Życie i portret psychologiczny Eda Geina, "rzeźnika z Plainfield" (2/2)

Kwiecień 1, 2024

Przeczytaj pierwszą część historii Eda Geina: Życie i portret psychologiczny Eda Geina, rzeźnika z Plainfield (1/2)

(…)

Wiadomości o zniknięcie Mary Hogan Wywołało to wielki wpływ w małym miasteczku Plainfield i było rozproszone po okolicznych wioskach. Wszyscy mieszkańcy wioski spekulowali, co mogło mu się stać. Właściciel tartaku pamiętał, jak Ed Gein siedział na tyłach baru w tawernie Hogana, sam i pogrążony w myślach, kontemplując właściciela chłodnymi, pozbawionymi wyrazu oczami. On i wielu innych sąsiadów, którzy rozmawiali z Edem, przypomniał sobie, jak często żartował na temat miejsca pobytu Mary Hogan z takimi frazami jak: "On nie zniknął ... W rzeczywistości jest teraz na mojej farmie".

Ale żaden z tych komentarzy nikogo nie niepokoił, ponieważ przypisali go innej próbce ekscentrycznego zachowania rolnika.

Więcej morderstw z zimną krwią

16 listopada 1957 roku, kiedy sprawa zaczęła już być zapomniana, Ed Gein zamordował właściciela sklepu z narzędziami, Bernice Worden, strzelając mu w głowę karabinem myśliwskim. W taki sam sposób, jak trzy lata wcześniej, Wciągnął ciało na tyły miejsca, niosąc je w swojej furgonetce i zabierając je stamtąd. Ale tym razem popełnił błąd: Ed wszedł z pretekstem kupowania płynów przeciw zamarzaniu dla swojej furgonetki, a jego nazwisko zostało wymienione w księdze sklepu jako ostatni klient.

Podczas gdy dwóch policjantów aresztowało Eda, dwóch innych poszło przeszukać jego farmę, a to, co zobaczyli, kiedy weszli do szopy z narzędziami, zamroziło ich krew: trup kobiety zwisał do góry nogami z kółek, ścięty i nagi , Został otwarty w kanale od klatki piersiowej do podstawy brzucha i opróżniony do środka. Jelita zostały wepchnięte do torby z esparto i pojawiła się kolejna torba Bernice Worden. Miał haczyki w uszach, gotowe do zawieszenia na suficie jako dekoracja.

Policja zauważa makabryczne działania Eda Geina

Kontynuując inspekcję farmy, oprócz dużego gromadzenia śmieci i śmieci, znaleźli makabryczny spektakl: zbiór ludzkich czaszek, niektórych liczb całkowitych i innych wyciętych poprzecznie do wykorzystania jako miseczki, maski wykonane ludzką skórą Udekorowali pokój Eda Geina, a także krzesła i kilka ubrań wykonanych w ten sam sposób. W środku były skrzynki z ludzkimi kośćmi, aw kuchni znaleźli garnek wrzącego z serca Bernice Worden. Znaleźli też głowę Mary Hogana w jednej z toreb. Jedynym pokojem w całym domu, który był nietknięty, była jego matka, która od czasu jego śmierci była zapieczętowana drewnianymi deskami.

Kiedy był na posterunku policji, Ed przyznał, że często odczuwał potrzebę udania się na cmentarz i ekshumacji zwłok martwych kobiet, które przypominały mu matkę, z której wiele osób znało w życiu. Czasami zabierał całe ciała, a innym razem po prostu te części, które go najbardziej interesowały. Powiedział, że nigdy nie uprawiał seksu z ciałami, ponieważ powiedział, że "pachnie źle".

Również Ed Gein Uświadomił sobie, że przez wiele nocy słyszał głos matki przed zaśnięciem i że w jakiś sposób nalegał, by zabił , Zgodnie z tym, zgodnie z klasyfikacją Holmesa i DeBurgera (1988) seryjnych morderców, byłby to typ mordercy "wizjonera", który jest zabójcą poruszonym przez oczywiste zaburzenie psychiczne. Zaburzenie to powoduje, że osoba, która ma zerwanie z rzeczywistością i, z powodu urojeń i halucynacji (najczęściej typu słuchowego), wypełnia polecenia zabicia rodzaju ludzi, którzy zwykle mają między sobą pewne wspólne cechy. Mandaty te pochodzą zwykle od istot z innego świata lub od samego diabła, ale także od istot, które z tej czy innej przyczyny sprawowały wielką kontrolę nad mordercami, którzy przybywają, by postrzegać ich jako bóstwa o niezaprzeczalnym autorytecie.

Traumy rzeźnika z Plainfeld

W tym przypadku uczucie miłości i nienawiści, jakie Ed miał wobec matki, doprowadziło go do postrzegania jej jako kogoś, kto nadal miał ogromny wpływ, mimo że nie żył od lat. Według szeryfa, Mary Hogan i Bernice Worden były typem kobiet, które ucieleśniały wszystko, czego ich matka nienawidziła, więc przestrzegając surowego kodeksu moralnego, który narzuciła im, zamordowała je, próbując uniemożliwić im kontynuowanie (wierzył ) nieprzyzwoite grzeszne życie.Akumulacja dowodów kryminalistycznych na miejscu zbrodni (nabój do strzelby, ślady krwi lub ślady na śniegu w furgonetce, nie wspominając już o wszystkim znalezionym na farmie) byłby kolejnym czynnikiem Ed Gein w ramach tej typologii.

Wydaje się jednak, że są elementy, które nie pasują, ponieważ wizjonerscy zabójcy zwykle porzucają broń i ciało w tej samej scenie zbrodni. Ponadto ich ofiary wybierane są losowo i, jak twierdzili świadkowie i sam Ed Gein, przebywał on przez jakiś czas.

W tej historii jest dodatkowy element o wielkim znaczeniu, a celem Ed Gein w zabijaniu tych kobiet i wydobywaniu cmentarzy było nie tylko ożywienie matki, ale on chciał nią zostać: konfrontacja Miłość, którą odczuwał, z uczuciami gniewu i frustracji za odmowę kontaktu z kobietami, zmieszaną z późnym i anomalnym rozwojem seksualnym, spowodowała, że gdy Augusta zmarł, Ed Gein daj wolną rękę fantazjom o transseksualności , Te idee zmiany płci i jego podziw dla śmierci i rozczłonkowania spowodowały, że Ed Gein zrobił wszystkie te ubrania ze skórą swoich ofiar. Wiele nocy wkładała ubrania i chodziła po domu, naśladując gesty i głos Augusty, zachowując się tak, jakby wciąż żyła, siedząc w swoim fotelu itp.

W przesłuchaniu przez policję otrzymał test inteligencji Weschlera, którego wyniki odzwierciedlały inteligencję w środku, a nawet przekraczały ją. Ale duże trudności zostały również wykryte w wyrażaniu i komunikowaniu. Oprócz tych wniosków, psychologowie szpitala, w którym był hospitalizowany, orzekali, że cierpiał na zaburzenia emocjonalne, które doprowadziły go do irracjonalnego działania, w połączeniu z okresami klarowności, podczas których czuł skruchę za zbrodnie, które zgromadził w swoim rejestrze.

Internowanie i śmierć

Ed Gein wszedł do żłobka Mendota w 1958 roku na czas nieokreślony, decyzja, która nie zadowoliła krewnych ofiar, którzy poprosili o proces, który nigdy się nie odbył. Po zostaniu modelowym więźniem, wyróżniającym się dobrym zachowaniem zarówno ze strażnikami, jak iz resztą stażystów, a także wykonując zadania i kilka prac, które przyniosły mu dobrą reputację, w 1974 roku poprosił o swoją wolność. Sędzia prowadzący sprawę zażądał przeprowadzenia raportu przez czterech psychologów, którzy jednogłośnie stwierdzili, że Gein powinien pozostać w zamknięciu.

Ed Gein zmarł z powodu niewydolności oddechowej w dniu 26 lipca 1984 r. W szpitalu geriatrycznym dla osób chorych psychicznie w Mendocie. Od życia Eda Geina możemy wyciągnąć pewne wnioski na temat czynników ryzyka, które doprowadziły jego zbrodnicze życie do tego stopnia, że zostały wymienione jako seryjni mordercy:

Jego pochodzenie z dysfunkcyjnego domu, z rodzinną historią zaniedbania rodzicielskiego, nadużywania alkoholu i znęcania się, było pierwszym składnikiem, który umożliwił rozwój jego psychopatycznej i brutalnej osobowości.

Po drugie, izolacja społeczna w okresie dojrzewania uniemożliwiła mu zaangażowanie się w niezbędne stosunki społeczne w tym okresie, a tym samym zdolność łączenia się emocjonalnie z ludźmi.

I wreszcie, wycofanie i samotność, które doprowadziły do powstania fantazji i rozwoju aspołecznych zachowań, oparte na przekonaniu, że świat jest wrogim miejscem. Im bardziej samotny był Ed Gein, tym bardziej uzależniał się od swoich fantazji. Z czasem te fantazje stały się bardziej gwałtowne i pokręcone.