Jak przestać obwiniać siebie za wszystko: 4 wskazówki
Oczywiste jest, że jeśli musimy być perfekcjonistami z czymś, to jest nasze własne zachowanie, ale są ludzie, którzy się nad tym wszystkim podporządkowują. I chociaż niektórzy oceniają, co robią, analizując swoje słabości i wymyślając sposoby poprawy, inni mają obsesję na punkcie nawyk obwiniania się za wszystko, co się z nimi dzieje .
Przestań się obwiniać za wszystkie złe rzeczy, które się zdarzają, jest niezbędna do poprawy dobrostanu, ponieważ jeśli nie wyjdziesz z tej dynamiki, istnieje błędne koło, w którym pesymizm i oczekiwanie na porażkę uniemożliwiają poprawić
Powiązany artykuł: "Teorie przypisania przyczynowego: definicja i autorzy"
Jak przestać systematycznie obwiniać siebie za wszystko
W tym artykule przejrzymy kilka kluczy, aby przestać obwiniać siebie za wszystko i stawić czoło życiu z bardziej konstruktywną postawą , Pamiętaj jednak, że każdy proces rozwoju osobistego i uczenia się musi wykraczać poza czytanie, więc wszystko będzie zależało od tego, czy wykorzystasz te pomysły, aby zmienić sposób, w jaki odnosisz się do swojego środowiska i do innych.
1. Relatywizuj znaczenie poczucia winy
Nawet jeśli ktoś jest odpowiedzialny za to, co się wydarzyło, nie oznacza to, że wina musi nas w nieskończoność pogrążać w nieszczęściu. Jedynym zastosowaniem tego uczucia jest spraw, aby pamięć tego negatywnego doświadczenia była ostatnia w czasie i poprowadzić nas, aby uniknąć popełnienia tego samego błędu. Jeśli możemy nauczyć się tej lekcji, powody, dla których warto kontynuować martyring, nie mają żadnego powodu. Innymi słowy, wina nie jest potępieniem: jest czynnikiem uczenia się.
Tak więc nie ma niczego, co mogłoby nas doprowadzić do myślenia, że prosty fakt, że czujemy się źle, jest powodem, dla którego powinniśmy cierpieć. W naturze nagrody i kary nie istnieją poza ludzką wyobraźnią.
2. Przeanalizuj swoje słabości i prawdziwe mocne strony
Poza tym, co się chce, jest oczywiste, że każda osoba ma swoje niedoskonałości. Oznacza to między innymi to nie każdy może zrobić coś w określonym czasie w swoim życiu , Niektóre rzeczy robią, a inne tylko jeśli masz dużo praktyki lub wiedzy.
Pamiętanie o tym jest ważne, ponieważ dostarcza prawdziwych informacji o tym, co tak naprawdę jest winą samego siebie, a co nie.
W sytuacjach, w których pojawiła się bardzo skomplikowana i trudna do uniknięcia przeszkoda, istnieje tylko jedna sytuacja, w której osoba jest winna, co się stało: ten, w którym było oczywiste, że ta przeszkoda się pojawi a duma lub inna forma irracjonalności doprowadziła nas do spotkania. Oczywiście to się zmienia, jeśli powód, dla którego "skomplikowaliśmy nasze życie" w ten sposób, miał związek z ochroną innej osoby.
3. Zastanów się nad swoim związkiem z otoczeniem
Ludzie, którzy mają skłonność do obwiniania siebie za wszystko, mają tendencję do utrzymywania niskiego profilu w swoich relacjach społecznych. Oznacza to między innymi, że bardzo łatwo wierzą, że są one winni innym, czują się "bezradni" żyjąc kosztem dobrej woli i cnót innych, i przyjmują role spontaniczne .
Konsekwencją tego jest to, że jak ludzie z ich najbliższego kręgu społecznego widzą, że dana osoba ma wyraźny brak asertywności i poczucia własnej wartości, normalną rzeczą jest to, że są posłuszni i składają ofiary innym. Oczywiście, kiedy wszyscy ćwiczą ten rodzaj nacisku, bardzo łatwo jest wielokrotnie zawodzić, zarówno pod względem prawdopodobieństwa, jak i stresu, jaki wywołuje ta dynamika stosunków społecznych.
Tak więc zatrzymanie obwiniania się jest kluczowe prześledzić znaki, że zjawisko to występuje w naszych osobistych relacjach , Nawet nieświadomie, bardzo łatwo jest, jeśli zaczniemy przypisywać winę za wszystkie zła, które się zdarzają, a reszta robi to samo.
- Powiązany artykuł: "Samospełnione proroctwa, czyli jak zrobić sobie porażkę"
4. Ćwiczcie współczucie
Znaczna część naszego postrzegania świata i nas samych nie zależy od treści tych idei i wierzeń, ale raczej od nich uwagę, jaką poświęcamy każdemu z tych elementów , W ten sam sposób, gdybyśmy tylko myśleli o biedzie i cierpieniu, popadlibyśmy w depresję, patrzenie tylko na niedoskonałości siebie będzie miało podobny skutek, z tym, że lokalizując problem w sobie, nie ma się sens, aby spróbować rozwiązać to, co się dzieje: złamani nie mogą się naprawić, zgodnie z tym przekonaniem.
Dlatego dobrze jest praktykować współczucie, które w tym przypadku jest niczym innym, jak zastosowaniem się do tego, co zwykle robimy ze światem: nigdy nie zapominajmy o jego pozytywnych aspektach.
W tym sensie Terapia Akceptacji i Zaangażowania może wiele pomóc, ponieważ opiera się na akceptacji bardzo specyficznej serii niedoskonałości i na pracy nad poprawą w pozostałych aspektach.
