzeczy po prostu zgodnie z tą zasadą; to on sam musi wybrać.
4. Poznaj naturę strachu
Z definicji nikt nie cierpi z powodu śmierci. To, co wywołuje dyskomfort, to zarówno perspektywa przestania istnieć, jak i odczuwanie cierpienia fizycznego, z jednej strony, jako emocjonalnego bólu, który z jednej strony powoduje śmierć bliskich. Wiele z tego, co oznacza zginąć, ma związek z tym, jak doświadczamy śmierci innych, co w większości przypadków sprawia, że czujemy się bardzo źle.
Jednakże w odniesieniu do śmierci samego siebie śmierć nie musi nawet towarzyszyć fizycznemu cierpieniu. Jego wpływ na nas Może to być to samo, co utrata świadomości coś, co dzieje się każdej nocy, kiedy zaczynamy spać. Wielu ludzi cierpi bardziej z doświadczeń, które wychodzą żywe, niż z ich własnej śmierci.Musimy założyć, że emocje, którymi należy zarządzać, wiążą się bardziej z komunitarystycznym doświadczeniem śmierci oraz z faktem bycia osobą, która znajduje się w centrum rytuału żałoby dla innych.
