Ruch LGTBI: co to jest, jaka jest jego historia i jakie zmagania grupuje?
Ruch LGBT w istotny sposób zaznaczył drugą połowę XX wieku i początek XXI wieku. Dzięki wielkiej różnorodności społecznych i politycznych zmagań udało im się uzyskać widoczne doświadczenia, pragnienia, wiedzę, dyskomfort i uczucia, które od dawna były negowane i patologizowane.
Z drugiej strony historia ruchów LGBT i LGTBI Jest bardzo długi i można do niego podejść z bardzo różnych punktów początkowych. Następnie wskażemy kilka wydarzeń, które zaznaczyły swój początek i rozwój na Zachodzie.
- Powiązany artykuł: "Stereotypy związane z płcią: w ten sposób odtwarzają nierówność"
Co to jest LGBT?
Skróty LGBT odnoszą się do zarówno zbiorowy, jak i ruch politycznej windykacji , których litery oznaczają: Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender. Te ostatnie słowa odnoszą się właśnie do osób, które przyjmują i uznają siebie za lesbijki, gejów, osoby biseksualne lub transpłciowe.
Chociaż historia tego ruchu jest starsza, koncepcja LGBT stała się popularna szczególnie od lat 90. Między innymi umożliwiła zastąpienie terminu "społeczność gejowska", co było mściwe i bardzo ważne w tamtym czasie; Pozostawił także inną tożsamość i seksualność w ciszy.
Zastosowanie terminu LGBT umożliwiło to podkreślają różnorodność tożsamości płciowych i płciowych , które można zastosować u wielu osób, niezależnie od tego, czy ich ciała zostały płciowo płci żeńskiej czy męskiej.
- Powiązany artykuł: "Zastraszanie w związku z homofobią: jej szkodliwy wpływ na społeczeństwo i edukację"
Gdzie kończy się różnorodność? Roszczenie LGTBI
Inne walki i tożsamości zostały również dodane do tych żądań politycznych. Z tego powodu litery z terminu LGBT wzrosły. Na przykład dodano literę "T", która odnosi się do transseksualności; literę "I", która odnosi się do Interseksualności, oraz literę "Q", która odnosi się do ludzi i ruchu "Queer" lub "Cuir", Castilianized.
Konkretnie, ta ostatnia kategoria umożliwiła, że tak, chociaż niektóre osoby, które nie czują się identyfikowane z żadną z poprzednich tożsamości (lesbijsko-gejowskie-biseksualne-transseksualne-transseksualne-międzyseksualne), tak może dzielić przestrzenie windykacji i walki o różnorodność w równych szansach , Jest to o wiele bardziej skomplikowane, a nawet problematyczne. Początkowo, ponieważ metafora "trans" rozpowszechniała czasami deterministyczną koncepcję zmian w tożsamości płciowej (na przykład, że istnieje ustalony początek i koniec), wśród innych komplikacji.
W sposób wstępny możemy powiedzieć, że transseksualność odnosi się do tego, kto sprawia, że modyfikacja ciała przechodzi z jednej płci do drugiej; mając na uwadze, że słowo "transpłciowy" odnosi się do praktyk widocznych również w ciele, na przykład w estetyce, ale w tym niekoniecznie zawierają zmianę organiczną , W tym kontekście omówiono potrzebę oddzielenia trans przez płeć lub płeć, co również stanowi problem
Ze swojej strony, interseksualizm odnosi się do ciał, które dzielą różne narządy i cechy genetyczne lub fenotypowe, które zostały przypisane przez zachodnią biomedycynę kobietom i mężczyznom w zróżnicowany sposób. Tak więc, w zależności od kontekstu, możemy znaleźć zarówno koncepcję LGBT, LGBTI, LGBTIIQ, LGBTQ, a może i innych.
Ruch LGTTBIQ powstaje z wielu osób, które jasno to wyraziły przypisana tożsamość płciowa nie zawsze odpowiada poczuciu tożsamości płciowej , dzięki któremu można bronić całkowitej swobody roszczenia i przeżywania tożsamości, która jest odczuwalna i narzucona.
- Może jesteś zainteresowany: "5 mitów o homoseksualizmie zdemontowanych przez naukę"
Pierwsze zmagania: prawa osób LGBT
Istnieje wiele wersji o początkach ruchu na Zachodzie. Jednym z najbardziej akceptowanych jest to, że po raz pierwszy nazwano ruchy studenckie w latach 60. w Stanach Zjednoczonych Żądali depatologizacji zachowań nienormatywnych i równych praw .
Kontekst rozwojowy ruchów LGBT został scharakteryzowany głównie dlatego, że wiele osób stwierdziło, że systematycznie były one niewidzialne dzięki normom heteroseksualności. Stało się to widoczne zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych i Europie, gdzie także ruchy feministyczne zyskiwały coraz większą dyfuzję.
Ale między innymi te ruchy feministyczne były w zasadzie heteroseksualne , która bardzo szybko spowodowała, że wiele kobiet publicznie potwierdziło tożsamość lesbijek. Tutaj otwierał się pierwszy punkt wyjścia do obrony innych seksualności, które również zarezerwowano dla przestrzeni prywatnej.
Moglibyśmy pójść jeszcze dalej i przyjrzeć się niektórym antecedentom z początku XX wieku, kiedy to niektórzy europejscy intelektualiści, którzy mieli doświadczenie z homoseksualizmem, otrzymali zadanie pisania i publikowania na rzecz legitymizacji ich seksualnych pragnień i praktyk.
Jednak to się nie uogólniało, dopóki nie wyszli na ulice, w formie ruchów społecznych i aktywizmu, tych ludzi, którzy również widzieli naruszone ich prawa.
- Powiązany artykuł: "Liberalny feminizm: co to jest, filozoficzne pozycjonowanie i roszczenia"
Pęknięcia z anglosaskim feminizmem
Anglosaskie feministki dokonały ważnego przełomu w bardziej tradycyjnych normach płci. Jednak zorganizowali się wokół bardzo naturalizowany pogląd na podział płci na płeć , która pozostała binarna i odłożyła na bok inne praktyki i doświadczenia.
To znaczy ruchy, które ustawiały się tylko na korzyść kobiet pozostali na tej samej opresyjnej podstawie płci , z którym wykluczono inne tożsamości. Na przykład homoseksualizm, lesbijstwo, tożsamości trans i wszystkie te, które nie pasują do tych kategorii.
Tak więc ruch LGBT musiał ustanowić pierwsze zerwanie z feminizmem, który niechcący ignorował inne przejawy seksualności. Podobnie, podczas gdy wytwarzanie wiedzy jest zawsze usytuowane w określonym doświadczeniu i miejscu, niektóre feministki ruchu lesbijskiego przyjęły perspektywy esencjalistyczne, które nie były użyteczne dla innych roszczeń i tożsamości.
Na przykład ludzie, którzy przyjmują siebie za biseksualistów, byli karani za to, że nie byli w stanie "wyjść" w kategoriach hegemonicznych. Tak było po okresie zakwaterowania, separacji i informacji zwrotnych, grupy lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych zostały zgrupowane w jedną grupę walczącą .
Termin LGBT był prawdopodobnie używany po raz pierwszy w odniesieniu do działaczy studenckich, którzy brali udział w tych zmaganiach głównie w Europie i Stanach Zjednoczonych od lat 60. XX wieku, chociaż istnieją różne wersje po raz pierwszy, kiedy był używany, a także o tym, kto Był pierwszą osobą, która z niego skorzystała.
Od kryminalizacji do patologizacji
Tożsamości oraz praktyki seksualne i genderowe, które nie są heteroseksualne, były kryminalizowane i surowo karane w różnych formatach przez wiele stuleci. Obecnie i w czołówce paradygmatów biomedycznych, które pozycjonują się jako par excellence nauczyciele społeczni, a także poprzez rzekome patologie mentalne, wiele niehegemonicznych praktyk genderowych nadal jest rozumianych tak, jakby były patologią .
Ruchy protestacyjne z 1960 r. I wiele ruchów po dziś dzień walczyły z obiegiem pejoratywnych, brutalnych i obraźliwych koncepcji wobec osób nieheteroseksualnych.
Ale nie tylko to, ale potępili praktyki gwałtowne i represyjne, takie jak LGBP (co w wielu przypadkach kończy się morderstwem); oraz inne bardzo powszechne, naturalizowane i pozornie nieszkodliwe praktyki, takie jak patologizacja.
W rzeczywistości, dopiero po tych społecznych ruchach windykacji przeprowadzonych przez dużą część samej społeczności LGBT, kiedy homoseksualizm przestał być uważany za patologię umysłową przez APA i WHO. Zaledwie 45 i 28 lat temu raptownie. Co więcej: walki te jeszcze się nie skończyły, ponieważ nadal istnieje patologizacja jako droga do kryminalizacji.
Odnośniki bibliograficzne
- Jhon i crespa (2012). Historia społeczności LGBT. Pobrano 18 maja 2018 roku. Dostępne na stronie //lgbtdehoy.blogspot.com.es
- Solá, M. (S / A). Ponowne upolitycznienie feminizmu, aktywizmu i mikro-dyskursów po identyfikacji. Publikacje MACBA. Źródło: 18 maja 2018. Dostępne pod adresem: //www.macba.cat/uploads/publicacions/desacuerdos/textos/desacuerdos_7/Miriam_Sola.pdf.
