Przerywany wybuchowe zaburzenie: przyczyny i objawy

Nasz stan emocjonalny jest obszarem naszego życia psychicznego, które w wielu przypadkach ujawnia się jako coś poza naszą kontrolą. Ma to pozytywne konsekwencje, inne negatywne, a niektóre mają związek z ryzykiem kiedy występują pewne typy zaburzeń psychicznych .

Na przykład, dzięki uczuciom i emocjom możemy przeżywać intensywne chwile, szybko uczyć się o pozytywnych i negatywnych konsekwencjach naszych działań, a nawet osiągnąć lepszą komunikację z innymi, ale czasami niektóre zmiany biologiczne mogą powodować że nasze reakcje emocjonalne są nadmierne lub że są nie na miejscu.

Intensywne zaburzenie wybuchowe (IED) jest tego oczywistym przykładem , chociaż w tych przypadkach osoba, u której zdiagnozowano tego rodzaju zaburzenie, dostrzega ich jakość życia znacznie ograniczoną przez to zaburzenie psychiczne.

• Może jesteś zainteresowany: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"

Co to jest przerywane zaburzenie wybuchowe?

Wraz z piromanią, trichotillomanią, patologicznym hazardem i wieloma innymi zaburzeniami, przerywane zaburzenie wybuchowe jest częścią tego, co w podręczniku diagnostycznym DSM-V nazywa się zaburzeniami kontroli impulsów. Krótko mówiąc, charakteryzuje się ekspresją poprzez nagłe i stosunkowo krótkie wybuchy przemocy , wywołane przez sytuacje, które są mało frustrujące lub stresujące i których nie można wytłumaczyć zużyciem substancji lub obrażeniami.

Ludzie z TEI mają bardzo niski próg frustracji, a każda porażka, jakkolwiek nieistotna, może się wydawać, sprawia, że ​​stają się nagle źli, choć na kilka sekund przedtem byli w dobrym humorze i śmieją się. Przez te krótkie epizody gniewu, które zwykle nie trwają dłużej niż godzinę, osoba częściowo lub całkowicie traci kontrolę nad swoim zachowaniem iw wielu przypadkach może fizycznie lub słownie atakować ludzi, którzy są w pobliżu.

Gdy wybuch furii minie, ludzie z przerywanym zaburzeniem eksplozji zdają sobie sprawę, że to, co zrobili, jest szkodliwe dla innych i często czują się winni.

Objawy

Objawy zaburzeń przerywanego wybuchu różnią się nieco w zależności od podręcznika diagnostycznego używanego jako odniesienie, ale głównie opierają się na nim pojawienie się krótkich wybuchów gniewu, wyrażanych przez przemoc fizyczną lub werbalną , które są nieproporcjonalne do wielkości ich przyczyn i powodują utratę kontroli.

Gdy gniew pojawia się bez premedytacji, często wyrażany jest przez zakłócanie pozytywnego stanu umysłu, a przemoc nie ma żadnego celu instrumentalnego. Osoba, która wykazuje objawy zaburzeń przerywanego wybuchu, nie dąży do osiągnięcia celów poprzez agresję, ale są one wynikiem zmienionego nastroju, którego nie można przypisać ani konsumpcji substancji, ani istnieniu innych zaburzeń lub zdeformowane lub uszkodzone części układu nerwowego.

Tak więc Ludzie z TEI mogą wpaść we wściekłość w ciągu kilku sekund, tłumacząc, że ktoś za bardzo je obserwuje lub gdy zauważysz, że produkt zamówiony w sklepie został zużyty lub przypadkowo uszkodziłeś przedmiot. Wybuchy gniewu mogą pojawić się w różnych sytuacjach, ale wszystkie mają coś wspólnego: nie będą źródłem silnego gniewu dla zdecydowanej większości populacji.

Podobnie jak w przypadku wszystkich zaburzeń, tylko niektórzy specjaliści w zakresie zdrowia psychicznego mogą postawić diagnozę przerywanego zaburzenia wybuchowego, prawie zawsze używając podręcznika DSM.

Inne podobne zaburzenia

TEI jest ściśle związana z zaburzeniem dwubiegunowym, które jest hipotetycznie uważane za wczesną fazę. W zaburzeniu dwubiegunowym momenty manii i euforii mogą przypominać wybuch intensywnych emocji, które występują w przerywanym zaburzeniu wybuchowym.

Jednak różnica pomiędzy obydwoma rodzajami zmian jest w zasadzie taka w przerywanym wybuchowym wybuchu wybuchy furii mogą pojawić się w każdej chwili , podczas gdy w chorobie afektywnej dwubiegunowej są one powiązane z epizodami manii lub depresji, momentami, w których nastrój był już wcześniej zmieniony.

W odniesieniu do antyspołecznych zaburzeń osobowości, w których wybuchy przemocy są powszechne, w tych przypadkach odgrywają one rolę instrumentalną, dzięki czemu można zidentyfikować określony cel, podczas gdy w TEI nie ma celu wykraczać poza behawioralne wyrażanie stanu agitacji i frustracji, w których osoba się znajduje.

Leczenie przerywanego zaburzenia wybuchowego

Ponieważ jest to zaburzenie psychiczne, które nie może być związane z narkotykami lub urazami, ale ma związek ze sposobem, w jaki sieci neuronów wchodzą w interakcje ze sobą iz bodźcami środowiskowymi, TEI nie może próbować interweniować w jednym konkretnym przypadku , jak gdyby leczyć ranę. Dlatego w tych przypadkach interwencja jest zwykle połączeniem terapii poznawczo-behawioralnej z podawaniem leków psychotropowych (zwykle stabilizatorami nastroju i / lub antydepresantami).

Psychoterapia jest zazwyczaj bardzo pomocna w rozpoznawaniu pierwszych objawów wybuchów gniewu, realizowaniu planów mających na celu zwiększenie kontroli nad zachowaniem i zapobieganiu krzywdzeniu innych oraz opracowanie strategii radzenia sobie z poczuciem winy i uczucie smutku W ten sposób pacjenci uczą się podążać za określonymi protokołami, gdy zaczynają zauważać pierwsze objawy kryzysu wywołanego przerywanym zaburzeniem wybuchowym i uczą się regulować swoje zachowanie i swoje pomysły na temat tego, co dzieje się w sposób, który zmniejsza dyskomfort w jak największym stopniu. w nich jak w innych.

Bibliografia:

• Beck, A.T. i Freeman, A. (1995). Terapia poznawcza zaburzeń osobowości. Barcelona: Paidós.
• Goodman, H.H. (Wyd.). (1987). Psychiatria ogólna Meksyk: Nowoczesny podręcznik. (Oryg. 1984).
• Jaspers, K. (1946/1993). Ogólna psychopatologia. Meksyk: FCE.

IED – zaburzenia eksplozywne przerywane. Przyczyny nagłych wybuchów gniewu (Marzec 2024).