Maternés: styl komunikacji, którego używamy z dziećmi
Możliwe, że koncepcja maternés jest nieznany dla więcej niż jednej osoby, chociaż jest bardziej prawdopodobne, że od pewnego czasu był używany lub będzie używany w pewnym momencie. Na przykład, gdy przyjaciel lub krewny przedstawia nam swoje dziecko lub bezpośrednio, gdy mamy dzieci. I jest to, że maternity są czułym i tym samym szczególnym językiem, z którego zwykle korzystamy podczas interakcji z niemowlętami i bardzo małymi dziećmi. W tym artykule zamierzamy krótko omówić ten sposób komunikacji.
- Powiązany artykuł: "Co to jest uczucie i dlaczego oznacza nas przez całe życie?"
Jakie są maternity?
Macierzyństwo lub rodzeństwo, zwane także językiem lub mową opiekuna, jest styl mowy i ekspresji niewerbalnej, której używamy zwykle do adresowania dziecka , Jest to dialekt języka, którego używamy do komunikowania się, który ma swoje cechy charakterystyczne pod względem intonacji, gramatyki lub nawet leksykonu.
Ten sposób komunikowania się wymaga bardzo ostrożnej wymowy i wokalizacji, w której podkreśla ją przesadna intonacja, wyostrzając głos i oddzielając wyraźnie słowa i frazy. Są one krótkie i powtarzalne, skupiają się na teraźniejszości.
Inną charakterystyczną cechą tego typu wypowiedzi jest to, że leksykon ten jest często uproszczony: słowa są zredukowane (zmiana smoczka przez pete jest przykładem) lub nawet przekształcone, aby uczynić je onomatopejami (na przykład, aby mówić o wow-wow zamiast użyj słowa pies). Jest również zwykle powtarzające się struktury, słowa i zwroty w krótkich okresach , Poza tym powszechne jest nadużywanie zdrobnień.
Ale matereny są nie tylko ustne , ale także zwykle towarzyszy temu dialektowi obfitych gestów, kontaktu fizycznego i ekspresji poprzez język ciała. Na przykład, uśmiechamy się, dotykamy ich, zwracamy uwagę na rzeczy w środowisku lub stajemy się zaskoczeni, gdy widzimy na przykład psa.
Ponadto, osoba mówiąca nie robi monologu, ale wchodzi w interakcję z dzieckiem i faktycznie zazwyczaj przychodzi do opracowania jakiegoś dialogu, odpowiadając dziecku ruchami, patrząc lub szukając naszych oczu, kopiąc, ćwierkając lub emitując jakiś dźwięk , Na te odpowiedzi zazwyczaj odpowiadamy ustnie lub nagradzanie malucha naszą uwagą lub rozpieszczaniem .
- Może jesteś zainteresowany: "4 etapy rozwoju języka"
Znaczenie tego sposobu mówienia
Zwykle korzystamy z maternées, nie myśląc dokładnie dlaczego, a niektórzy uważają to za niedorzeczne i nieskuteczne. Jednak jego stosowanie z dzieckiem ma wiele sensu i jest bardzo przydatne dla rozwoju tego.
I to jest przede wszystkim, że intonacja, której używamy z maternés, jest bardzo emocjonalna i ma tendencję odzwierciedlają emocje i pozytywne uczucia wobec niemowlęcia , co ułatwia istnienie pozytywnej komunikacji i nawiązanie relacji afektywnych między dzieckiem a mówcą. Ponadto, jak powiedzieliśmy, nie tylko mówimy i to wszystko, ale utrzymujemy interakcję, którą dziecko przechwytuje i reaguje, nawiązując kontakty z dorosłymi lub osobami, które się z nim komunikują.
Ponadto różnice w intonacji i przesadnym akcentowaniu Obejmują bodźce, które przyciągają uwagę dziecka, które mają tendencję do skupiania się bardziej na dźwiękach i ich źródle niż w porównaniu z mową dorosłych.
Zasadniczo to przesadne akcentowanie ma miejsce w fragmentach dyskursu, które zawierają istotne właściwości, których należy się nauczyć, co ułatwia dziecku rejestrowanie ich w przyszłości. Chłopiec lub dziewczynka On słucha zwrotów, które nie są zbyt skomplikowane i że stopniowo będą zrozumiałe , będąc w stanie po nim pogłębić. Jest to zatem bardzo ważny język, który mimo że sam w sobie nie tworzy uczenia się języka, przyczynia się i ułatwia jego zdobywanie.
Nie tylko z dziećmi: z kim jeszcze go używamy?
Chociaż matereny to styl mowy, który możemy lub nie możemy użyć, ogólnie odbywa się z podmiotami, które budzą w nas pewne reakcje fizjologiczne , wyzwalając syntezę różnych hormonów. Należą do nich dopamina, oksytocyna (związana z wiązaniem emocjonalnym), a także związane z wiązaniem afektywnym fenyloetyloaminy.
Oczywiście nie oznacza to, że stosowanie lub niestosowanie matek zależy od tych hormonów (w rzeczywistości, chociaż jest powszechne w naszym społeczeństwie, w innych kontekstach nie jest używane pomimo tego, że reakcje emocjonalne generowane przez dzieci są takie same).
Zwykle mówiąc o maternés, wyobrażamy sobie, że ktoś mówi i komunikuje się z noworodkiem lub małym dzieckiem. Ale prawda jest taka, że tego typu mowa nie dotyczy tylko macierzyństwa lub ojcostwa ale rozprzestrzenił się na inne obszary.
Zwierzęta domowe
Jednym z nich są zwierzęta domowe. Nierzadko słyszy się, jak ktoś rozmawia z psami, kotami, królikami lub innymi zwierzętami, zwykle gdy odczuwają uczucia. Chociaż wiele zwierząt, które utrzymują nas w towarzystwie, nie jest w stanie naprawdę zrozumieć tego, co mówimy (pomimo tego, że jest w stanie zrozumieć konkretną prośbę ze szkolenia), są one w stanie uchwycić na nim intonację i emocje.
Relacje pary
Inną dziedziną, w której czasem stosuje się ten sam język, co ten, który stosowalibyśmy do dziecka, jest ta z pary. Chociaż w tym przypadku zrozumienie języka jest zwykle zakończone przez obie, niektóre pary używają maternés jako sposób na interakcję w sposób afektywny jako sposób wyrażenia uznania, oddania lub słodyczy, które druga osoba budzi lub jako mały żart użądlenia partnera.
Bibliografia:
- Karmiloff, K. i Karmiloff-Smith, A. (2005). W stronę języka. Od płodu do nastolatka. Ediciones Morata, S.L. Madryt
- Martí, M. (2015). Neurologiczne podstawy języka. Przetwarzanie języka u dziecka; W: M. del C. Fernández López (coordin.): Nauczanie języka hiszpańskiego jako języka obcego dla dzieci: podstawowe treści do szkolenia nauczycieli. Alcalá de Henares: Publications Service of University of Alcalá, pp. 93-161.
- Puente, A. (2006). Początki języka (z G. Russellem). Madryt: Editorial Alliance.
- Seltzer, L.F. (2013) Prawdziwy powód, dla którego pary stosują rozmowy z dziećmi. Psychologia dzisiaj. Online Dostępne pod adresem: //www.psychologytoday.com/blog/evolution-the-self/201312/the-real-reason-why-couples-use-baby-talk?utm_source=FacebookPost&utm_medium=FBPost&utm_campaign=FBPost
- Serra, M .; Serrat, E; Solé, R.; Bel, A. i Aparici, M. (2008). Nabycie języka. Barcelona: Editorial Ariel.
