Wgląd: czym jest i jakie są jego fazy

Kwiecień 3, 2024

Możliwe, że niejednokrotnie zastanawialiśmy się głęboko nad sytuacją lub problemem, na który nie możemy znaleźć rozwiązania, na ogół spędzając dużo czasu próbując znaleźć rozwiązanie bez powodzenia, i nagle nagle przyszło nam to do głowy (czasem to rozwiązanie było znacznie prostsze i prostsze niż cały proces, który wykonywaliśmy). Ta sytuacja nie jest rzadkością, występująca u nas wszystkich, a nawet u innych gatunków zwierząt.

Omawiane zjawisko, o wiele ważniejsze niż na pierwszy rzut oka wydaje się, otrzymuje nazwę wglądu , I właśnie na ten temat będziemy rozmawiać przez cały ten artykuł.

Powiązany artykuł: "8 wyższych procesów psychologicznych"

Pojęcie wglądu

Pojęcie wglądu jest nieco skomplikowane na poziomie teoretycznym, chociaż w praktyce każdy z nas doświadczył w pewnym momencie jakiejś sytuacji, w której go użyliśmy. Uznaje się je za wgląd w tę zdolność lub zdolność, dzięki której możemy uświadomić sobie sytuację, łącząc sytuację, w której żyjemy, lub myśląc o rozwiązaniu lub jego zrozumieniu. To doświadczenie lub zjawisko odpowiada idei realizacji czegoś, pojawiającemu się nagle zrozumieniu żył jako rodzaj objawienia po (zwykle) próbach zrozumienia lub rozwiązania danej sytuacji.

Zrozumienie to pojawia się nagle, będąc produktem nieświadomej działalności, która nagle pojawia się w świadomości, a która zakłada pojawienie się rozwiązania, generowanie strategii, aby go osiągnąć lub pogląd na sytuację i problem inny i nowy w porównaniu do poprzedniej perspektywy , uzyskując ogólną wizję sytuacji. Wrażenie byłoby podobne do tego, jak nagle znaleźć sposób na połączenie wszystkich elementów układanki.

Insight zakłada istnienie pewnej zdolności poznawczej, ponieważ wymaga ona zrozumienia tego, co znaliśmy wcześniej i co przeprowadziliśmy, jak również zdolności do generowania mentalnej reprezentacji sytuacji. Wymaga to także umiejętności obserwowania i rozumienia podstaw sytuacji oraz umiejętności tworzenia powiązań i strategii. Może to sugerować, że jest to coś ludzkiego, ale prawda jest taka zaobserwowano go u innych gatunków zwierząt , szczególnie znany w przypadku szympansów.

Może jesteś zainteresowany: "Inteligencja zwierząt: teorie Thorndike'a i Köhlera"

Fazy wglądu

Podczas gdy wgląd jest pomyślany jako ogólnie nagłe eksperymentowanie świadomości sytuacji , metodologia lub sposób rozwiązania problemu, prawdą jest, że różni autorzy proponują istnienie kilku identyfikowalnych faz, dzięki którym możemy zobaczyć ich działanie. W tym sensie możemy rozróżnić następujące.

1. Impasse mental

Ten pierwszy etap odnosi się do sytuacji lub problemu, przed którym dana osoba nie jest w stanie odpowiedzieć lub nie jest w stanie zidentyfikować, będąc w sytuacji blokady w związku z ich przezwyciężeniem .

2. Restrukturyzacja problemu

Proces, w którym próbujesz rozwiązać problem, który rozpoczyna się w impasie i nieudanych próbach jego przedstawienia i rozwiązania oraz przechodzi przez modyfikację i pracuje nad różnicowaniem koncepcji lub interpretacji sytuacji w celu jej rozwiązania. Wykorzystuje różne zasoby i umiejętności poznawcze .

3. Nabycie głębokiego zrozumienia

W tej fazie pojawia się wiedza i głębokie zrozumienie sytuacji. To zrozumienie pojawia się nieświadomie, nie będąc bezpośrednim produktem procesu poznawczego, który był dotychczas śledzony .

4. Nagłość

Ostatnią fazą wglądu byłoby świadome postrzeganie osoby zrozumienie jako coś nagłego i wyraźnie widoczne w świadomości , będąc czymś nagłym i nieoczekiwanym. Ta chwila przeżywana jest z zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że nie było żadnych stymulacji ani elementów, które pozwoliłyby nam bezpośrednio przewidzieć lub wyjaśnić przyczynę nadejścia tego nagłego zrozumienia.

5. Uczenie się poprzez wgląd

Jednym z kontekstów, w których wgląd jest najbardziej widoczny i jednym z punktów, w którym po raz pierwszy zidentyfikowano go na innych gatunkach, jest nauka, szczególnie w zakresie niezbędnym do rozwiązania problemów. W tym sensie Wolfgang Köhler opisał istnienie tej zdolności nawet u małp poprzez różne eksperymenty, w których małpy musiały znaleźć rozwiązanie problemu.

Nabywanie nowych repertuarów zachowań i wiedzy nagle po osiągnięciu globalnego zrozumienia sytuacji nazywa się uczeniem się przez wgląd.Zjawisko to jest niesamowicie adaptacyjne i wiąże się również z kreatywnością, ponieważ pozwala nam tworzyć nowe strategie rozwiązywania problemów, wcześniej nieistniejące.

Powiązany artykuł: "Wolfgang Köhler: biografia tego niemieckiego psychologa Gestalt"

Stosowany w psychopatologii

Mówienie o wglądzie oznacza realizację czegoś. I choć zazwyczaj myślimy o istnieniu wglądu w drobnych szczegółach lub przy rozwiązywaniu konkretnych i praktycznych problemów, ta koncepcja ma również zastosowanie do innych sytuacji lub obszarów.

Jeden z nich, szczególnie istotny, ma to związek ze zdrowiem psychicznym , Zwykle klinika mówi o zdolności do wglądu w zakresie realizacji stanu ich zdolności umysłowych lub ich stanu poznawczego, behawioralnego lub emocjonalnego. Ten aspekt jest bardzo przydatny, jeśli chodzi o leczenie wszelkich zaburzeń lub chorób psychicznych lub mózgowych, ponieważ pozwala on samemu zaobserwować istnienie trudności i zidentyfikować potrzebę leczenia.

Zdolność do wglądu może zostać zmieniona w wielu sytuacjach, nie będąc świadomym tych, którzy mają trudności (do tego stopnia, że podmiot może nie zdawać sobie sprawy, że oślepł, lub na przykład w przypadku demencji, która stwarza problemy pamięci lub innych zdolności) lub symptomy takie jak stany pobudzenia i zmieniony nastrój, halucynacje lub złudzenia. I niekoniecznie musimy mówić o psychopatologii, ponieważ zdolność do wglądu może zostać zmienione przez doświadczenie traumatycznych sytuacji uporczywe silne emocje lub różne obawy, które uniemożliwiają uświadomienie istnienia problemów lub potrzeb własnych.

W przypadkach, w których brak, deficyt lub brak wglądu, należy pracować nad tą świadomością sytuacji, biorąc pod uwagę, że pozwala na istnienie mentalnej elastyczności i autonomii i to jest cenione na przykład po to, aby pokazać potrzebę pomocy lub konkretnego leczenia (na przykład, poprzez umożliwienie dostrzeżenia, że halucynacje lub złudzenia są samopowstającymi treściami, a nie rzeczywistymi bodźcami lub potrzebą leczenia).