Indywidualna terapia dostosowująca pary (TIAP): nowe źródło informacji dla par będących w konflikcie
The Indywidualna terapia dopasowująca pary to kolejne narzędzie w leczeniu problemów związanych z obszarem życia jako para. Założenia, na których opiera się podejście TIAP, są następujące
1. Konflikty pary jako takie nie istnieją , Istnieją problemy każdej osoby jako jednostki.
2. Para jest sumą dwóch radykalnie różnych osobników , z wyjątkową i wyjątkową historią, z rodziną, więzami, środowiskiem, zasadami, wartościami, edukacją, doświadczeniami i dużymi lub małymi urazami, które powodują dwie z konieczności różne osobowości, bez względu na to, jak wielkie jest uczucie i inny jest doświadczony.
3. Dlatego problemy nie należą do małżeństwa jako takiego, ale są produktem wewnętrznej mobilizacji dawnych konfliktów (życia) każdego z jego elementów, które kolidują z tymi z drugiego, i wynikającego z tego wylęgania, które ma miejsce, gdy próbuje się uczynić życie zgodnym z osobą, która również dostarcza bagaż wartości, ale także aspekty niedoboru, niedojrzały, gdy nie jest wyraźnie patologiczny.
Charakterystyka TIAP
Z wyjątkiem tego, co dzieje się w początkowej rozmowie kwalifikacyjnej, w Indywidualnej terapii dostosowania par zamiast pracy z dwoma elementami pary (jak zwykle w większości metod terapii par), interwencja jest rozwijana indywidualnie , Każdy członek pary będzie wykonywał psychoterapię pozornie indywidualną, w różnych dniach i godzinach niż jej partner.
Cechą praktyczną, która określa ten rodzaj terapii, jest to, że terapeuta będzie działał z podwójnym celem:
1. Największa samoświadomość, dojrzałość, rozwój i przejęcie zasobów osobistych , akceptacja ograniczeń i tłumienie projekcji i intruzji odpowiednich liczb.
2. Równolegle, gdy terapeuta zna mocne i słabe strony obu składników, można wzmocnić praktykę zachowań, które ułatwią zarówno znajomość wiedza o innych, wiedza o innych, wiedza w ogóle, pokonywanie zwykłych ilości agresywności i urazy, wynik sfrustrowanego i frustrującego wspólnego życia (przynajmniej w niektórych aspektach), zarządzanie tolerancja wobec frustracji i desidalizacja nierealnych oczekiwań, które generują tyle konfliktów seksualnych i które nie przestają być jedynie somatizacjami; to znaczy wyrażanie przez ciało (w tym przypadku narządów płciowych) nierozwiązanych konfliktów emocjonalnych lub afektywnych.
Kadrowanie terapii dopasowywania poszczególnych par
Członkowie pary nie będą mogli komentować treści poszczególnych sesji w ich życiu prywatnym lub społecznym , jak to się dzieje w komponentach psychoterapii grupowej. Jednak efekty tych sesji muszą być rozpoznawane zarówno przez siebie, jak i przez parę, aby terapia mogła zostać uznana za oferującą wyniki.
Zalety TIAP
TIAP stanowi pole indywidualnego rozwoju, które jest połączone równolegle z ewolucją drugiego, rozwijając w czasie możliwość, że te indywidualne postępy znajdują odzwierciedlenie w ich współistnieniu, w ich komunikacji słownej, afektywnej i seksualnej.
To równoległe i uzupełniające wzbogacenie pozwala na to, że od pierwszych sesji obaj członkowie pary zaczynają dostrzegać ważne korzyści dla związku, tylko dzięki części empatii i wiedzy psycho-uczuciowej drugiej, często uzyskanej w zaledwie dwóch lub trzech sesje.
Fakt pracy wyłącznie z terapeutą, bez obecności w konsultacji z drugim członkiem, pozwala na swobodne wyrażanie opinii, ocen i odczuć , które, wraz z towarzyszem z przodu, czasami nie byłyby możliwe z powodu wstydu, żalu lub agresji.
Jest wielu, którzy pracując z tradycyjną metodologią, nie przechodzą pierwszej sesji lub, co najwyżej iz heroicznymi wysiłkami, wspierają kilka sesji, wyraźnie niewystarczających, porzucających pracę terapeutyczną z zaostrzeniem wlania się do wspólne sesje opinii i uczuć, które będą warunkować resztę ich potencjalnej koegzystencji.
Wymagania dotyczące wdrożenia TIAP
Aby móc realizować terapię dostosowawczą dla pojedynczych par z gwarancjami, konieczne jest spełnienie szeregu wymagań:
- Że żaden z członków pary nie ma zaburzeń psychicznych o takiej surowości, że uniemożliwiają proces.
- Całkowita świadomość po obu stronach, że nie tylko drugi ma problemy braki, defekty, traumy lub nierozwiązane konflikty.
- Pożądane jest, aby terapia była prowadzona z całkowitym przekonaniem o konieczności obu stron , jak również z absolutną wolnością; bez jakichkolwiek nacisków, nawet dobrych zamiarów.
