Nadciśnienie: przyczyny, objawy i leczenie
Możliwe, że w pewnym momencie widzieliśmy kogoś zdenerwowanego, o wysokim poziomie energii, który patrzy wszędzie, jak gdyby szukał lub czekał, by coś się wydarzyło, starając się obserwować wszystko, nie pozwalając mu pomijać najmniejszych szczegółów.
Chociaż w niektórych przypadkach może się wydawać, że może to być adaptacyjne, prawdą jest, że łatwo zauważyć, że jest ciągle w napięciu, co może być niezwykle szkodliwe, jeśli jest przedłużane w czasie. Podmiot, o którym mowa, wykazuje nadmierną czujność, o której będziemy mówić w tym artykule .
- Powiązany artykuł: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"
Nadciśnienie tętnicze: pojęcie i objawy
Nadwrażliwość jest rozumiana jako stan napięcia i wysoka stała energia w czasie w którym cierpiący na to przedmiot prezentuje pozorne powiększenie poziomu świadomości, nadwrażliwość i szybkie i energetyczne reagowanie na stymulację sensoryczną.
Pacjent, który cierpi z tego powodu, zwykle przejawia hiperprosekcję, w której poziom uwagi jest znacznie wyższy niż zwykle i często skupia się na bodźcu i szczegółach otaczającego kontekstu. Zazwyczaj podaje się to wraz z uczuciem świetnej klarowności umysłu. Chociaż może to wydawać się pozytywne w taki sposób, że ułatwiłoby to wykrywanie i analizowanie środowiska, prawdą jest, że zwykle jest to szkodliwe w jego poprawnej analizie poprzez ciągłe przestawianie fokusu z jednego elementu na drugi, z sposób, w jaki wydaje się to sprzeczne, nadmiar zdolności uwagi spowodowałby dużą rozproszenie.
Nadreaktywność przejawia się także u tych, którzy wykazują nadmierną czujność generuje, że ich reakcje wydają się mało adaptacyjne i mało myślne , Mają wysoki poziom lęku, tak że zazwyczaj przeżywają nieprzyjemnie ci, którzy cierpią z tego powodu. To wraz z wysokim poziomem energii może prowadzić do drażliwości osoby, a nawet wrogości.
Ale biorąc pod uwagę, że nasze rezerwy energii są ograniczone, przedłużona nadaktywność z biegiem czasu może powodować zmęczenie i ostatecznie prowadzić do bierności, ponurej postawy, a nawet depresji.
Przyczyny i konteksty wyglądu
Chociaż może pojawić się w określonych momentach, bez konieczności bycia patologicznym, nadmierna czujność może być objawem (a nie zaburzeniem per se) wskazującym na jakąś psychiczną lub nawet fizyczną zmianę.
W kontekście psychopatologii jego występowanie jest częste w przebiegu przewlekłego zaburzenia urojeniowego lub schizofrenii (szczególnie typu paranoidalnego), w którym podmiot oczekuje oczekiwanych konkretnych zjawisk, które odpowiadają jego interpretacji świata , Zwykle pojawia się także w zaburzeniach lękowych i zaburzeniach obsesyjno-depresyjnych, a także w epizodach maniakalnych. Często zdarza się, że nadwrażliwość pojawia się po doświadczeniu traumatycznego doświadczenia, takiego jak wojna lub gwałt (w rzeczywistości jest to możliwy objaw zespołu stresu pourazowego lub ostrego zaburzenia stresowego).
W przypadku traumatycznego doświadczenia sama sytuacja groźna może stać się powszechna , który jest przygotowywany do reagowania w wyjątkowo reaktywny sposób na to, co sytuacja pamięta. Na przykład osoba, która doznała agresji, będzie nadprogramowo przygotowywać się do każdego elementu, który może wskazywać na to, że zostanie ponownie zaatakowany, biorąc pod uwagę potencjalne zagrożenie dla uśmiechu nieznajomego lub kogoś, kto go dotknie.
Innym momentem, w którym zazwyczaj pojawia się hiperwestancja, jest zatrucie substancjami, na ogół przez osoby o charakterze pobudzającym lub psychoanalitycznym, takie jak kokaina lub psychodysleptyczne, takie jak niektóre halucynogeny lub wariant sativy sativy.
Skutki i objawy w codziennym życiu
Nadwrażliwość może spowodować poważne szkody u tych, którzy cierpią na nią , Po pierwsze, charakterystyczny hiperprosekcja utrudni mu skoncentrowanie się na konkretnej stymulacji, która utrudnia wykonywanie przez niego zadań w życiu zawodowym lub akademickim. Na poziomie psychologicznym może generować uprzedzenia i zniekształcenia poznawcze, a także zmiany zachowań lub unikanie bodźców i sytuacji.
Na poziomie społecznym może również powodować problemy: środowisko może czuć się niedoszacowane, a wiele sytuacji może zostać źle zinterpretowanych, co może doprowadzić do utraty wsparcia społecznego, a nawet izolacji.
Ponadto wysoki poziom energii utrzymywany w miarę upływu czasu powoduje wyczerpanie i możliwe jest, że mogą pojawić się osłabienie, obniżony układ odpornościowy lub nawet problemy organiczne, takie jak serce, układ oddechowy, hormonalny lub mięśni.
Leczenie
Nadpobudliwość nie jest sama w sobie zaburzeniem, ale raczej objawem. Leczenie, które ma być zastosowane, będzie zależało w dużym stopniu od tego, co powstało .
Mimo to często zdarza się, że prawie we wszystkich przypadkach panuje lęk i wysoki poziom aktywacji, dlatego zaleca się takie techniki, jak restrukturyzacja poznawcza, ekspozycja na żywo lub wyobraźni, systematyczna desensytyzacja i techniki relaksacyjne. Uświadomienie, co powoduje nadpobudliwość, jest również dobrym pomysłem (zarówno w przypadkach patologicznych, jak i niepatologicznych), dzięki którym techniki takie jak psychodrama, odgrywanie ról lub terapie ekspresyjne mogą okazać się przydatne. Benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, a także niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak SSRI, mogą być przydatne w celu złagodzenia ewentualnego dyskomfortu podczas wykonywania terapii. W przypadku objawów psychotycznych również neuroleptyków.
W przypadkach klinicznych etiologii organicznej może być przydatne stosowanie różnych procedur medycznych i / lub leków, takich jak stosowanie antagonistów, takich jak nalokson w przypadku używania narkotyków.
Bibliografia:
- Barlow, D. H. i Durand, V. M. (2003): Psychopatologia, Madryt: Thomson.
- Goodman, H. H. (Red.). (1987). Psychiatria ogólna, Meksyk: Nowoczesny podręcznik. (Oryg. 1984).
- Lemos, S. (2000): Ogólna psychopatologia. Madryt: Synteza.
- Vallejo-Ruiloba, J. (1991): Przypadki kliniczne Psychiatria, Barcelona: Salvat.
