Jak rozpoznać mobbing lub nękanie w miejscu pracy
Dla ofiary prześladowania w miejscu pracy nie jest oczywiste, aby mieć świadomość bycia , Rozpoznanie, zaakceptowanie i wzięcie na siebie własnej sytuacji zwykle zajmuje trochę czasu, zasadniczo z dwóch powodów.
Pierwszą z nich jest brak dostępnych informacji na temat problemu. W Hiszpanii i Europie nękanie w miejscu pracy jest stosunkowo nieznane we wszystkich jego wymiarach i implikacjach w porównaniu np. Z innymi podobnymi formami przemocy, takimi jak molestowanie seksualne.
Drugi to jego kurs. Na początku nękanie może pozostać niezauważone, ponieważ zachowania agresywne zaczynają się, zwykle, sporadycznie i mają niewielką intensywność, aby iść stopniowo. Kiedy pracownik zauważy, że sytuacja jest nie do utrzymania, trudno jest już to powstrzymać.
Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać to na początkowych etapach , W tym celu najlepiej zrozumieć z jednej strony jego przebieg i strategie realizowane przez agresora, az drugiej strony określić jego konsekwencje.
- Powiązany artykuł: "11 rodzajów przemocy (i różne rodzaje agresji)"
Jak rozpoznać nękanie w miejscu pracy w firmie
Skoncentrujemy się na zachowaniach agresywnych przeprowadzanych przez nękającego na każdym etapie.
Pierwsza faza
Początek szykanowania może być poprzedzony konfliktem lub, wręcz przeciwnie, zacząć bez wyraźnego powodu. W tym drugim przypadku agresor będzie "ćwiczył" ostrożnie zachowanie agresji. Nagana publiczna, niektóre obraźliwe komentarze, wskazówki , żart publicznie, siać plotkę itp.
Działa w subtelny sposób, zawsze szukając pretekstu na wypadek zdemaskowania ("Wszystko było żartem!", "Jestem taki", itp.). Jeśli agresor dostrzeże, że zachowanie nie zostało ukarane lub że niektórzy towarzysze śmiali się z niego, stopniowo zwiększy częstotliwość lub intensywność przemocy, próbując nowych metod, by spowodować dodatkowe obrażenia.
Również możliwe jest, że faza ta wywołuje konflikt w określonej sytuacji , Konflikt, którego organizacja nie rozwiązuje, i który agresor użyje jako powtarzającego się usprawiedliwienia dla usprawiedliwienia jego zachowania.
Jeśli agresor jest przełożonym, skarży się na pracę, nałożenie niemożliwych zadań (tak, że pracownik nie może ich spełnić i ma doskonałą wymówkę, by kontynuować krytykę) lub, przeciwnie, zadań, które nie są zgodnie ze szkoleniem pracownika: poproś go o przygotowanie kawy, wykonanie kserokopii itp.
Te mikroagresje będą stopniowo podważały morale ofiary. W rzeczywistości we Francji mobbing nazywa się "moralnym szykanowaniem", ponieważ ma na to właśnie cel; zdemoralizować ofiarę.
- Może interesujesz się: "Mobbing: nękanie psychiczne w miejscu pracy"
Druga faza
W drugiej fazie agresor wyświetli repertuar zachowań heterogeniczne pod względem ich zła, siły, ich możliwości, niejawnego lub wyraźnego wsparcia świadków i tolerancji, którą dostrzegają w samej organizacji.
Oczywiście istnieje wiele agresywnych zachowań. Niektórzy z nich będą grozić, obrażać, krytykować, dyskredytować, nękać, ignorować, denerwować, zniesławiać, wyśmiewać, przeszkadzać w zadaniu, milczeniu itp. Badania sugerują, że cała ta szeroka gama destrukcyjnych zachowań odpowiada na cztery typy strategii:
1. Zastraszanie
Wchodzą tu takie zachowania, jak słowne groźby, obrazy pogardy, krzyki, szemranie w ich obecności wywołać reakcje emocjonalne u ofiary itp.
2. Niekomunikacja ofiary
Nie pozwól, aby ofiara rozmawiała ze współpracownikami, nie pozwalając im wyrażać ani przerywać, gdy mówią, pozostawiając je bez telefonu lub komputera, umieszczając je w drugorzędnym lub marginalnym miejscu, nie przekazując ważnych połączeń, ukrywając odpowiednie informacje itp.
3. Utrata prestiżu i osobistej utraty prestiżu
Prowadź plotki, minimalizuj ich wysiłki i osiągnięcia, ukrywaj swoje umiejętności i kompetencje , komentując ich błędy publicznie, krytykując je (pamiętaj, że wcześniej zostały załadowane z nierealizowalnymi utworami lub "oszukane", aby upaść, itp.). Oprócz zawodowej utraty prestiżu, ofiara będzie próbowała go zdyskredytować osobiście.
Twoje cechy osobowości będą poszukiwane w celu wyjaśnienia twojego nienormalnego zachowania (kiedy możliwe nienormalne zachowanie ma wiele wspólnego z sytuacją, przez którą przechodzisz). Strategia ta jest ważna, ponieważ w końcu doprowadzi do wydalenia pracownika pod pretekstem, że nie był sprawny lub miał zaburzenie.
4. Zapobiegaj postępowi zawodowemu
Nie przesyłaj opinii zwrotnych ani nie podawaj złych ocen. Nie przypisuj ciekawych projektów lub, odwrotnie, Przydzielaj zadania niezgodne z twoimi doświadczeniami lub treningiem nie proponować promocji, utrudniać ich rozwój itp.
Jedną z głównych cech tego rodzaju przemocy jest jej ciągłość w miarę upływu czasu. Pracownik może znosić to nadużycie przez lata. Oczywiście to przedłużenie czasu ma destrukcyjne konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego pracownika. W pewnym momencie lub pracownik lub firma próbują poradzić sobie z sytuacją, która doprowadziła nas do etapu rozwiązania.
Trzecia faza
W tej fazie pracownik i firma próbują znaleźć rozwiązanie tego problemu. Czasami firmy próbują pośredniczyć pomiędzy agresorem a ofiarą albo poprzez dział personalny, związki zawodowe, albo poprzez korzystanie z profesjonalnych usług mediacyjnych. Mediacja w tego typu problemach zwykle nie jest odpowiednim środkiem zaradczym z punktu widzenia ofiary .
Z jednej strony, ponieważ gdy firma korzysta z tych usług, mediator sam jest skłonny do przyjęcia rozwiązania, które zwykle jest drastycznym rozwiązaniem (pamiętaj, że firma chce jak najszybciej pozbyć się problemu). Sytuacja silnego pogorszenia psychospołecznego pracownika może w końcu przekonać mediatora, że najlepszym wyjściem będzie wyjście pracownika.
Inną alternatywą jest otwarcie "wewnętrznego śledztwa", które w najlepszym przypadku może skończyć się zmianą pracownika z pracy, choć zwykle jest tak, że pracownik ten nosi już w sobie to "piętno", które może ograniczyć jego dostosowanie do pracy. nowa lokalizacja
Często pracownik dobrowolnie składa wniosek o zmianę tej pracy chociaż to pragnienie rzadko się spełnia. W firmach prywatnych istnieje okoliczność obciążająca, że pracownik z kilkuletnim doświadczeniem nie chce odejść i zrzec się rekompensaty. To prowadzi go do przejścia przez kalwaria, która przynosi pogorszenie konsekwencji w jego zdrowiu.
W tej fazie powszechne są depresje, lęki, objawy stresu pourazowego i inne rodzaje problemów społecznych powstających poza pracą (zerwanie z parą, zerwanie z przyjaciółmi itp.), Które stawiają pracownika w skrajnej sytuacji podatność na zagrożenia i które zwykle kończą się zwolnieniem.
Podsumowanie
Jeśli jako instruktor rozpoznajesz się w którymkolwiek z tych typów strategii lub manewrów, które opisaliśmy, prawdopodobnie cierpisz z powodu mobbingu. W takim przypadku najlepiej poprosić o fachową poradę i pomoc próbować wydostać się z sytuacji. Wypróbowanie go dla siebie może być trudnym zadaniem z niewielką szansą na sukces. Niezbędna pomoc musi być zarówno psychologiczna, jak i prawna.
