Lewodopa: zastosowania i skutki uboczne tego leku
Dopamina jest jednym z najbardziej znanych neuroprzekaźników i jednym z najważniejszych w regulacji naszego zachowania. Wpływa na aspekty równie ważne jak postrzeganie satysfakcji i przyjemności, a także ruch, pamięć i motywację. Jest to hormon syntetyzowany w różnych częściach ciała, jednym z najbardziej znanych jest istota czarna i jej połączenie ze zwojami podstawnymi oraz neurony szlaku mezokoronowego.
Istnieje jednak wiele zaburzeń i problemów, które powodują, że nie są syntetyzowane tak bardzo, jak powinny, ponieważ konieczne jest stosowanie zewnętrznych mechanizmów, takich jak leki, w celu zwiększenia ich poziomu. Jednym z często stosowanych leków jest lewodopa , W tym artykule porozmawiamy o nim.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje leków psychotropowych: zastosowania i skutki uboczne"
Lewodopa: co to jest?
Levodopa lub L-dopa jest lekiem lub psychofarmaceutykiem który został wyizolowany z dopa, metabolicznego prekursora dopaminy, który z kolei pochodzi od tyrozyny (podobnie jak reszta katecholamin, w tym noradrenaliny) dzięki enzymowi hydroksylazy tyrozynowej.
Jest to katecholamina, która jest częścią ciała, jest przez nią syntetyzowana, a jednocześnie jest dodawana zewnętrznie z diety. Zwykle osiąga się to bezpośrednio z diety. Wewnątrz ciała jest rozkładany przez enzym monoaminooksydazy lub MAOI , który pozwala regulować jego syntezę i poziomy.
Stosowany zewnętrznie jako lek, pozwala nam radzić sobie z nieobecnością dopaminy na poziomie mózgowym, będąc w stanie przekroczyć barierę krew-mózg (w przeciwieństwie do samej dopaminy) oraz degradować i przekształcać się w dopaminę dzięki enzymowi dekarboksylazy. Pozwala to leczyć problemy wynikające z niedoboru tego ostatniego neuroprzekaźnika , jak to się dzieje w przypadku wielu zmian charakteru motorycznego.
Mechanizm działania
Levodopa działa jako leczenie problemów takich jak choroba Parkinsona ze względu na jego działanie na układ nerwowy. Bariera krew-mózg nie pozwala na dostanie się zewnętrznej dopaminy do mózgu. Jednak lewodopa, jej bezpośredni prekursor, ma taką zdolność. Lek ten zostanie później przekształcony w dopaminę w prążkowiu zwojów podstawy dzięki dekarboksylacji wytworzonej przez neurony dopaminergiczne, co ostatecznie doprowadzi do zwiększenia poziomu dopaminy w mózgu.
Lewodopa jest stosowany w połączeniu z inhibitorami działania obwodowego, takimi jak karbidopa , co pozwala, aby lewodopa nie ulegała rozkładowi w trakcie przechodzenia przez przewód pokarmowy i mogła prawidłowo dostać się do centralnego układu nerwowego.
Zaburzenia, w których jest używany
Lewodopa jako lek jest często stosowana w różnych zaburzeniach iw różnych sytuacjach i medycznych komplikacjach wynikających z braku dopaminy w niektórych obszarach mózgu. Wśród jego głównych zastosowań medycznych znajdują się następujące.
Parkinson
Głównym i najbardziej znanym zaburzeniem, w którym Levodopa jest stosowany jako lek, jest choroba Parkinsona. Zaburzenie to charakteryzuje się degeneracją istoty czarnej i zwojami podstawnymi wywołanymi deficytem w syntezie dopaminy. Znane wstrząsy parkinsonowskie pojawiają się w stanie spoczynku, spowolnienia motorycznego i problemów z postawą i ruchem, a także bez wyrazu twarzy.
Leczenie farmakologiczne produktem Levodopa jest jednym z najczęstszych, generowanie wzrostu poziomu dopaminy w mózgu , Jest lekiem z wyboru i powoduje znaczną poprawę objawów (na przykład eliminuje słabość i brak ruchu, aw niektórych przypadkach zmniejsza drżenie).
Zespoły parkinsonowskie wywołane zapaleniem mózgu lub miażdżycą tętnic
Zapalenie mózgu lub zapalenie mózgu może powodować zmiany w jądrach mózgu które regulują transmisję dopaminergiczną, ruch i szlak nigrostriatalny. W takich przypadkach wskazane jest stosowanie lewodopy.
Zużycie neuroleptyczne
Jednym z najczęstszych skutków ubocznych neuroleptyków lub leków przeciwpsychotycznych, szczególnie typowych lub pierwszego pokolenia, jest obecność objawów pozapiramidowych, takich jak akatyzja lub drżenie , Jest to wytwarzane przez blokadę receptorów dopaminy w szlaku nigrostriatalnym (chociaż celem typowych neuroleptyków jest szlak mezolimbiczny, jego działanie jest niespecyficzne i dociera również do innych szlaków nerwowych).
Z tego powodu często stosuje się leki przeciw parkinsonizmowi, między innymi lewodopę (czasami zmieszaną z innymi substancjami, np. Karbidopą), aby zmniejszyć te objawy.
- Możesz być zainteresowany: "Objawy pozapiramidowe: rodzaje, przyczyny i leczenie"
Zatrucie: tlenek węgla lub mangan
Innym wskazaniem lewodopy jest zastosowanie terapeutyczne w celu leczenia uszkodzonego układu nerwowego przez zatrucie manganem lub tlenkiem węgla .
Skutki uboczne lewodopy
Podobnie jak w przypadku wszystkich leków psychotropowych, spożycie lewodopy może mieć mniej lub bardziej poważne skutki uboczne. Jednakże zwykle mamy do czynienia z niewielkim dyskomfortem, aw wielu przypadkach także z przemijającym. Najbardziej prawdopodobne są typowe dla wielu innych leków: nudności, wymioty, zmniejszony apetyt, drżenie i skurcze nerwowe niewyraźne widzenie, ciemnienie moczu, bezsenność lub sedacja, zmęczenie i pobudzenie lub niepokój.
Mogą również pojawić się zmiany w zachowaniu, takie jak hiperseksualność, i mogą pojawić się paranoiczne idee i objawy depresji. Mogą również pojawić się obrzęki, problemy z moczem (nadmiar lub deficyt), osłabienie, bóle głowy lub drętwienie.
Oprócz tego musimy pamiętać, że mogą pojawić się poważniejsze problemy wymagające natychmiastowej uwagi, takie jak drgawki, uporczywa biegunka, arytmie, myśli samobójcze lub reakcje alergiczne.
Przeciwwskazania i środki ostrożności
Oprócz objawów wtórnych, musimy pamiętać, że nie zawsze zaleca się stosowanie tego leku. Wśród wielu przeciwwskazań znajdują się głównie te przypadki, w których cierpi na czerniaka złośliwego (ponieważ może on aktywować nowotwór i go pogarszać). Również należy unikać wspólnego stosowania tego leku i inhibitorów MAO , leki przeciw nadciśnieniu, środki znieczulające (mogą generować arytmię) lub leki przeciwkrzepliwe lub trankulizm (efekt zmniejsza się).
Wreszcie, pacjenci z jaskrą, nieletnimi, w ciąży, pacjenci z psychozą (o ile nie jest on stosowany jako antyparkinsonian przed spożyciem neuroleptyków) lub problemy z sercem nie powinni go spożywać lub, jeśli to konieczne, skonsultować się z lekarzem, jakie środki ostrożności należy zastosować ,
