Metadon: co to za lek i do czego jest stosowany?
Uzależnienie od heroiny niesie ze sobą ryzyko, takie jak choroby zakaźne, problemy z wątrobą, przedawkowanie lub spożywanie bardzo toksycznych produktów zmieszanych z lekiem, a także w dużym stopniu zakłóca codzienne funkcjonowanie.
W leczeniu tego uzależnienia zwykle stosuje się zastępcze terapie. metadon, syntetyczny opiat o łagodniejszych efektach ubocznych niż heroiny, kodeiny lub morfiny.
- Powiązany artykuł: "10 najbardziej uzależniających leków na świecie"
Co to jest metadon?
Metadon jest lekiem z rodziny opiatów, substancji stosowanych w leczeniu bólu, takich jak kodeina, lub celów rekreacyjnych, takich jak heroina. Opioidy są również znane jako narkotyki , chociaż czasami ten termin obejmuje kokainę, która ma działanie pobudzające.
Termin "opioid" jest obecnie używany w odniesieniu do każdej substancji psychoaktywnej, która ma agonistyczny wpływ na receptory opioidowe ośrodkowego układu nerwowego. W przeciwieństwie do tego, opioidy są endogennymi substancjami mózgu o działaniu przeciwbólowym, w szczególności endorfin, enkefalin i dynorfin.
Heroina jest szczególnie znana wśród opiatów ze względu na jego uzależniający potencjał ; natychmiast po spożyciu lek ten koncentruje się w mózgu, wywołując uczucie euforii. Niedługo potem jest rozprowadzany w innych tkankach, powodując odczucia związane z uspokojeniem.
Metadon jest syntetycznym opium, który jest spożywany doustnie, w postaci płynnej lub kapsułkowanej lub wstrzykiwany. Jest stosowany w leczeniu zespołu odstawienia opiatów, które powodują takie objawy jak lęk, bezsenność, wymioty, gorączka, ból mięśni, biegunka i dysforia. Rozprzestrzenia się stopniowo od 5 do 7 dni po przerwaniu konsumpcji.
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje narkotyków: poznaj ich cechy i efekty"
Historia opiatów i metadonu
Starożytni Grecy, Arabowie i Egipcjanie używali już opium, suszonej żywicy rośliny znanej jako mak lekarski, w leczeniu bólu i biegunki. Jego użycie stało się popularne w Anglii w XVIII i XIX wieku i dotarło do Stanów Zjednoczonych z robotnikami kolejowymi z Chin; Typowe nory opium tego okresu są znane.
W XIX wieku pojawiły się kodeina, morfina i heroina, trzy najbardziej popularne pochodne opium. Te leki były użyteczne w leczeniu objawów bólowych , biegunka i kaszel, a także w detoksykacji innych silniejszych substancji, ale pociągały za sobą wysokie ryzyko uzależnienia.
Metadon został wytworzony syntetycznie w Niemczech w 1937 roku w odpowiedzi na potrzebę tego kraju, aby łatwo opracować opioidy. Stwierdzono, że ma on znaczny potencjał uzależniający, chociaż jego działanie uspokajające i depresyjne sugeruje, że może on być stosowany jako lek.
Dziesięć lat później Metadon zaczął być wprowadzany do obrotu jako środek przeciwbólowy w Stanach Zjednoczonych. Ponadto wykryto jego użyteczność w leczeniu zespołu odstawienia opioidów, więc zaczęto badać jego skuteczność jako składnika terapii substytucyjnych w przypadku uzależnienia od heroiny.
Do czego służy?
Metadon jest stosowany głównie w celu zmniejszenia objawów odstawienia u ludzi w procesie detoksykacji stosowania opiatów, zwłaszcza heroiny. W tym celu jest zwykle przepisywany w kontekście terapii substytucyjnej.
Zgodnie z dostępnymi dowodami naukowymi programy zarządzania kryzysowego, w których stosowany jest metadon (lub naltrekson, antagonista opiatów) okazały się skuteczne w procesie detoksykacji heroiny. Ogólnie rzecz biorąc, znacznie trudniej jest utrzymać abstynencję od tego leku bez stosowania leków kompensacyjnych.
Metadon jest zwykle podawany osobom, które nie mogą utrzymać abstynencji bez pomocy osoby zastępczej. Chociaż idealnie spożycie tej substancji utrzymuje się tylko przez kilka miesięcy, w niektórych przypadkach leczenie trwa do końca życia aby zapobiec spożywaniu innych substancji o bardziej poważnych skutkach ubocznych i możliwym zarażeniu chorobami.
W ostatnich latach stosowanie metadonu rozszerzyła się na leczenie przewlekłego bólu , zwłaszcza typu neuropatycznego; w takich przypadkach może być bardziej zalecany niż inne opioidy, ponieważ ich działanie jest trwalsze, co zmniejsza częstotliwość podawania, a tym samym uzależniający.
Skutki uboczne metadonu
Skutki uboczne i działania niepożądane metadonu Są bardzo podobne do tych spowodowanych przez inne opiaty.Oprócz ryzyka rozwoju uzależnienia fizycznego i psychicznego najczęstsze są: senność, zawroty głowy, wymioty i pocenie się.
Inne objawy, które mogą się pojawić, to: biegunka, suchość w jamie ustnej, trudności z oddawaniem moczu , spadek ciśnienia krwi, osłabienie fizyczne, uczucie chronicznego zmęczenia, dezorientacja, utrata pamięci i halucynacje. Mioza (skurcze źrenic) jest również charakterystycznym objawem spożycia opioidów.
Przewlekłe stosowanie metadonu może zmniejszyć wydolność oddechową i zmienić rytm serca , Z drugiej strony szacuje się, że około 25% zgonów z powodu zatrucia opiatem w Stanach Zjednoczonych występuje w wyniku spożycia metadonu.
Przerwanie przyjmowania tej substancji może powodować akatyzję (intensywny niepokój i dyskomfort), gorączkę, zawroty głowy, tachykardię, drżenie, nudności, światłowstręt (wrażliwość na światło), lęk, depresję, halucynacje słuchowe i wzrokowe, myśli samobójcze, deliriumy i chroniczna bezsenność.
