Niska tolerancja dla frustracji: jak się pojawia i co robić przed nią

Kwiecień 5, 2024

Nie możemy dostać wszystkiego, co chcemy , Ta prosta fraza wyraża fakt, który może być niezwykle trudny w zależności od tego, jak bardzo tego chcemy. Czasami okoliczności nie pomagają, czasami tworzymy nadmiernie wymagające cele lub czasami potrzebujemy poziomu, który przynajmniej na chwilę nie możemy osiągnąć.

Dzieje się tak w całym cyklu życia, od narodzin do grobu, i jest powodem różnych poziomów frustracji, z którymi musimy się zmierzyć. I frustracja może być trudna do stawienia czoła.

Każdy z nas ma konkretną zdolność tolerowania go, są ludzie, którzy mają dużą tolerancję na to, że są sfrustrowani i dla których nie generuje to przeszkody, ale prostą irytację i inni ludzie z niską tolerancją na frustrację, którzy, przy najmniejszym trudu, paraliżują i porzucają akcja Chodzi o ostatni z przypadków, o których będziemy mówić w tym artykule.

Powiązany artykuł: "Odporność: definicja i 10 nawyków, aby ją ulepszyć"

Naturalna emocja

Przed dokonaniem oceny, co jest niską tolerancją na frustrację, należy wziąć pod uwagę, co ta koncepcja implikuje. Frustracja jest uczuciem lub uczuciem awersyjnego charakteru, w którym mieszanka smutku, gniewu i rozczarowania w braku celu lub niemożności osiągnięcia celu lub pożądania. Nie jest tak naprawdę konieczne, aby było to życzenie własne, ale także może pojawić się przed zerwaniem z oczekiwaniami i żądaniami nas włożyć.

Jest to naturalne odczucie, które nie ma nic patologicznego (choć w zależności od tego, jak może stać się patologiczne), i że, jak powiedzieliśmy wcześniej, jest obecne stale przez całe życie za każdym razem, gdy istnieje sytuacja zaprzeczenia i niemożliwości. Na początku i przez całe dzieciństwo mamy skłonność do bardzo niskiej tolerancji dla frustracji, ale w trakcie rozwoju uczymy się stopniowo kontrolować to, zarządzać nim i generować alternatywne odpowiedzi. Ale co oznacza niska tolerancja dla frustracji?

Niska tolerancja na frustrację

Rozumie się przez to niską tolerancję na frustrację lub nietolerancję na frustrację z powodu braku lub niskiego poziomu zdolności do wytrzymania tego zestawu zdarzeń lub okoliczności, które mogą nas frustruć. Niska tolerancja na frustrację oznacza, że przed pojawieniem się tego nie jesteśmy w stanie zareagować, porzućmy nasze działania i bądźmy niezdolny do wytrwania i walki z trudnościami , Innymi słowy, ci, którzy mają niską tolerancję na frustrację, mają duże trudności w radzeniu sobie z negatywnymi uczuciami, takimi jak stres, dyskomfort lub brak realizacji własnych życzeń.

Zasadniczo ta niezdolność do samodzielnego zarządzania prowokuje zachowania behawioralne w postaci ponurego, drażliwego i wrogiego zachowania. Niepowodzenia są często postrzegane jako sprowokowane przez innych lub przez okoliczności, zwykle z tendencją do poczucia winy i obwiniania innych. Są to ludzie, którzy mają tendencję do szybkiego poddawania się dostrzegać możliwe przeszkody, skupiać się na tym, jak trudne są rzeczy, a nie widzieć lub wierzyć w możliwość rozwiązania problemu i samodzielnego przezwyciężenia trudności.

Koncentrują się na emocjach, cierpieniu, bólu i unikaniu. Może to prowadzić do tego, że pacjent staje się niecierpliwy, zależny, wymagający, a nawet skrajnie bierny. W niektórych przypadkach może wywołać zaburzenia kontroli impulsów, takie jak kleptomanię, lub agresywne i gwałtowne zachowanie w stosunku do tych, którzy nie spełniają lub nie ograniczają własnych pragnień.

Niska tolerancja na frustrację wpływa również na zdolność oczekiwania na opóźnienie nagrody, coś, co może być niezbędne, aby osiągnąć nagrody większe niż te natychmiastowe. Dlatego wiąże się z potrzebą zaspokojenia ich potrzeb w tym samym czasie, w którym się pojawiają. Utrudnia to na przykład rozpoczęcie wykonywania niezbędnych zadań w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z odpoczynku lub zabawy. Z kolei zarówno trudność wykonania zadań, jak i postrzeganie tego braku zdolności mogą być postrzegane jako frustrujące, pogorszenie sytuacji i zwiększenie sytuacji dyskomfortu osoby .

Niska tolerancja dla frustracji ma również wielkie konsekwencje dla podmiotu w wielu istotnych obszarach: na poziomie rodzinnym i społecznym, relacje osobiste są niezadowolone, czasami generując dystans ze strony reszty i dynamizując ich relacje z otoczeniem. Na poziomie pracy wiąże się z brakiem elastyczności i reagowaniem na nieprzewidziane zdarzenia coś, co utrudnia zatrudnianie i produktywność.W odniesieniu do samorealizacji, niska tolerancja dla frustracji zwykle generuje poważne trudności w osiągnięciu wielkich długoterminowych celów, a to może również spowodować obniżenie samooceny i samo-koncepcji lub pojawienie się utylitarnych, narcystycznych lub histrionistycznych zachowań.

Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje motywacji: 8 źródeł motywacyjnych"

Przyczyny tej niskiej tolerancji

Wspominaliśmy już wcześniej, że tolerancja na frustrację jest czymś, co nabywa się w trakcie rozwoju, mając prawie wszystkie dzieci na bardzo niskim poziomie. To, czy ta tolerancja rozwija się prawidłowo, może zależeć od dużej liczby zmiennych.

Po pierwsze i chociaż rozwija się przez całe życie, istnieją różnice na poziomie biologicznym, które ułatwiają ten fakt. Jest to zauważalne na poziomie temperamentalnym , są małe dzieci, które są w stanie znosić frustrację i czekać na lepszą przyszłość lub nawet generować strategie, aby osiągnąć swój ostateczny cel. Inni są sfrustrowani i poddają się najmniejszym trudnościom, a wiele innych nawet wywołuje destrukcyjne zachowania, takie jak dziecięce napady złości, w wyniku niemożności kontrolowania ich niezadowolenia.

Doświadczenie jest jednym z głównych czynników wyjaśniających różnice w tolerancji na frustrację. Aby przez całe życie była potrzebna wysoka tolerancja, widzieliśmy, że nasze cele i pragnienia są osiągalne, ale wymaga to wysiłku, widząc związek pomiędzy wysiłkiem a osiągnięciem celów zarówno krótko-, jak i długoterminowe. Również świadomość, że czekanie i nie szukanie natychmiastowej przyjemności może prowadzić do większych korzyści w czasie.

W połączeniu z poprzednim jednym z powodów, które mogą prowadzić do tego, że dana osoba nie jest tolerancyjna wobec faktu frustracji, nawet w wieku dorosłym, są modele edukacyjne, które mieliśmy. Nadmiernie tolerancyjni rodzice, którzy reagują szybko na każde żądanie dziecka, zachęcają dziecko, aby nie walczyło i nie uczyło się, że rzeczy, które chcemy, są szybko osiągane. Po ustaleniu tego wzoru podmiot nie będzie w stanie zareagować w obecności trudności i to, co może być zwykłym dyskomfortem lub przeszkodą, staje się nieprzeniknioną ścianą co ich zaprzecza i budzi ich gniew.

Inną przyczyną niskiej tolerancji dla frustracji jest istnienie ze strony podmiotu o zbyt wysokich oczekiwaniach, aby mieć realną możliwość ich spełnienia, tak aby ich wysiłki nigdy nie osiągnęły wymaganego lub pożądanego poziomu, i dowiadujemy się, że nie można osiągnąć własne cele. Istnieje ciągły strach przed porażką, a wraz z upływem czasu zdolność do tolerowania tego jest wygaszona. Może to wynikać z uczenia się, zarówno przez hiperksankowe modele rodziców, jak i nadmierne wymagania społeczne.

Jak poprawić zdolność do tolerowania frustracji

Jak już wspomnieliśmy, niska tolerancja na frustrację może być ogromnie ograniczona. Na szczęście możemy wytrenować naszą wytrzymałość i nasze zdolności do stawania się bardziej odpornymi i tolerancyjnymi na awersyjne i frustrujące sytuacje.

Prawdopodobnie pierwszym aspektem pracy jest analiza frustracji w odizolowany sposób, rozpoznanie jej pochodzenia i dlaczego jest ona tak nieznośna. Gdy to zrobimy, będziemy mogli użyć różnych metod, aby rozwiązać sytuację.

Jedna ze strategii polega na restrukturyzacji osobistych przekonań dotyczących poziomów popytu i tego, co możemy osiągnąć. Ważne będzie szkolenie w zakresie proponowania realistycznych celów , bez względu na to, czy są ambitne, czy też nie, i oceniają, że we wszystkich przypadkach może się zdarzyć nieprzewidziane zdarzenie. Przydaje się również to, że jeśli mamy bardzo wysokie cele, staramy się je dzielić w taki sposób, abyśmy realizowali pośrednie cele, które doprowadzą nas do ostatecznego celu, bez udawania, że osiągamy nasz cel od razu. Generowanie alternatywnych strategii do oryginału jest również najważniejsze.

Podobnie, musimy również pracować nad związkiem z porażką i frustracją, nie postrzegając ich jako synonimu wygaśnięcia, lecz jako nauki, która doprowadzi nas do osiągnięcia naszych celów.

Kolejny element do trenowania może zostać poddany Narażenie na frustrujące sytuacje z zapobieganiem reakcjom , Niezbędne jest szkolenie w zakresie zarządzania stresem i gniewem oraz szkolenia w zakresie rozwiązywania problemów. Jeśli problemy są powiązane z obszarem społecznym, może być również konieczne, aby pracować nad umiejętnościami społecznymi.

Bibliografia:

Jeronimus i in. (2017). «Frustracja». Encyklopedia osobowości i różnic indywidualnych, wydanie: 1. Springer, New York, Redakcja: Virgil Zeigler-Hill i Todd K. Shackelford, pp. 1 - 8.
Miller, NE (lipiec 1941 r.), "Hipoteza o agresji frustracyjnej", recenzja psychologiczna, 48 (4): s. 337 - 42