Lightner Witmer: biografia tego amerykańskiego psychologa
Lightner Witmer (1867-1956) był amerykańskim psychologiem, uznanym do dziś jako ojciec psychologii klinicznej. Tak było, odkąd założył pierwszą klinikę psychologiczną dla dzieci w Stanach Zjednoczonych, która zaczęła się jako pochodna laboratorium psychologii na Uniwersytecie w Pensylwanii i która w szczególności zapewniała opiekę nad dziećmi.
W tym artykule zobaczymy biografię Lightnera Witmera , a także niektóre z jego głównych wkładów do psychologii klinicznej.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Lightner Witmer: biografia tego psychologa klinicznego
Lightner Witmer, dawniej David L. Witmer Jr., urodził się 28 czerwca 1867 r. W Filadelfii w Stanach Zjednoczonych. Syn Dawida Lightnera i Katherine Huchel oraz najstarszy z czterech braci, Witmer uzyskał tytuł doktora psychologii i wkrótce został członkiem University of Pennsylvania. Miał także szkolenia z zakresu sztuki, finansów i ekonomii oraz nauk politycznych.
Podobnie jak inni naukowcy i psychologowie tamtych czasów, Witmer rósł w kontekście amerykańskiej wojny domowej , wokół emocjonalnej atmosfery mocno obciążonej troską, a jednocześnie lękami i nadziejami.
Ponadto Witmer urodził się w Filadelfii, która w tym samym kontekście charakteryzowała się różnymi wydarzeniami, które naznaczyły historię kraju, takimi jak bitwa pod Gettysburgiem i różnymi walkami o zakaz niewolnictwa. Wszystkie powyższe doprowadziły Witmera do opracowania szczególnej troski o wykorzystanie psychologii jako narzędzia poprawy społecznej.
Szkolenie i kariera akademicka
Po ukończeniu studiów politologicznych i próbach dalszego studiowania prawa, Witmer poznał eksperymentalnego psychologa Jamesa McKeena Cattella, który był jednym z najbardziej wpływowych intelektualistów czasu.
To ostatni powód, dla którego Witmer rozpoczął studia w psychologii. Wkrótce zainteresował się tą dyscypliną, częściowo dlatego, że wcześniej służył jako nauczyciel historii i języka angielskiego z dziećmi w różnym wieku, i zauważył, że wielu z nich miało różne trudności, na przykład, w rozróżnianiu dźwięków lub liter. Daleki od bycia na uboczu, Witmer blisko współpracował z tymi dziećmi, a jego pomoc była kluczowa dla zwiększenia ich wiedzy.
Po spotkaniu z Cattellem (który również wyszkolił się u innego z rodziców psychologii, Wilhelmem Wundtem) i po przyjęciu do pracy jako jego asystent, Witmer i Cattell założyli eksperymentalne laboratorium gdzie głównym celem było zbadanie różnic w czasach reakcji między różnymi osobnikami.
Cattell wkrótce opuszcza uniwersytet i laboratorium, a Witmer zaczyna pracować jako asystent Wundta na Uniwersytecie w Lipsku w Niemczech. Po uzyskaniu doktoratu Witmer wrócił na Uniwersytet Pensylwanii jako dyrektor laboratorium psychologii i specjalizował się w badaniach i nauczaniu w dziedzinie psychologii dziecięcej.
Pierwsza klinika psychologii w Stanach Zjednoczonych
W ramach swojej pracy w laboratorium psychologii na Uniwersytecie Pensylwanii, Witmer założyła pierwszą amerykańską klinikę psychologów dziecięcych .
Między innymi był odpowiedzialny za pracę z różnymi dziećmi, mając na celu pomóc im przezwyciężyć to, co nazwał "defektami" w uczeniu się i socjalizacji. Witmer utrzymywał, że te wady nie były chorobami, ani nie były koniecznie wynikiem defektu mózgu, ale raczej stanem umysłu odpowiadającym rozwojowi dziecka.
W rzeczywistości powiedział, że dzieci te nie powinny być uważane za "nienormalne", ponieważ jeśli odbiegają od średniej, stało się tak, ponieważ ich rozwój był na etapie przed większością. Ale dzięki odpowiedniemu wsparciu klinicznemu, uzupełnionemu przez szkołę szkoleniową, która funkcjonuje jako szkoła szpitalna, ich trudności mogą zostać zrekompensowane.
- Może jesteś zainteresowany: "Psychologia dziecięca: praktyczny przewodnik dla ojców i matek"
Witmer i początki psychologii klinicznej
W debacie nad dziedziczną lub środowiskową determinacją zachowania, która zdominowała większość psychologii chwili, Witmer został początkowo uznany za jednego z obrońców czynników dziedzicznych. Jednak po rozpoczęciu interwencji jako psycholog kliniczny, Weimer Twierdził, że rozwój dziecka i jego możliwości są silnie uzależnione od elementów środowiska i dla roli społeczno-ekonomicznej.
Stamtąd jego klinika skupiała się na rozszerzeniu studiów nad psychologią edukacyjną i tym, co wcześniej nazywano edukacją specjalną. Ponadto jest uznawany za ojca psychologii klinicznej, ponieważ jako pierwszy użył terminu "Psychologia kliniczna" w roku 1896, podczas sesji roboczej Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA).
W tym samym kontekście, Witmer bronił separacji psychologii i filozofii Szczególnie popierał podział APA Amerykańskiego Stowarzyszenia Filozoficznego. Ponieważ ten ostatni wywołał różne kontrowersje, Witner i Edward Titchener założyli alternatywne stowarzyszenie wyłącznie dla eksperymentalnych psychologów.
Witmer stanowczo bronił się, że badania przeprowadzone w psychologii, w laboratoriach, a także teorie opracowane przez wielkich intelektualistów, mogą mieć praktyczne i bezpośrednie zastosowanie do poprawy jakości życia ludzi. Podobnie podstawą rozwoju psychologii klinicznej jest założenie, że praktyka i badania są nieodłącznymi elementami tej dyscypliny.
Bibliografia:
- Lightner, Witmer (2018). Wikipedia Darmowa encyklopedia. Źródło: 30 sierpnia 2018. Dostępne na stronie //en.wikipedia.org/wiki/Lightner_Witmer.
- Juárez, A. R. (2016). Lightner Witmer i pierwsza klinika psychologiczna dla dzieci w Stanach Zjednoczonych. VIII Międzynarodowy Kongres Badań i Praktyk Zawodowych w Psychologii XXIII Konferencja Naukowa XII Spotkanie naukowców z psychologii MERCOSUR. Wydział Psychologii - Uniwersytet Buenos Aires, Buenos Aires.
- Thomas, H. (2009). Odkrywanie Lightnera Witmera: zapomniany bohater psychologii. Journal of Scientific Psychology. pp. 3-13 Odzyskane 30 sierpnia 2018. Dostępne pod adresem //www.psyencelab.com/uploads/5/4/6/5/54658091/discovering_lightner_witmer.pdf.
