Michael Faraday: biografia tego brytyjskiego fizyka
Obecnie znaczna część współczesnego świata działa głównie dzięki wykorzystaniu energii elektrycznej. Wykorzystanie tego rodzaju energii nie jest więc dokładnie nam nieznane.
Aby jednak móc korzystać z lamp, komputerów, sprzętu podtrzymującego życie lub akumulatorów, trzeba było wykonać wiele odkryć. I chociaż niektóre z nich pochodzą sprzed Chrystusa, to w większości przypadków, jak wytwarzać i stosować energię elektryczną, badano i odkrywano w epoce nowożytnej.
Michael Faraday był jedną z wielkich osobistości pionierskich, które umożliwiły rozwój badań nad elektrycznością i elektromagnetyzmem. Był głównym odkrywcą indukcji elektromagnetycznej i elektrolizy, którego praktyczne zastosowanie umożliwiło bardzo ważny rozwój technologiczny. Historia tego badacza jest zatem bardzo interesująca, dlatego w tym artykule zobaczmy biografię Michaela Faradaya .
- Powiązany artykuł: "Wilhelm Wundt: biografia ojca psychologii naukowej"
Życie Michaela Faradaya: krótka biografia
Narodziny Michaela Faradaya nastąpiły 22 września 1791 r. We wsi Newington Butt (dziś nie jest to jedna z dzielnic Londynu) angielskiego regionu Surrey. Był to trzeci z czterech braci, dzieci kowala stajni Jamesa Faradaya i Margaret Hastwell.
Rodzina Faradayów, klasa robotnicza i chłop, miała niewiele zasobów i mogła oferować swoim dzieciom jedynie podstawowe wykształcenie. Początkowo chodził do szkoły, ale później jego rodzina postanowiła go wyrwać i kazać mu uczyć się w domu.
Często nieletni musieli wnosić wkład finansowy, aby wesprzeć rodzinę, co spowodowało, że Michael Faraday dostarczył gazety. Również w dużej mierze z powodu przekonań rodzinnych narodziło się w nim wielkie przekonanie religijne, a on sam stał się częścią kościoła sandemanowskiego , Ta wiara byłaby źródłem pokoju i siły dla uczonego przez całe życie.
- Może jesteś zainteresowany: "Przezczaszkowa stymulacja elektryczna: definicja i zastosowania"
Młodzież i pierwsze miejsca pracy
W 1805 roku, w wieku czternastu lat, młody Faraday rozpoczął okres praktyki w biurze introligatora u księgarza, dla którego wcześniej prowadził kilka spraw, George Riebau. W tym okresie, który trwał siedem lat, jego praca pozwoliła mu na głęboki kontakt z dużą liczbą dzieł literackich. Zaczął też pielęgnować upodobanie do zjawisk elektrycznych po przeczytaniu różnych artykułów i dzieł chemii i elektryczności.
W miarę rozwoju działalności zajmował się również swoimi zainteresowaniami naukowymi (wraz z rozczarowaniem światem komercyjnym), a dzięki swojemu bratu mógł zacząć uczęszczać i być częścią Towarzystwa Filozoficznego w mieście, kierowanego przez Johna Tatuma.
Jego kontakt z tą grupą umożliwił mu poznanie pracy chemika Humphry'ego Davy'ego, który zamierzał zrobić serię wykładów w tym miejscu. Jeden z członków grupy dostał mu bilety, więc udało się wziąć udział w wykładach oferowanych przez aptekę w Royal Institution , W nich zabrał dużo notatek do momentu zrobienia małego scenariusza. Faraday postanowił wysłać kopię do Davy'ego i poprosić go o pracę jako jego asystent, aby móc poświęcić się nauce.
Rozpocznij naukę w nauce
Humphrey Davy otrzymał tę prośbę, a ponieważ stanowisko asystenta było puste, a także miał drobny wypadek, który sprawił, że był czasowo ślepy, najpierw zaakceptował Faradaya jako swojego sekretarza. Kiedy jego poprzedni asystent musiał zostać zwolniony, zaoferował mu także stanowisko Michaela Faradaya, który został jego asystentem w 1813 roku.
Mimo że żona chemika zawsze wyrażała głęboką pogardę i traktowała go jak sługę, Humphry stałby się jego obrońcą i nauczycielem i wraz z nim Faraday był w stanie podróżować (pomimo konfliktu czasu), pracować i badać takie aspekty jak skład diamentu lub świadek odkrycia benzenu.
Nawiąże także wiele kontaktów i nauczy się fundamentalnie o chemii. W tym aspekcie doszedł do doskonałości, coś, co zrobiło niewiele po powrocie z tych wypraw, Faraday mógł rozpocząć szkolenie w tym zakresie. W 1815 opublikował Analiza wapna kaustycznego Toskanii, jego pierwsza praca, oprócz licznych artykułów.
Wielkie odkrycia
Później został poproszony o napisanie opinii na temat wkładu naukowego kilku autorów, co sprawiłoby, że odtworzyłby on swoje eksperymenty i spotkał się z oryginalnymi autorami.
W tym kontekście Faraday zaczyna dokonywać ważnych odkryć: w 1821 roku odkrył drogę do zastosować istniejącą wiedzę dotyczącą elektromagnetyzmu w pierwszym wirniku elektromagnetycznym , W tym samym roku poślubił młodą kobietę, którą poznał w swoim kościele, Sarah Barnard, i po swoim poprzednim sukcesie zaczął skupiać się i wydawać publikacje na temat elektryczności i magnetyzmu.
W 1824 został członkiem Towarzystwa Królewskiego, a rok później został dyrektorem laboratorium Towarzystwa Królewskiego, które jego mentor nosił w czasie, gdy go spotkał. Zaczął wygłaszać wykłady i wykłady zarówno Boże Narodzenie (wykłady świąteczne Royal Institution), jak i cotygodniowe (Dyskursy w piątkowe wieczory).
W 1831 roku dokonał kolejnego wielkiego odkrycia, indukcji elektromagnetycznej. W 1832 roku odkrył, a raczej empirycznie wykazał istnienie elektrolizy , Również w tym czasie, konkretnie w 1836 roku, opracował klatkę Faradaya, aby wytworzyć obszar chroniony elektromagnetycznie, aby zapobiec dostawaniu się zewnętrznej energii elektrycznej do wnętrza. Otrzymał różne nagrody i wyróżnienia, w tym niektóre, które zostały odrzucone, takie jak prezydencja Royal Society lub rycerstwo.
Kolejne jego badania, tym razem związane z badaniem siły światła , dało początek dobrze znanemu efektowi Faradaya. Ten efekt sugeruje, że działanie pola magnetycznego może wpływać na polaryzację światła, co odpowiada jego idei, że światło, elektryczność i magnetyzm są ze sobą powiązane.
Ostatnie lata i śmierć
Dekada roku 1860 byłaby początkiem upadku tego wielkiego autora. Już w 1839 r. Cierpiał na problemy i załamanie nerwowe, krok po kroku zaczynał manifestować objawy na poziomie neuropsychiatrycznym , Zmarł w swoim domu w Hampton Court w wieku 75 lat, 25 sierpnia 1867 roku.
Jego spuścizna jest ogromna: jego badania znacznie poprawiły wiedzę o zjawiskach elektromagnetycznych i inspirowali takich autorów jak Maxwell czy Thomas Edison. Silniki elektryczne, a nawet żarówka, trudno byłoby zbudować bez jego pracy.
Bibliografia:
- Baggott, J. (1991). «Mit Michaela Faradaya: Michael Faraday był nie tylko jednym z największych eksperymentatorów w Wielkiej Brytanii. Bliższe spojrzenie na człowieka i jego pracę ujawnia, że był także sprytnym teoretykiem. " Nowy naukowiec
