Zespół Imposter: kiedy nie doceniamy naszych sukcesów
Co to jest syndrom oszusta? Termin został ukuty w 1978 roku przez psychologów Pauline Clance i Suzanne Imes.
Chociaż nie jest to zaburzenie kliniczne jako takie (ponieważ nie jest ono klasyfikowane nosologicznie w żadnym traktacie medycznym lub diagnozie klinicznej), zespół oszustów definiuje się jako zaburzenie psychiczne i emocjonalne, które jest bezpośrednio związane z indywidualną emocją, że nie jest godne miejsca (i / lub uznanie), że pacjent zajmuje lub korzysta (w wyniku swoich osobistych zdolności) na poziomie pracy, nauki i społeczeństwa.
Syndrom udaru mózgu: zaburzenie, które jeszcze nie zostało rozpoznane
Jeśli więc ten warunek nie jest klasyfikowany w różnych podręcznikach diagnozy klinicznej, jak można o tym mówić? Jest tak dlatego, że pod tym terminem zgrupowano szereg objawów klinicznych, które powodują emocjonalny dystres, które ze względu na swoją charakterystykę różnią się od znanych i sklasyfikowanych zaburzeń, ale wywołuje udrękę u pacjenta.
Epidemiologia jest niewyraźna między specjalistami i nieprofesjonalistami, nie rozróżnia kobiet i mężczyzn oraz, w przybliżeniu, siedmiu na dziesięć osób cierpiało w pewnym momencie swojego życia .
Zespół ten pojawia się zazwyczaj u uczniów o doskonałych ocenach i, w większym stopniu, u odnoszących sukcesy specjalistów; wiadomo, że jego wygląd ma wysoką korelację z niską samooceną i słabą samooceną jednostki.
Patologiczna skromność
Innym ważnym czynnikiem wpływającym na jego wygląd jest zazwyczaj uwłaczająca lub krytyczna postawa ludzi, którzy dzielą środowisko obłąkanego, który zazdrości ich osiągnięć.
Osoba, która cierpi na ten stan, czuje, że nigdy nie spełnia wszystkiego, co lubi w wyniku swojego sukcesu i możliwości. Osoba ma uporczywe poczucie, że nie jest wystarczająco dobra w tym, co robi, poza tym, że jest oznaczona jako bezużyteczna lub niezdolna; Ponadto oskarża się, że jest oszustem, kompletnym oszustem we wszystkim, co robi.
W tym zespole pacjent przyjmuje z pewnością, że jego sukces jest kwestią szczęścia i szansy, a nie ze względu na jego inteligencję i umiejętności.
Objawy
Niektóre z jego najczęstszych objawów są następujące:
- Ciągłe przekonanie, że osiągnięcia i sukcesy nie są zasłużone ; osoba uważa, że te sukcesy są wynikiem losowego szczęścia lub innych osób w kręgu, w którym działają, i które uważają za silniejsze, niż pomogły im je osiągnąć, a tym samym dewaluują ich indywidualne zdolności.
- Nawracający brak zaufania we własnych kompetencjach.
- Stała obawa, że inni ludzie mogą zostać "oszukani" przez jednostkę odkrywają swoje "oszustwo".
- Ciągła niepewność i brak pewności siebie w dziedzinach akademickich, pracy i społecznych.
- Stałe oczekiwania na porażkę pewnie przed podobnymi sytuacjami, które zostały pomyślnie przezwyciężone przez jednostkę w poprzednich wydarzeniach.
- Niska samoocena .
- Bez wyraźnego powodu pojawiają się negatywne objawy, takie jak: lęk, smutek, rozpacz itp.
Jak przezwyciężyć?
Co ciekawe, to uczucie nie jest wystarczająco przygotowane znika wraz z upływem czasu, a jednostka zyskuje większe doświadczenie w dziedzinie, w której się rozwija .
Aby przezwyciężyć ten stan, ważne jest, aby osoba nie odrzucała ani nie ignorowała komplementów lub gratulacji, musisz je zaakceptować, są one owocem twojego wysiłku!
Ważne jest, aby dana osoba pomagała innym, w ten sposób, uzyskując wynik jako całość, będą kształtować swoje myśli, gdy zdadzą sobie sprawę, że druga osoba osiągnęła swój cel poprzez interwencję osoby cierpiącej na zespół, fałszywa idea, że sukces jest wynikiem przypadku, zostanie stopniowo wykorzeniona .
