Jak stymulować orientację ludzi na ślepotę? 5 kluczy
Orientacja i mobilność to podstawowe umiejętności służące rozwojowi autonomii, które są szczególnie istotne w przypadku ludzie, którzy mają ślepotę lub osłabienie wzroku , Między innymi umiejętności te ułatwiają korzystanie z laski i innych ważnych technologii przemieszczania, a także wzmacniają świadomość i uznanie siebie w stosunku do środowiska.
W tym artykule wyjaśniamy w jaki sposób możemy zachęcać do orientacji i mobilności u osób z ślepotą i jakie jest znaczenie tych funkcji w rozwoju psychomotorycznym.
- Możecie być zainteresowani: "Aby mogła być ślepota, nie jest konieczne, aby oczy działały źle: niepowodzenie może być mózgowe."
Orientacja i mobilność
Orientacja i mobilność to dwa procesy psychomotoryczne o fundamentalnym znaczeniu dla naszego rozwoju i autonomii. Procesy psychomotoryczne obejmują elementy dwóch różnych, ale wzajemnie powiązanych ze sobą zleceń: elementy porządku psychologicznego i elementy porządku motorycznego .
Pierwszymi są te, które są związane z procesami niezbędnymi do wykonywania działań, postrzegania i interpretowania zjawisk świata, planowania działań, podejmowania decyzji i tak dalej. Drugi to te, które mają związek z układem ruchowym, to znaczy z naszymi dobrowolnymi i mimowolnymi ruchami, naszą równowagą, naszą pozycją, naszymi kończynami, między innymi.
Oba zamówienia są połączone poprzez udział naszych zmysłów : dotyk, węch, smak, nienawiść i wizja. Tak więc, zgodnie z funkcjonowaniem tej ostatniej, nasza psychomotryczność może działać w taki czy inny sposób. Zarówno psychototyczność, orientacja i ruchliwość są procesami, które są związane z naszą świadomością ciała. Orientacja jest procesem, w którym wykorzystujemy nasze zmysły do ustalenia pozycji i relacji z obiektami świata. A mobilność to możliwość poruszania się między tymi obiektami.
- Powiązany artykuł: "Interwencja w psychomotorze: czym jest ta dyscyplina?"
Schemat zmysłów, orientacja i mobilność
Jak widzieliśmy, udział zmysłów ma fundamentalne znaczenie dla rozwoju orientacji i mobilności, a w przypadku całkowitego lub częściowego braku widzenia jego stymulacja (zmysłów) staje się jeszcze ważniejsza. Podobnie jak podstawowe umiejętności w zakresie rozwoju autonomii, rozwój orientacji i mobilności są szczególnie istotne w przypadku osób z ślepotą lub słabością wzrokową. W rzeczywistości są to dwie umiejętności, które są ważną częścią szkolenia w zakresie wykorzystania laski i innych technologii wsparcia.
Poza tym, że jest to podstawowa czynność przemieszczania się z jednego miejsca do drugiego, orientacja i mobilność dają nam możliwość zorganizowania i zapoznania się ze światem poprzez kontakt fizyczny, wiedząc, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy.
Jak stymulować orientację i mobilność u osób z ślepotą?
Stymulacja orientacji i mobilności osób z ślepotą zależy od wielu czynników, które mogą się różnić w zależności od potrzeb i okoliczności każdej osoby. Na przykład proces może być różny u osoby dorosłej, która uzyskała ślepotę, i dziecka, które urodziło się ze ślepotą.
W tym drugim kierunku orientacja i mobilność mogą być wstępnie stymulowane przez wulgarne i drobne umiejętności motoryczne, jak również przez nabywanie różnych koncepcji. Dzieje się tak dlatego, że do 2 - 3 lat dziecko będzie gotowe do rozpoczęcia procesu wypierania. W przypadku osób dorosłych proces ten może nie wymagać stymulacji ruchowej, ale robi to restrukturyzacja percepcji przestrzeni w stosunku do własnego ciała .
Podobnie, ślepota w wielu przypadkach nie jest prezentowana całkowicie, ale częściowo lub ze zmniejszonym wzrokiem, aw tych przypadkach strategie stymulacji również mogą być inne.
W każdym razie chodzi nie tylko o umiejętności i procesy, ale orientacja i mobilność są dwiema potrzebami, które osobiście rozwija sam, poprzez fizyczny kontakt z elementami zewnętrznymi , W tym sensie specjaliści lub krewni, których intencją jest ułatwianie procesu autonomii, muszą być świadomi i zachowywać szacunek dla rytmów każdej osoby, a także być elastyczni wobec indywidualnej potrzeby odkrywania i znajdowania ciała.
- Może jesteś zainteresowany: "11 części oka i jego funkcje"
5 strategii
Ogólnie rzecz biorąc, niektóre wymiary, które możemy stymulować, aby sprzyjać orientacji i mobilności osób z ślepotą, to zarys ciała, pojęcia związane z przestrzenią i czasem, koncepcje związane ze środowiskiem lub miastem, umiejętności motoryczne i gruba i zmysłowa percepcja.
Wszystkie są częścią psychomotoryczności, są ze sobą powiązane i mają wspólną cechę Pozwól nam powiązać nasze ciało z materiałem i elementami semiotycznymi, które go otaczają i umieść go w określonej pozycji.
1. Kontur ciała
Schemat ciała jest reprezentacją, którą budujemy i zdobywamy na własnym ciele. Dotyczy to zarówno części samej siebie, jak i jej funkcji i ruchów. Obejmuje osobistą eksplorację ciała i jego związek z elementami zewnętrznymi.
Obejmuje także element społeczny, ponieważ nabycie systemu cielesnego zachodzi w zgodzie z normami społecznymi, które mówią nam, jak to jest i jakie są części ciała, i które pozwalają nam na ustanowienie różnych relacji z samym sobą. A także z obiektami zewnętrznymi, ponieważ pozwalają nam na angażowanie się w relacje przestrzenne, zidentyfikować bodźce, które uznajemy, nie są częścią nas samych .
2. Koncepcje przestrzenne i czasowe
Koncepcje przestrzenne pozwalają nam tworzyć schematy relacji i pozycji. Odnoszą się do powierzchni i terminów, którymi możemy się do nich odnieść. Dotyczą również pojęcia takie jak wielkość, odległość, rozmiar, ilość, waga lub objętość ; i z pojęciami takimi jak lewo-prawo, góra-dół, rozpoznaj jedną stronę lub drugą.
Wiemy, że istnieje rozwój koncepcji przestrzennych, takich jak kategorie pozycji, formy i środki, gdy osoba ustanowiła koncepcję punktu odniesienia i systematyczne modele wyszukiwania za pośrednictwem rąk. Zwykle ma to miejsce w wieku 2 lub 3 lat i można je później stymulować.
W tym samym sensie pojęcia takie jak wczoraj, dziś, jutro, dzień, noc przysługują między innymi przestrzenno-czasowe zawłaszczanie środowiska i umiejscowienie własnego ciała w tym .
3. Koncepcje środowiskowe / urbanistyczne
Pojęcia przestrzenne to w zasadzie nazwy obiektów, które nas otaczają. Przede wszystkim jest to ważne wzmocnić rozpoznawanie obiektów, które są używane częściej , Obejmują również koncepcje związane z tym, co istnieje w bezpośrednim otoczeniu. Na przykład elementy środowiska, takie jak podłoga, pokój, korytarz, światłach, samochody i tak dalej.
Chodzi o identyfikację istotnych elementów środowiska, poznanie, jakie miejsca istnieją i gdzie się znajdują, a następnie ustalenie tras lub sekwencji łączących wszystkie te elementy razem. Podobnie pozwala to na identyfikację przeszkód i generowanie narzędzi unikania (techniki ochrony).
Stamtąd podróżnik może zidentyfikować ścieżkę, która kieruje go przez określoną ścieżkę lub ścieżkę, a następnie zaktualizować swoje pozycje w odniesieniu do sygnałów na drodze i wreszcie użyć ogólnych pojęć dotyczących przestrzeni.
4. Grube i drobne umiejętności motoryczne
Chodzi o faworyzowanie takich elementów, jak postawa, chodzenie i równowaga, z jednej strony, i innych umiejętności związanych z manipulacją małymi przedmiotami, co pomaga w oszacowaniu odległości i koordynacji. Najważniejsze są ogólne motoryki i umiejętności motoryczne wzmacniają procesy poznawcze, a także postrzeganie własnego ciała i zrozumieć ich związek z obiektami zewnętrznymi na dużą skalę.
W zależności od wieku danej osoby, można wykonywać wiele różnych czynności, które sprzyjają tym umiejętnościom i mogą obejmować prowadzenie pojazdu trójkołowego i przekręcanie małych kont, a także wykonywanie złożonych ćwiczeń fizycznych.
5. Percepcja zmysłowa
Sensacyjna stymulacja ma fundamentalne znaczenie, ponieważ pozwala nam na ustalenie punktów odniesienia i rozróżnienie między różnymi bodźcami w środowisku, a także relacje z nim. W szczególności w przypadku słuchu ważne jest, aby wziąć pod uwagę takie pojęcia, jak identyfikacja, dyskryminacja, monitorowanie i wykrywanie obszarów "cienia dźwięku".
W przypadku dotyku jest to ważne bezpośrednie doświadczenie skóry w kontakcie z przedmiotami , chociaż może również występować pośredni kontakt (na przykład rozpoznanie owocu widelcem). Zmysły węchowe i smakowe mogą otrzymywać stymulację od dyskryminacji i identyfikacji różnych bodźców, nawet najbardziej codziennych.
Bibliografia:
- Martínez, C. (2010). Trening w orientacji i mobilności: trzeba to zrobić. Źródło: 21 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.tsbvi.edu/seehear/fall98/waytogo-span.htm.
