ISRN: skutki i działanie tego rodzaju leku przeciwdepresyjnego
Środki przeciwdepresyjne czwartej generacji, które działają w szczególny sposób na pewne neuroprzekaźniki, aby zapobiegać niepożądanym reakcjom w miarę możliwości, są przepisywane coraz częściej. Jednak nadal nie są tak popularne jak SSRI, które dominują w dziedzinie terapii lekowej na depresję.
W tym artykule będziemy analizować skuteczność selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny lub ISRN , które są częścią tej grupy nowych leków. Skoncentrujemy się przede wszystkim na reboksetynie, jedynym ISRN, który został zbadany dogłębnie, oraz na porównaniu z innymi typami leków przeciwdepresyjnych.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje leków przeciwdepresyjnych: charakterystyka i skutki"
Środki przeciwdepresyjne czwartej generacji
W 1952 r. Odkryto pierwszy lek przeciwdepresyjny w historii: iproniazyd, który opracowano w celu leczenia gruźlicy, ale okazał się skuteczny w poprawie nastroju. Iproniazyd należał do klasy farmakologicznej inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), bardzo silnych i niebezpiecznych dla ogólnego stanu zdrowia.
Następnie pojawiły się trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina , klomipramina i nortryptylina. W tym przypadku źródłem było śledztwo w sprawie leczenia psychoz. Te z kolei zostały wyparte przez selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, lepiej znane pod skrótem "SSRI".
W ostatnich latach pojawiła się seria leków na depresję, które zostały przypisane większemu bezpieczeństwu niż leki z grupy SSRI; Mówimy o antydepresantach czwartej generacji, które obejmują selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny (SNRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego podwójnej serotoniny i noradrenaliny (SNRI).
W przeciwieństwie do tricyklin i MAOI, środki przeciwdepresyjne czwartej generacji mają wysoki wskaźnik selektywności ; oznacza to, że wywierają one działanie specyficznie na jeden lub kilka neuroprzekaźników, co teoretycznie powinno zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W tym sensie nowe leki przeciwdepresyjne przypominają SSRI.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny (ISRN)
ISRN to klasa leków psychotropowych o działaniu przeciwdepresyjnym które działają w określony sposób w jednym z podstawowych neuroprzekaźników układu nerwowego: noradrenalina. Ten związek chemiczny bierze udział w szerokim zestawie odpowiedzi fizjologicznych i poznawczych związanych z aktywacją.
Tak więc, noradrenalina wpływa na reakcje stresowe (zarówno fizjologiczne, jak i poznawcze), w nastroju, w motywacji, w utrzymaniu świadomości i czujności, w krążeniu krwi, w leczeniu Zasoby uwagi, agresywne zachowanie, przyjemność seksualna i orgazm.
Jak sama nazwa wskazuje, ISRN wywierają swoje działanie poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny , Oznacza to, że pobierając jeden z tych leków, neurony presynaptyczne mają większą trudność w absorpcji norepinefryny z przestrzeni synaptycznej, zwiększając ilość dostępną do neurotransmisji.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny są również nazywane po prostu skrótem "IRN"; w tym przypadku termin "selektywny" jest ignorowany. Najbardziej znanym z tych leków jest reboksetyna , który jest sprzedawany pod nazwami "Irenor", "Norebox", "Prolift", "Edronax" i "Vestra", między innymi.
Istnieją jednak inne leki, które można zaklasyfikować w ramach tej klasy farmakologicznej. Należą do nich: atomoksetyna, talopram, talsupram, nisoksetyna, viloksazyna, amedalina, lortalamina, tandamina, daledalina, edivoksetyna lub esreksetyna.
Skuteczność reboksetyny
Obecnie i częściowo w wyniku niedawnego pojawienia się dostępnych badań dotyczących selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny jest stosunkowo mało. Oto dlaczego stopień skuteczności tego typu leków nie jest do końca jasny , a także znajdujemy bardzo sprzeczne wyniki.
Metaanaliza zespołu Eydinga (2010) oceniła skuteczność reboksetyny w leczeniu dużej depresji, wykorzystując jako punkt wyjścia 13 badań z ponad 4 tysiącami pacjentów. Autorzy ci nie stwierdzili znaczących różnic między placebo i reboksetyną w remisji objawów i wywnioskowali, że SSRI są bardziej skuteczne niż ISRN .
Natomiast agencja regulacyjna ds. Leków i produktów zdrowotnych (MHRA) rządu Zjednoczonego Królestwa przeanalizowała 11 badań dotyczących skuteczności reboksetyny i stwierdziła, że była skuteczna w ciężkich przypadkach depresji. Zaprzeczyli również, że miał większy potencjał wywoływania skutków ubocznych niż placebo, jak zaproponował zespół Eydinga.
Obecnie dostępne dane sugerują, że NRTI mogą mieć nieco mniej poważny profil skutków ubocznych niż SSRI, najpowszechniej stosowane leki przeciwdepresyjne; jednak jego moc jest prawdopodobnie niższa. Wydają się obie klasy narkotyków bardziej skuteczne w ciężkich przypadkach niż łagodne lub umiarkowane , W każdym razie potrzeba więcej badań.
Bibliografia:
- Eyding, D., Lelgemann, M., Grouven, U., Härter, M., Kromp, M., Kaiser, T., Kerekes, M., Gerken, M. & Wieseler, B. (2010). Reboksetyna do leczenia ostrej depresji: przegląd systematyczny i metaanaliza opublikowanych i niepublikowanych badań z grupą placebo i selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny. BMJ, 341: c4737
- Agencja Regulacyjna ds. Leków i Produktów Ochrony Zdrowia (MHRA) (2011). Publiczne sprawozdanie oceniające MHRA UK: Reboksetyna: przegląd korzyści i ryzyka.
