Hipochondria: przyczyny, objawy i możliwe leczenie

Ból głowy jest postrzegany jako oczywisty znak obecności guza mózgu. Zapalenie spojówek prawdopodobnie wskazuje na inkubację gorączki krwotocznej. Pojawienie się siniaka wyraźnie wskazuje, że doznałeś obrażeń wewnętrznych z powodu choroby. Dyskomfort w ramieniu oznacza, że ​​cierpimy na atak serca.

Chociaż w niektórych przypadkach związek między objawami i chorobami, które wymieniłem jest poprawny, duża część populacji nie jest zaniepokojona, gdy pojawia się określony objaw: prawie każdy kiedykolwiek miał ból głowy, mieli oczy wstrzyknięte z krwią, siniakami lub dyskomfortem i na ogół nie jest to spowodowane schorzeniami poprzednich chorób.

Jednak są ludzie, którzy doświadczają wysokiego poziomu lęku, gdy zauważają zmiany, które są ogólnie uważane za łagodne i są przekonani, że cierpią na poważną chorobę. Chodzi o osoby cierpiące na hipochondrię .

• Powiązany artykuł: "Hipochondrianiści cyfrowi: niebezpieczeństwo korzystania z Internetu w celu autodiagnozy"

Czym jest hipochondria?

Jest to rozumiane przez hipochondrię, obecnie nazywane zaburzeniem lękowym przez chorobę w DSM-5 zaburzenie charakteryzujące się wysokim poziomem lęku, niepokoju i lęku przed przekonaniem lub przekonaniem o cierpieniu na poważną chorobę medyczną lub z powodu możliwości zarażenia się.

Ta wiara pochodzi z percepcji małych zmian lub wrażeń, które interpretowane są jako jednoznaczne oznaki poważnych zaburzeń , Czasami pojawia się po tym, jak osoba lub ktoś bliski przeszedł długą, bolesną chorobę lub zakończył się śmiercią pacjenta.

Co dzieje się w umyśle hipochondryka

W przypadkach, gdy istnieje przekonanie o chorobie, na ogół osoby z tym zaburzeniem szukają pomocy medycznej, aby zlokalizować i zdiagnozować rzekomy problem, a często w obecności dowodów świadczących o ich dobrym stanie zdrowia wyjaśnienia Nie zaspokajaj ich, nie rób tego tylko tymczasowo i żądaj wykonania nowych testów lub szukaj innych specjalistów, którzy potwierdzą swoje obawy. Jednak jest kilka osób z tym zaburzeniem postanawiają uniknąć pójścia do lekarza ze względu na strach przed diagnozą , pomimo bardzo dużego niepokoju i przekonania o chorobie.

Wysoki poziom lęku w odniesieniu do ich zdrowia, które cierpią te osoby powoduje, że stale koncentrują się na istnieniu możliwych objawów, a także na wykonywaniu lub zaprzestaniu wykonywania zachowań w celu sprawdzenia ich stanu zdrowia.

Rozpoznanie hipochondrii zakłada, że objawy te występują przez co najmniej sześć miesięcy , chociaż choroba, która jak się uważa, może się różnić. Ta troska nie powinna być mylona i nie powinna wynikać z istnienia innego zaburzenia psychicznego, takiego jak ZOK lub zaburzenia somatyczne (chociaż w niektórych przypadkach wysoki lęk może prowadzić do zaburzenia psychosomatycznego). Jest to zaburzenie, które może być bardzo upośledzające i powodować wysoki poziom dysfunkcji w różnych istotnych dziedzinach (osobistych, zawodowych lub akademickich).

Przyczyny zaburzenia

Zaburzenia lękowe spowodowane chorobą lub hipochondrią są znane od czasów starożytnych, będąc informacją o tym nawet w klasycznej Grecji. Przez całą historię próbowali ustalić różne wyjaśnienia dotyczące jej etiologii. Na poziomie psychologicznym możemy stwierdzić, że kilka szkół i nurtów myślowych formułuje własne wyjaśnienia.

Od modelu psychodynamicznego hipochondria często były ze sobą powiązane jako wyraz wewnętrznych konfliktów pochodzący z nieufności wobec własnego ciała zrodzonego w dzieciństwie, z przemianą wrogości wobec innych, który jest skierowany ku sobie lub potrzebą uzależnienia lub jako próba reakcji psychiki na obronę przed poczuciem winy lub niska samoocena Jednak to wyjaśnienie nie zostało naukowo potwierdzone.

Od podejścia psychospołecznego wygląda na wyuczony wzór zachowania zdobyte podczas obserwacji, że może powodować korzyści. Proponuje się, aby hipochondryk mógł być osobą niezabezpieczoną, która wykorzystuje pomysł bycia chorym jako nieświadomy mechanizm zwracania uwagi na swoje otoczenie. Ważne jest podkreślenie faktu, że jest on nieświadomy i mimowolny.

Jednak jednym z modeli wyjaśniających, który otrzymał największą uwagę, jest ten zaproponowany przez Warwicka i Salkovskisa , który uważał, że w etiologii hipochondrii, szkodliwe wcześniejsze doświadczenia dotyczące zdrowia i choroby (takie jak śmierć bliskiej osoby z powodu jednego) można znaleźć najpierw, co prowadzi do przekonania, że ​​objaw wskazuje zawsze coś bardzo negatywnego,

Wierzenia te są aktywowane po wydarzeniu wyzwalającym i powodują pojawianie się automatycznie negatywnych myśli, które z kolei wywołują lęk. Ten lęk zostanie wzmocniony poprzez wykonywanie określonych zachowań i zwiększanie aktywacji na różnych poziomach.

• Powiązany artykuł: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"

Leczenie hipochondrii

Leczenie hipochondrii może mieć pewne komplikacje, ponieważ z reguły podmiot utrzymuje przekonanie, że dzieje się z nim coś fizycznego. W celu leczenia hipochondrii, najpierw należy wykluczyć, że nie ma prawdziwej patologii a po odrzuceniu konieczne jest nawiązanie dobrego porozumienia między terapeutą a pacjentem. Początkowo zwykle traktuje się najpierw objawy lękowe, a następnie przenosi się na te aspekty głębsze niż pochodzenie i / lub podtrzymuje obawy.

Interwencja psychoterapeutyczna

W leczeniu stosuje się psychoterapię z technikami zwykle poznawczo-behawioralnymi , Omawiane leczenie opiera się przede wszystkim na pomocy podmiotowi w wykryciu przekonania o jego stanie zdrowia i wpływie na ich życie, a następnie zaproponowaniu alternatywy, która może dotyczyć problemu związanego z lękiem i nauczania model objaśniający zjawisko (zwykle Warwick i Salkovskis).

Następnie rozpoczyna się praca nad różnymi czynnościami wykonywanymi przez badanego w celu sprawdzenia ich stanu. Proponuje się przeprowadzenie różnych eksperymentów sprzecznych z przekonaniami jednostki. Ustalono zobowiązanie wobec pacjenta, tak aby zobowiązał się on nie wykonywać pewnych czynności kontrolnych, aby później wskazać, że wykonuje mały rejestr, w którym pojawia się lęk. zapisz dane za i przeciw twoim podejrzeniom, abyś mógł je przesłuchać .

Później będzie pomagał w wystawianiu w wyobraźni, a nawet powodzi o idei zachorowania lub cierpienia na daną chorobę. Autofocus powinien również pracować nad tym, pokazując wagę, jaką ma ono w zaostrzeniu ich dyskomfortu i proponując działania, które pozwalają na skupienie uwagi.

Bardzo przydatna jest również restrukturyzacja kognitywna zwalczać dysfunkcyjne wierzenia. Ważne jest uwzględnienie elementów, które uwzględniają zapobieganie nawrotom w każdym programie stosowanym wobec hipochondrii. Przydatne jest również trenowanie środowiska tak, aby nie wzmacniało symptomatologii.

Leczenie farmakologiczne

Nie ma konkretnego leczenia farmakologicznego dla tego typu problemów, chociaż anksjolityki i leki przeciwdepresyjne są czasami stosowane w celu złagodzenia dyskomfortu pacjenta.

Bibliografia:

• Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.

• Avia, M.D. (1993). Hipochondria. Ediciones Martínez Roca S.A., Barcelona.

• Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt

Czym są urojenia? W jakich chorobach występują? Dr med. Maciej Klimarczyk- psychiatra (Marzec 2024).