Czy normalne jest niepokój bez powodu?
Niepokój jest jednym z najczęstszych ludzkich doświadczeń i jest powiązany z różnymi elementami porządku psychicznego, biologicznego i społecznego. Pomimo powszechnego doświadczenia lęk może łatwo stać się ważnym stanem cierpienia. Podobnie, jest to doświadczenie, które często jest mylone z innymi (takimi jak stres, udręka lub strach), które również generują dyskomfort.
Jak na ironię, powody, dla których generowany jest lęk; a raczej ignorowanie tych powodów jest jednym z wyzwalających elementów lęku. Następnie przejrzymy różne definicje lęku i jego związek z innymi podobnymi koncepcjami, aby w końcu zaoferować odpowiedź na następujące pytanie: Czy normalne jest niepokój bez powodu? Zobaczmy to
- Powiązany artykuł: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"
Niepokój, strach, stres czy udręka?
Od początku XX wieku jako jeden z głównych tematów badań w psychologii i pokrewnych dziedzinach, takich jak medycyna czy fizjologia, stawiany jest niepokój. Ten ostatni spowodował problem precyzyjnego zdefiniowania "lęku" , a stamtąd należy go odpowiednio adresować. W szczególności w psychologii, jego różne prądy teoretyczne zwykle stają w obliczu sprzeczności i nakładają się na te, które zakończyły mieszanie lęku z udręką, stresem, lękiem, strachem, napięciem i innymi.
W rzeczywistości we własnych podręcznikach diagnostycznych klasyfikacji zaburzeń psychicznych, aw ich tłumaczeniach, lęku Pojęcia cierpienia, stresu lub strachu często były mieszane , przez które zgrupowane są różne manifestacje, zarówno psychiczne, jak i fizyczne.
Od udręki do niepokoju
Psychologowie Sierra, Ortega i Zubeidat (2003) dokonali teoretycznego studium, w którym zapraszają nas do refleksji na ten temat i mówią nam, że w niektórych bardziej klasycznych definicjach pojęcie "udręki" było związane z przewagą reakcje fizyczne: paraliż, respekt i ostrość w momencie uchwycenia zjawiska sprawczego , W przeciwieństwie do "lęku", który został określony przez przewagę objawów psychologicznych: uczucie uduszenia, zagrożenia lub strachu; któremu towarzyszy pęd do poszukiwania skutecznych rozwiązań dla poczucia zagrożenia.
W tej ostatniej kwestii autorzy mówią nam, że Zygmunt Freud już na początku XX wieku zaproponował niemieckie określenie "Angst" w odniesieniu do aktywacji fizjologicznej. Ta ostatnia koncepcja została przetłumaczona na angielski "Lęk", aw języku hiszpańskim została przetłumaczona podwójnie na "udrękę" i "niepokój".
Lęk jest obecnie zdefiniowany jako odpowiedź, która generuje napięcie psychiczne połączone z korelatem somatycznym , która nie jest przypisywana rzeczywistym zagrożeniom, ale pojawia się jako stan trwały i rozproszony bliski paniki. Jest to związane z przyszłymi zagrożeniami, często nieokreślonymi i nieprzewidywalnymi (Sierra, Ortega i Zubeidat, 2003). W tym sensie niepokój ma tendencję do paraliżu, zarówno z powodu nadaktywności jak i braku reakcji.
Jest to doświadczenie odmienne od strachu, ponieważ strach jest prezentowany dla obecnych, zdefiniowanych i zlokalizowanych bodźców, które są doświadczeniem, które ma racjonalne wyjaśnienie i raczej aktywuje niż paraliżuje. W tym samym sensie udręka była ściśle związana ze strachem, ponieważ jest spowodowany wyraźnie rozpoznawalnym bodźcem , W obu przypadkach osoba ma wyraźną reprezentację bodźców lub sytuacji, które je generują.
- Może jesteś zainteresowany: "Sympatyczny układ nerwowy: funkcje i podróże"
Od niepokoju do stresu
W końcu natrafiliśmy na problem różnicowania lęku i stresu. Niektórzy autorzy sugerują, że ta ostatnia koncepcja ma zastąpić lęk, zarówno w badaniach, jak i interwencjach. Inni uważają, że stres jest teraz terminem, który odnosi się do odpowiedzi fizjologicznej, a lęk jest tym, co jest związane z subiektywną reakcją. Termin stres jest prawdopodobnie najtrudniejszy do określenia obecnie, ponieważ ostatnio został użyty prawie bez różnicy w wielu dziedzinach nauki.
W każdym razie ci, którzy go studiują, zgadzają się, że stres jest doświadczenie związane z ważnymi zmianami w otoczeniu danej osoby ; i z uczuciem frustracji, nudy lub braku kontroli. Jest to proces adaptacyjny, który wyzwala różne emocje i pozwala nam odnosić się do środowiska, a także stawić czoła ich wymaganiom. Jednak jest to doświadczenie, które można również uogólnić i które odnosi się do napięć, które obecnie istnieją w naszych społeczeństwach.
Niepokój bez powodu?
Jeśli podsumujemy wszystkie powyższe, możemy zauważyć, że uczucie lęku bez wyraźnego powodu jest nie tylko normalne, ale jest stanem samego doświadczenia lękowego. To jest sytuacja mają psychologiczne pochodzenie i fizyczny korelat , więc ten brak może być również celem pracy terapeutycznej.
W tym sensie i biorąc pod uwagę, że lęk został ostatnio zbadany w odniesieniu do korelatora fizycznego, istnieje istotna część psychologii i medycyny, które podeszły do tego jako zjawisko wielowymiarowe, w którym można zidentyfikować różne zdarzenia wyzwalające. Zarówno psychiczne i społeczne i fizjologiczne, na przykład od zdarzeń traumatycznych do częstego stosowania substancji psychotropowych .
Jeśli jest to normalne, czy można tego uniknąć?
Jak widzieliśmy, istnieją doświadczenia złego samopoczucia, które są częścią człowieka i mogą być adaptacyjne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Chodzi o to dyskomfort, który objawia się na poziomie psychicznym i somatycznym , ale to nie jest izolowane, ale w stałym związku z wymaganiami i cechami środowiska.
Problem polega na tym, że te niewygody nie działają już jako mechanizmy adaptacyjne lub stabilizujące, lecz pojawiają się przed praktycznie wszystkimi okolicznościami, które nas otaczają, w tym okolicznościami bez konkretnej rzeczywistości. Jest to problem, ponieważ jeśli powód niewygody dotyczy wszystkiego, co jest wokół nas (nawet w najbardziej codziennych i najbardziej intymnych), łatwo generuje wrażenie, że nie ma końca. Oznacza to, że jest uogólniony.
To jest, gdy chodzi o niepokój, który stał się cykliczny, który może powodować trwałe lub powtarzające się obrazy cierpienia , a także wpływa na naszą codzienną aktywność, nasze relacje i procesy życiowe.
Krótko mówiąc, lęk może być reakcją funkcjonalną naszego ciała, może nas ostrzegać o różnych stymulacjach, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Ale, jeśli staje się bardzo częstym doświadczeniem , spowodowany rozproszonym postrzeganiem niebezpieczeństwa w najbardziej codziennych sytuacjach, może wywołać znaczne cierpienie. Jest to jednak rodzaj możliwego do uniknięcia i kontrolowanego cierpienia.
Jedną z pierwszych rzeczy, które należy zrobić, aby temu przeciwdziałać, jest właśnie zajmowanie się tym uczuciem (psychologicznym i fizjologicznym) uogólnionego zagrożenia, a także odkrywanie oczywistego braku powodów, które je generują.
Bibliografia:
- Sierra, J. C., Ortega, V. i Zubeidat, I. (2003). Niepokój, udręka i stres: trzy pojęcia do odróżnienia. Magazyn Mal-estar E Subjetividade, 3 (1): 10-59.
