Methylphenidate: co to jest, do czego służy i efekty uboczne
W ostatnich dziesięcioleciach powszechna stała się diagnoza zaburzeń nadpobudliwości psychoruchowej, która związana jest z deficytem funkcji wykonawczych. Lek pierwszego wyboru do leczenia ADHD to metylofenidat .
W tym artykule opiszemy, czym jest metylofenidat, jakie są jego zastosowania w ADHD i narkolepsji, jakie skutki uboczne wywołuje częściej i w których przypadkach lek ten jest przeciwwskazany.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje leków psychotropowych: zastosowania i skutki uboczne"
Czym jest metylofenidat?
Metylofenidat jest lekiem pobudzającym Ma działanie podobne do działania amfetaminy i jest stosowany głównie w leczeniu objawów zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), a także narkolepsji.
Z drugiej strony metylofenidat jest sprzedawany pod kilkoma nazwami; Niektóre z najbardziej znanych to Ritalin, Concerta, Aradix i Rubifen .
Choć zaczęto go stosować w latach 60. XX w., Jego stosowanie stało się popularne w latach 90. w wyniku wzrostu liczby rozpoznań ADHD. Obecnie jego stosowanie w leczeniu tego zaburzenia jest szeroko rozpowszechnione.
Mechanizm działania metylofenidatu polega na hamowanie wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny : blokuje transportery tych katecholamin, zwiększając ich koncentrację w przestrzeni synaptycznej, a zatem ich efekty neurotransmisji. Również nieznacznie wzmacnia działanie serotoniny.
Efekty metylofenidatu są szczególnie intensywne w korze przedczołowej. Wzrost aktywności tego regionu mózgu sprzyja funkcjom wykonawczym jako rozumowanie, planowanie i hamowanie behawioralne , Ta stymulacja ośrodkowego układu nerwowego przejawia się również w poprawie czujności i uwagi.
- Powiązany artykuł: "Dopamina: 7 podstawowych funkcji tego neuroprzekaźnika"
Metylofenidat i leczenie ADHD
Zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej jest zaburzeniem neurologicznym początku niemowlęcia, które jest związane z problemami w funkcjach wykonawczych. Chociaż istnieją kontrowersje dotyczące istnienia tej zmiany, większość lekarzy uważa, że ma ona wyraźną podstawę biologiczną, chociaż istnieje tendencja do nadmiernej diagnozy.
ADHD wiąże się z dysfunkcjami w przekazywaniu dopaminy i noradrenaliny w ośrodkowym układzie nerwowym; agonistyczne działanie metylofenidatu pozwala zrekompensować te deficyty funkcjonalny Leczenie metylofenidatem jest skuteczne w około 70% przypadków, ale może prowadzić do znaczących działań niepożądanych.
Zalecane leczenie ADHD to połączenie metylofenidatu i terapii behawioralno-behawioralnej skoncentrowanej na szkoleniu strategii radzenia sobie z objawami, zarówno dla dziecka, jak i jego opiekunów.
Używaj w przypadkach narkolepsji
Narkolepsja jest zaburzeniem neurologicznym, które powoduje zmiany w cyklach snu i czuwania , Do najbardziej widocznych objawów narkolepsji należą: dzienna nadsenność, epizody katapleksji i snu REM podczas snu, zwłaszcza halucynacji hipnagogicznych.
W przypadku tego zaburzenia metylofenidat i inne środki psychostymulujące, takie jak modafinil i niektóre leki przeciwdepresyjne są stosowane w celu zwiększenia poziomu czujności; Leki te zmniejszają senność i poprawiają wydajność.
- Powiązany artykuł: "Narkolepsja: rodzaje, przyczyny, objawy i leczenie"
Skutki uboczne i niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane metylofenidatu to niepokój i uczucie nerwowości, nudności, suchość w jamie ustnej i utrata apetytu, co z kolei prowadzi do zmniejszenia masy ciała ; w dłuższej perspektywie efekty te czasami powodują nieco mniejszy rozwój fizyczny, który utrzymuje się podczas konsumowania leku.
Do objawów żołądkowo-jelitowych, które może wywoływać metylofenidat, należą bóle brzucha, zgaga i wymioty. Sporadycznie występują również objawy sercowo-naczyniowe, szczególnie łagodny tachykardia i kołatanie serca, zmiany ciśnienia krwi i zjawisko Raynauda.
Inne częste działania niepożądane są to niestabilność emocjonalna, drażliwość, nadmierna potliwość lub nadmierna potliwość, suche oczy, niewyraźne widzenie i bruksizm, który polega na ciągłym dokręcaniu szczęk lub zębów.
Działania niepożądane na metylofenidat Obejmują one objawy takie jak akatyzja (intensywne pobudzenie i dyskomfort), dyskinezę (mimowolne ruchy mięśni), napady padaczkowe, ból w klatce piersiowej lub trudności w oddychaniu.Pojawienie się tych i innych poważnych objawów należy rozumieć jako znak, że lek należy poddać przeglądowi.
Ostrzeżenia i przeciwwskazania
Osoby z zaburzeniami układu krążenia, takimi jak nadciśnienie lub strukturalne nieprawidłowości kardiologiczne Podczas przyjmowania metylofenidatu należy zachować szczególną ostrożność. Jest również przeciwwskazane, jeśli występują pewne zaburzenia psychiczne, takie jak psychozy, zaburzenia nastroju, problemy z lękiem, jadłowstręt psychiczny i uzależnienia od substancji.
Picie alkoholu zwiększa prawdopodobieństwo, że opisane przez nas skutki uboczne pojawią się i pogorszą je, gdy już są obecne. Metylofenidat jest również przeciwwskazany u osób z jaskrą, guzem chromochłonnym, nadczynnością tarczycy lub depresją w wywiadzie.
Nie zaleca się spożywania metylofenidatu w czasie ciąży, ponieważ możliwe konsekwencje nie zostały wystarczająco zbadane; niektóre wstępne dochodzenia sugerują, że może wywoływać problemy układu oddechowego i krążenia u płodu .
