Ichthyophobia (fobia ryb): objawy, przyczyny i leczenie

Strach przed niektórymi zwierzętami jest adaptacyjnym i stosunkowo normalnym lękiem, o ile jest proporcjonalny i zgodny z rzeczywistym niebezpieczeństwem danego zwierzęcia. Kiedy jednak strach ten dominuje i warunkuje nasze zachowanie, możemy mówić o fobie.

Jednym z tych fobii związanych z fauną morską jest ichtiofobia , W tym artykule zobaczymy, czym jest to zaburzenie, jak również jego przyczyny, objawy i możliwe sposoby leczenia.

• Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"

Co to jest ichtiofobia?

Ichthyophobia należy do określonej grupy zaburzeń lękowych lub specyficznych fobii, w których osoba doświadcza zaostrzonego, irracjonalnego i niekontrolowanego lęku przed rybami. Ta fobia jest objęty zoofobią lub fobiami specyficznymi dla zwierząt , Nie należy go jednak mylić z selacofobią, w której obiekt strachu opiera się wyłącznie na rekinach.

W ichtiofobii osoba doświadcza przesadnego strachu przed jakąkolwiek rybą, niezależnie od jej niebezpieczeństwa lub rozmiaru. Ci, którzy cierpią z powodu tego stanu, zwykle przejawiają się wielkie wstręt do wszystkiego, co dotyczy ryb , w tym ryby jako pożywienie.

Podobnie jak w przypadku większości fobii, ichtiofobia może być nieco inna u każdej osoby, która je doświadcza, ze względu na indywidualną zmienność wzorców myślowych związanych z rybami.

W przeciwieństwie do niechęci, jaką każda osoba może odczuwać napotykając jakiś typ ryby w warunkach naturalnych, takich jak kąpanie się na plaży, w ichtiofobii osoba może rozpoznać, że zwierzę nie musi stanowić zagrożenia , Jednak pomimo tego pacjent jest całkowicie niezdolny do stawiania oporu wielkiemu lękowi, który go prowokuje.

W każdym przypadku, gdy pojawia się bodziec fobiczny, osoba z ichtrofobią doświadcza serii emocji i fizycznych przejawów typowych dla stan niezwykle wysokiego lęku .

• Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"

Objawy tej fobii

Ponieważ ichtiofobia jest stanem specyficznym dla specyficznych zaburzeń lękowych, wykazuje dużą liczbę objawów z innymi specyficznymi fobiami. Ta symptomatologia obejmuje trzy duże zestawy objawów: fizyczne, poznawcze i behawioralne.

Konieczne jest określenie, że chociaż większość ludzi doświadcza tych samych objawów, zarówno nasilenie objawów ichtiofobii, jak i jej częstość mogą się różnić od jednej osoby do drugiej.

1. Objawy fizyczne

Pojawienie się lub koincydencja osoby z bodźcem fobicznym, w tym przypadku ryb, powoduje nadaktywność autonomicznego układu nerwowego, który generuje ogromną ilość zmian i zmian w organizmie. W ramach tych zmian znajdujemy:

• Zwiększenie częstości pracy serca
• Zawroty głowy i drżenie .
• Brakuje tchu
• Zwiększona potliwość .
• Uczucie ciśnienia w klatce piersiowej.
• Nudności
• Zmiany żołądkowo-jelitowe.
• Zamieszanie
• Omdlenie .

2. Objawy poznawcze

Reakcje lęku i lęku reaktywne wobec pojawienia się bodźca budzącego lęk wynikają z uprzedniego skojarzenia tego bodźca z irracjonalnymi ideami i przekonaniami. Te zmienione idee rzeczywistości stymulują rozwój fobii i charakteryzują się tym, że osoba ta trzyma serię nieuzasadnionych myśli o rybach, a także ich cechy i cechy.

Te myśli mogą być odzwierciedlone w następujący sposób:

• Intryktywne, mimowolne myśli i całkowicie niekontrolowany o rybach.
• Obsesyjne spekulacje z tymi zwierzętami.
• Mentalne obrazy o katastrofalnej naturze .
• Uczucie nierealności
• Strach przed utratą kontroli i nieumiejętnością radzenia sobie z sytuacją.

3. Objawy behawioralne

Jak w przypadku jakiejkolwiek fobii lub specyficznego zaburzenia lękowego, ichtiofobii towarzyszy szereg objawów lub objawów behawioralnych, które w odpowiedzi na pojawienie się bodźca awersyjnego .

Celem tych zachowań jest albo bezpośrednie uniknięcie obawy, albo ucieczka po pojawieniu się wspomnianego bodźca lub sytuacji. Te zachowania są znane jako zachowania ucieczki lub unikania.

Zachowania polegające na unikaniu są wykonywane w celu uniknięcia spotkań z jakimkolwiek rodzajem ryb. W nich osoba wykonuje wszelkiego rodzaju zachowania, aby uniknąć możliwości napotkania obiektu bodźca fobii. W ten sposób unika się eksperymentowania z uczuciem udręki i niepokoju generowanego przez te zwierzęta.

Niektóre zachowania, które służą jako przykład, są tymi z unikać kąpieli w rzekach, jeziorach i na plażach ; jak również w dowolnym kontekście lub medium, w którym może pojawić się jakikolwiek rodzaj ryb.

Z drugiej strony, zachowania ucieczkowe pojawiają się, gdy osoba nie jest w stanie uniknąć napotkania bodźca fobicznego, więc wykona wszystkie rodzaje zachowań, które pozwolą mu uciec z obecnej sytuacji tak szybko i jak to możliwe.

Jakie to ma przyczyny?

Podobnie jak wiele innych fobii, praktycznie niemożliwe jest określenie z całkowitą dokładnością, co jest przyczyną lub przyczyną tego irracjonalnego strachu. Jednak w taki sam sposób, jak ichtiofobia podziela objawy z innymi zaburzeniami lękowymi , mają również tę samą podstawę lub podstawę.

Osoba z predyspozycjami genetycznymi, która warunkuje ją w sposób neurobiologiczny, by bardziej cierpieć z powodu skutków ubytku lub psychologicznych skutków stresu, i która w pewnym momencie życia stanęła przed bardzo traumatycznym doświadczeniem lub z bardzo dużym obciążeniem emocjonalnym. , w którym bodziec awersyjny odegrał ważną rolę; będzie o wiele bardziej prawdopodobne, że rozwinie się każdy rodzaj fobii.

Zarówno ichtiofobia, jak i wszelkie zaburzenia lękowe są zwykle nabywane po tym, jak dana osoba doznała nieprzyjemnego wrażenia z bodźcem fobicznym lub myślą o nim. W większości przypadków te fobie rozwijają się w dzieciństwie, ponieważ dzieci są znacznie bardziej podatne na stresujące wydarzenia.

Niektóre wydarzenia mogą wywołać ten nadmierny strach przed rybami mogą być atakami, ukąszeniami lub ugryzieniami, gdy osoba kąpie się; lub po przeczytaniu pewnych informacji o niektórych rybach lub oglądaniu niektórych filmów, programów dokumentalnych lub programów telewizyjnych.

Czy jest leczenie?

Chociaż w wielu przypadkach ichtiofobia nie jest obezwładniająca, to znaczy, że zwykle nie ingeruje w życie pacjenta, z wyjątkiem rzadkich przypadków, diagnoza i odpowiednie leczenie może zmniejszyć, a nawet wyeliminować reakcję stresową związaną z bodźcem.

Ze względu na wysoką skuteczność w tych przypadkach, interwencja poprzez psychoterapię poznawczo-behawioralną jest najczęściej stosowana jeśli chodzi o leczenie fobii. Istnieje jednak duża liczba interwencji i terapii, które, jeśli wykonywane prawidłowo i zawsze przez eksperta, mogą również przynieść satysfakcjonujące wyniki.

Tego typu zabiegi łączą techniki ekspozycji na żywo lub systematycznej desensytyzacji ze szkoleniem w technikach relaksacyjnych i restrukturyzacji poznawczej, dzięki czemu dana osoba może opanować swój fobiczny strach i wykonywać różne czynności bez obawy pojawienia się tych zwierząt ,

My WEIRD Fish Phobia! - Storytime (Kwiecień 2024).