Mary Whiton Calkins: biografia tego psychologa i filozofa
Mary Whiton Calkins (1863-1930) była amerykańską filozofką i psychologiem, pionierem w dziedzinie psychologii eksperymentalnej i pierwszą kobietą prezydenta Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego. Ponadto, w kontekście sprzeczności między wymaganiami społecznymi przypisanymi kobietom, Calkins był jeden z pionierów zmagań o udział kobiet w szkolnictwie wyższym i nauce .
W tym artykule zrobimy przejrzymy krótką biografię Mary Whiton Calkins i zobaczymy jego wkład w równouprawnienie płci i psychologię eksperymentalną.
- Może jesteś zainteresowany: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Mary Whiton Calkins: biografia eksperymentalnego psychologa
Urodził się 30 marca 1863 roku w Hartford w stanie Connecticut. Córka Charlotte Whiton Calkins i prezbiteriańska minister Wolcott Calkins, a także najstarsza z pięciu braci, z którymi utrzymywała bliskość. Dorastał i mieszkał w Buffalo w stanie Nowy Jork, a później w Newton w stanie Massachusetts.
W roku 1882 Calkins rozpoczął studia w Smith College dla kobiet, na rok przed śmiercią swojej siostry Maud; wydarzenie, które zaznaczyło część jego późniejszego szkolenia. Pozostał w domu przez jakiś czas, gdzie opiekował się także swoją matką i odbywał prywatne lekcje po grecku. To było w roku 1884, kiedy wrócił do Smith College i ukończył z wyróżnieniem w filozofii klasycznej .
Dwa lata później udał się do Europy, gdzie skorzystał z okazji, aby kontynuować naukę greki. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych jego ojciec przygotował dla niego wywiad w nowo utworzonym Wellesley College, college'u dla kobiet w Massachusetts, gdzie starał się pracować jako nauczyciel i badacz.
Calkins i pierwsze laboratorium psychologiczne Wellesley
W 1888 roku Mary Whiton Calkins rozpoczęła pracę jako profesor filozofii w Wellesley Women's College. W tym samym czasie otwarto specjalność psychologii naukowej i uznano brak nauczycieli przygotowanych do nauczania w niej przedmiotów.
Aby rozwiązać ten problem, jeden z psychologów zaproponował Calkinsa, szkoleniowego filozofa o ważnych umiejętnościach dydaktycznych, stanowisko profesora psychologii. W ten sposób miał możliwość stworzenia pierwszego laboratorium Wellesley.
Przyjęła z zaangażowaniem szkolenia w obszarze przez co najmniej jeden rok. Jednak spowodowało to nowy problem: gdzie się uczyć. W tej chwili możliwości dla kobiet były prawie zerowe a ponadto Calkins przejął zobowiązania rodzinne, więc nie chciał opuszczać miasta.
- Może jesteś zainteresowany: "Margaret Floy Washburn: biografia tego eksperymentalnego psychologa"
Od "specjalnego studenta" do prezydenta APA
Na Uniwersytecie Harvarda, w kontekście, w którym psychologia i filozofia nie były formalnie podzielone, ale udział kobiet był w ogóle odmówiony, było wielu filozofów i psychologów, którzy zaczęli przyjmować ich jako "słuchaczy", zarówno w swoich klasach, jak iw laboratoriach. Na przykład William James i Josiah Royce byli przykładami nauczycieli, którzy to zrobili, ponieważ stanowczo sprzeciwili się polityce wykluczeń kobiet z Harvardu.
W 1889 roku Mary Calkins zaczął brać zajęcia z Psychologii Fizjologicznej z Jamesem oraz filozofii Hegla z Royce'em na Harvardzie, ale jako "specjalnego ucznia". W następnym roku Calkins współpracował z Edmundem Sanfordem z Clark University i założył pierwsze laboratorium psychologiczne w Wellesley College, które pomimo różnych barier udało mu się połączyć z nauczaniem.
W tym samym czasie, w latach 1984 i 1985, Mary Whiton Calkins została przeszkolona na Uniwersytecie Harvarda i opracowała badanie, które miało istotny wpływ na współczesną psychologię eksperymentalną. Wszystko to nawet po odpowiedzi na Uniwersytet Harvarda głośna odmowa prośby o oficjalnie uznanie jego studiów doktoranckich , Zaproponowali mu natomiast wyróżnienie z Radcliffe College, które było "anektowaną" szkołą tego samego uniwersytetu. Calkins odrzucił to ostatnie, ponieważ nie chciał legitymizować braku legitymizacji, którą Harvard uczynił z uczniów.
Kontynuowała pracę w Wellesley College, jako adiunkt, następnie profesor psychologii, a na koniec, rok przed śmiercią i po przejściu na emeryturę, została uznana za profesora-badacza, bez oficjalnego uznania doktoratu przez Harvard. ,
Podczas silnej polityki akademickiego i naukowego wykluczania kobiet, Mary Whiton Calkins została wybrana w 1905 roku jako pierwsza kobieta prezydenta Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego , Na koniec, w 1918 r. Pełniła funkcję prezesa American Philosophy Association.
- Może jesteś zainteresowany: "W jaki sposób psychologia i filozofia są podobne?"
Technika skojarzonych par i psychologia jaźni
Jego pierwsze prace z psychologii skupiały się na badaniu pamięci. Między innymi, a także w wyniku jej pracy doktorskiej, Mary Whiton Calkins położył podwaliny pod to, co znamy jako "partnerską technikę rówieśników" lub "powiązane zadanie rówieśnicze" , obecnie stosowany w teście oceny poznawczej. Mówiąc ogólnie, składa się z propozycji, że możemy się ich nauczyć i zapamiętywać otwarcie, dopóki nie otrzymamy jakiegoś bodźca, który skutkuje wycofaniem drugiego.
Później skupił się na rozwoju "własnej psychologii", z której wynika, że procesy mentalne istnieją bez niezależności Jaźni; to znaczy, są to procesy, które należą do "ja".
Calkins powiedział, że jaźń jest czymś nieokreślonym , ale można to rozumieć jako przedmiot codziennej świadomości w odniesieniu do różnych cech: całości, osobliwości, tożsamości, zmienności i relacji jaźni z innymi organizmami lub przedmiotami. W konstytucji procesów mentalnych związanych z Jaźnią, Calkins był krytyczny wobec psychologii funkcjonalnej, która obejmowała działania umysłowe bez "aktorów umysłowych".
Psychologia jaźni jest dla niej rodzaj introspekcyjnej psychologii , co doprowadziło go do rozróżnienia dwóch rodzajów systemów psychologicznych. Z jednej strony istnieje bezosobowa psychologia, która zaprzecza Jaźni, gdy skupia się na treściach świadomości i procesach umysłowych, az drugiej strony istnieje psychologia osobista oparta na badaniu jaźni lub osoby. Calkins złożył swoje propozycje w tym drugim, z kolei podzielonym na biologiczny i psychologiczny wymiar, ściśle ze sobą powiązane.
Poprzez dialog z różnymi perspektywami psychologii i filozofii, a także krytykę, jaką otrzymał o swojej pracy, Calkins kontynuował rozwój i istotną aktualizację psychologii jaźni.
Jego badania nad sobą zaprezentowano w 1900 roku, a stamtąd opublikował cztery książki i ponad 50 artykułów , co dało jej wiele prestiżu na poziomie krajowym i międzynarodowym. Do jego najważniejszych dzieł należą: Trwałe problemy filozofii, z 1907 r., Jaźń w psychologii naukowej 1915 i Dobry człowiek i dobro, z 1918 r.
Bibliografia:
- Psychologiczne głosy feministyczne (2018). Mary Whiton Calkins. Źródło: 25 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.feministvoices.com/mary-whiton-calkins/
- American Psychological Association (2011). Mary Whiton Calkins, pierwsza kobieta prezydenta APA. Źródło: 25 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.apa.org/pi/women/resources/newsletter/2011/03/mary-calkins.aspx.
- García Dauder, S. (2005). Psychologia i feminizm Zapomniana historia kobiet pionierów w psychologii. Narcea: Madryt
- García Dauder, S. (2005). Mary Whiton Calkins: Psychologia jako nauka o Jaźni. Athenea Digital, 8: 1-28.
