Depresja maniakalna: objawy, przyczyny i leczenie
Depresja maniakalna: ta koncepcja, ledwie używana dzisiaj, odnosi się do jedno z najczęstszych zaburzeń nastroju i znajomych po depresji.
Jest to jeden ze starych denominacji, który jest obecnie znany jako zaburzenie dwubiegunowe. Chociaż dla niektórych denominacja może mieć romantyczne konotacje, prawdą jest, że jest to zaburzenie, które generuje wysokie cierpienie i które może spowodować poważne zmiany w codziennym życiu tych, którzy cierpią z tego powodu, a jego leczenie jest niezbędne.
W tym artykule zobaczymy czym jest depresja maniakalna , jakie są przyczyny i niektóre z głównych zastosowanych terapii.
- Powiązany artykuł: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"
Czym jest depresja maniakalna?
Depresja maniakalna, psychoza maniakalno-depresyjna lub zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Te różne denominacje powstały w różnych historycznych kontekstach, w których dominowały różne orientacje i prądy myśli, chociaż w praktyce odnoszą się one do tego samego zaburzenia.
W szczególności, we wszystkich przypadkach odnosi się do zaburzeń psychicznych sklasyfikowanych w zaburzeniach nastroju i charakteryzujących się obecnością jednego lub więcej epizodów manii i / lub hipomanii w naprzemiennie lub bez epizodów depresyjnych .
Zatem w tym zaburzeniu stan umysłu może przejść od epizodu maksymalnego wyniesienia i wzrostu aktywności i energii do stanu głębokiego smutku, rozpaczy i bierności. Taka fluktuacja może nastąpić lub może być oddzielona przez okres bezobjawowy , a przejście z jednego bieguna do drugiego może nastąpić w krótkich okresach czasu.
- Możesz być zainteresowany: "Czy jest kilka rodzajów depresji?"
Rodzaje zaburzeń dwubiegunowych lub depresja maniakalna
Istnieją dwa podstawowe typy zaburzeń dwubiegunowych: w typie 1 występuje co najmniej jeden epizod manii lub mieszany, który może wystąpić przed lub po epizodzie dużej depresji. Jednak ta ostatnia nie jest niezbędna do diagnozy. W odniesieniu do zaburzenia dwubiegunowego typu 2 wymagane jest rozpoznanie obecności jednego lub większej liczby epizodów dużej depresji wraz z co najmniej jednym epizodem hipomaniakalnym, bez żadnego przypadku epizodu maniakalnego lub mieszanego.
W epizodach manii pojawia się ekspansywny nastrój Euforyczny, a nawet drażliwy, ponieważ przez prawie co najmniej tydzień trwa wysoki poziom pobudzenia i aktywności przez prawie cały dzień. W tym stanie zwykle pojawia się poczucie wielkości (może osiągnąć delirium), logorrhea, lot idei lub uczucie, że tracisz wątek myśli, tachypsychia, rozpraszanie, odhamowanie, agresywność, halucynacje i skłonność do ryzyka i nie doceniają konsekwencji same działania. Objawy hipomaniakalne są podobne, ale nie są tak poważne, objawy takie jak halucynacje i złudzenia nie mogą wystąpić i występują przez co najmniej cztery dni.
W epizodach depresyjnych występuje niski nastrój i / lub utrata zainteresowania oraz zdolność odczuwania przyjemności wraz z innymi objawami, takimi jak beznadziejność, brak energii i bierność, zaburzenia jedzenia i snu, zmęczenie lub myśli o śmierci lub samobójstwo przez co najmniej dwa tygodnie.
Skutki objawów
Objawy, o których mowa powyżej, naprzemiennie lub bez epizodów maniakalnych i depresyjnych, generują wiele reperkusji w temacie, które mogą zmieniać i ograniczać wielką różnorodność elementów i istotnych domen.
Na poziomie akademickim i pracowniczym istnienie epizodów może wpływać na zdolność do rozwijania i śledzenia planów, zmniejszania wydajności lub generowania konfliktowych lub nieproduktywnych zachowań, a także zmniejszania zdolności koncentracji podmiotu. Możesz również mieć trudności przy ocenie takich aspektów, jak wartość i wykorzystanie pieniędzy z powodu ekstremalnej impulsywności, która może wystąpić .
Może to również dotyczyć sfery społecznej. W fazie manii podmiot może pokazać niehamowaną seksualność i / lub być rozdrażnionym, a nawet agresywnym, obecnym urojeniami wielkości i aspołecznych zachowań, jak również w fazach depresyjnych możesz stracić zainteresowanie odnoszeniem się .
W każdym razie jednym z aspektów, o które należy zadbać, jest możliwość samobójstwa. W rzeczywistości depresja maniakalna jest jednym z zaburzeń psychicznych, w których występuje zwiększone ryzyko samobójstwa.
- Powiązany artykuł: "Myśli samobójcze: przyczyny, objawy i terapia"
Możliwe przyczyny
Chociaż pochodzenie depresji maniakalnej nie jest całkowicie jasne, proponowane wyjaśnienia zwykle zaczynają się od czynników pochodzenia biologicznego bardzo podobnych do depresji.Proponuje się istnienie zaburzeń równowagi w syntezie i wychwycie neuroprzekaźników.
W szczególności zaobserwowano, że poziom noradrenaliny zmniejsza się podczas epizodów depresyjnych i wzrostu maniaków. To samo dzieje się z dopaminą. Jeśli chodzi o serotoninę, to występuje ona w niższych proporcjach niż zwykle w obu rodzajach odcinków.
Struktury takie jak ciało migdałowate są zmienione, a hipoperfuzja jest również obserwowana w różnych obszarach mózgu w różnych typach epizodów (mniejsza ilość krwi dochodzi do frontowo-molarnej w manii i pozostawia przedczołową depresję). Zaproponowano również, że objawy dwubiegunowe lub maniakalno-depresyjne mogą być związane z problemami w transporcie sygnału nerwowego.
Środowisko bierze również udział w jego genezie, destabilizując stresujące wydarzenia w biologicznym rytmie. Ponadto proponuje się, podobnie jak w depresji, istnienie i wpływ Zniekształcenia poznawcze, które generują dysfunkcyjne schematy , Poznawcza triada myśli o sobie, świecie i własnej przyszłości oscyluje pomiędzy depresyjnymi a innymi ekspansywnymi i uwielbionymi negatywnymi myślami.
Zabiegi
Leczenie depresji maniakalnej lub choroby afektywnej dwubiegunowej wymaga podejścia wielodyscyplinarnego. Głównym celem leczenia jest utrzymanie stabilnego nastroju. Do tego Na poziomie farmakologicznym stosuje się stabilizatory nastroju , z których najważniejszymi są sole litu. Substancja ta ma mało znany mechanizm działania, ale jako ogólną zasadę dużej skuteczności, opartą na jego modulacji transmisji synaptycznej. Po ustabilizowaniu się podmiotu konieczne jest ustalenie dawki podtrzymującej, która pozwoli zapobiec nowym kryzysom.
Jednak leczenie farmakologiczne może to prowadzić do irytujących efektów ubocznych , Konieczne jest zatem stosowanie strategii, takich jak psychoedukacja twarzy, aby sprzyjać przestrzeganiu zaleceń. Możesz także uczyć strategii samooceny państwa i symptomów, które mogą ostrzec o nadejściu kryzysu i zapobiec ich wystąpieniu.
Ważna jest także praca z otoczeniem, tak aby dotknięci członkowie rodziny znali przyczynę pewnych postaw i zachowań, rozwiązywane są problemy związane z relacjami i mogą pomagać dotkniętym chorobą oraz wiedzieć, jak rozpoznać możliwe objawy. Osoba z depresją maniakalną może skorzystać z innych terapii psychologicznych stosowanych w depresji, jak terapia poznawcza Becka .
Ponadto istnieje terapia interpersonalna i rytm społeczny jako leczenie oparte na regulacji biorytmów i relacji osobistych, które mogą być pomocne dla osób z tym zaburzeniem.
W niektórych szczególnie poważnych przypadkach, a szczególnie w przypadkach, gdy występują poważne objawy maniakalne, objawy psychotyczne lub bezpośrednie ryzyko samobójstwa, Terapia elektrowstrząsami została z powodzeniem zastosowana (który jest obecnie stosowany w kontrolowany sposób, z uspokojeniem i monitorowaniem).
- Powiązany artykuł: "Terapia poznawcza Aarona Becka"
Bibliografia:
- Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
- Belloch, Sandín i Ramos (2008). Podręcznik psychopatologii. McGraw-Hill. Madryt
- Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
- Welch, C.A. (2016). Terapia elektrowstrząsowa W: Stern TA, Fava M, Wilens TE, Rosenbaum JF, wyd. Szpital Ogólny w Szpitalu Ogólnym w Massachusetts. 2nd ed. Filadelfia, Pensylwania: Elsevier
