Mistyczne lub mesjańskie delirium: objawy, przyczyny i leczenie
Każdy z nas jest niepowtarzalny i niepowtarzalny, a my mamy bardzo różne doświadczenia i percepcje świata i rzeczywistości. W większości są to interpretacje, które pozwalają nam nadać znaczenie temu, co żyjemy w sposób, który pozwala nam przetrwać i przystosować się do otoczenia, które nas otacza.
Ale czasami pojawiają się zmiany w treści myśli sprawiają, że interpretujemy rzeczywistość w konkretny sposób, który jest nieprzystosowany a nawet szkodliwe dla siebie lub środowiska, uniemożliwiające poprawną adaptację i promujące naszą wizję w taki sposób, że dokonujemy fałszywych osądów na temat świata. To właśnie dzieje się z iluzjami.
W obrębie złudzeń możemy znaleźć różne typy, zróżnicowane pod względem aspektu lub tematu, do którego się odnoszą. Jeden z nich łączy stany psychotycznych zmian sensorycznych z wierzeniami duchowymi, co powoduje, że rozważamy na przykład istotę z boską misją lub nawet mesjaszem. Mówimy o mistycznym lub mesjańskim delirium .
- Powiązany artykuł: "Urojenia: czym są, typy i różnice z halucynacjami"
Czym jest mistyczne delirium?
Rozumiemy mistyczne majaczenie jako zmianę treści myśli, produkt anomalnej interpretacji rzeczywistości, religijno-duchowego tematu.
Jako majaczenie, jest to osąd lub niezmienny i niezmienny pomysł, który utrzymuje się z wielką intensywnością pomimo istnienia dowodów przeciwko, co zwykle powoduje wysoki poziom troski lub niepokoju u osoby cierpiącej (lub uniemożliwia jej funkcjonowanie zwykle) i to jest co najmniej bardzo mało prawdopodobne, mając również całkowity brak wsparcia społecznego lub kulturalnego dla takiej idei , Często jest wytworem interpretacji zmienionej percepcji (jak halucynacja) i zwykle pociąga za sobą pewne zerwanie z rzeczywistością.
W przedmiotowym przypadku, omawiane delirium Ma treść związaną z duchowością i religijnością , Interpretuje się świat, siebie i innych tylko na podstawie wiary, widząc we wszystkim, co dzieje się jako potwierdzenie ich przekonań i rozważenia ich roli w świecie.
Mają oni skłonność do rozważenia, że większość popełnionych czynów jest grzechem i stara się odpokutować za swoje winy lub reszty, w niektórych przypadkach nawet w gwałtowny sposób. Nie jest też dziwne, że istnieją idee samoodniesienia lub nawet wielkości, uznając podmiot za nadrzędny byt, boskiego wysłannika, a nawet za bóstwo.
Różnica pomiędzy wiarą religijną a mistycznym delirium
Dla osoby bez przekonań religijnych można ją stosunkowo łatwo przypisać ludziom, którzy cierpią na tego rodzaju delirium, biorąc pod uwagę, że przekonania religijne per se wydają się być modyfikowalne i oczywiste (Chociaż większość ludzi uważa te wierzenia za nadające się do formowania i interpretowania, inne przedstawiają je jako stałe). Ale tak nie jest, podobnie jak posiadanie dobrego poziomu poczucia własnej wartości nie oznacza złudzenia wielkości: po prostu mamy do czynienia z psychotycznym zaostrzeniem przekonań, które już były podstawowe.
W mistycznym majaczeniu wymagane jest istnienie objawienia i misji, przeżywane w ekstazie przez osobę, która cierpi, oprócz poczucia posiadania jasnej znajomości prawdy przez to objawienie. Często też rezygnuje się ze stylu życia niesione do tego czasu i całkowitej rezygnacji, w stosunku do której uważają swoją misję , Wszystko to oddziela mistyczne delirium od normatywnego wierzenia religijno-duchowego, w którym nie ma zamieszania, po którym następuje idea znaczenia doznania halucynacyjnego.
Przyczyny tego delirium
Mistyczne delirium, jak widać, ma silne religijne i kulturowe wpływy jako jedna z głównych baz. Przyczyny pojawienia się tego delirium nie zależą jednak tylko od tego czynnika, ale istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do jego powstania. Delirium jest postrzegany przez osobę jako racjonalne wyjaśnienie , często służąc usprawiedliwieniu istnienia halucynacyjnego doświadczenia, które im przeszkadza.
Sama religia jest istotnym czynnikiem, ale niekoniecznie wyznacznikiem (kontrowersje wynikają z badania tego, czy jego rola jest podstawowa, czy zmienna), chociaż konkretne przekonania religijne osoby z tego rodzaju majaczeniem zwykle określają rodzaj zawartość delirium. Na przykład w religii chrześcijańskiej iluzje związane z poczuciem winy mają tendencję do częstszego występowania, podczas gdy w judaizmie Zwykle większe jest nocne halucynacyjne doświadczenie związane z połączeniem nocy z duchami .
Oczywiście wiele osób z tego typu problemami nie ma konkretnych przekonań religijnych, więc nie wszystkie będą miały wpływ. Inne istotne czynniki to poziom i rodzaj wykształcenia osoby i jej stanu cywilnego.
Podobnie, istnienie tego rodzaju mistycznych urojeń było związane głównie z obecnością zatrucia narkotykami, żywnością lub lekami, niektórymi chorobami medycznymi lub psychiatrycznymi (w tym szczególnie zaburzeniami psychotycznymi, takimi jak schizofrenia), bólem ostrym lub przewlekłym (możliwym do interpretacji). jako sygnał) lub demencji. Zwykle jest to typowe dla osób cierpiących na to, co Emil Kraepelin nazywał parafrenią, przewlekłe zaburzenie psychotyczne, w którym iluzje są względnie fantazyjne i poza tym, że w przedmiotowej sprawie ludzie nie przedstawiają wielkich zmian.
Leczenie tego rodzaju złudzeń
Leczenie delirium, niezależnie od jego rodzaju, jest złożone i stosunkowo powolne. I wszyscy staramy się, aby nasze przekonania były mniej lub bardziej stanowcze. To sprawia, że urojeniowe doświadczenia, które dla tych, którzy mają je lepiej reprezentują rzeczywistość niż inne, są próbowane do uwiecznienia i bezpośrednie próby modyfikacji są bezpośrednio odrzucane. Podobnie interpretacyjne uprzedzenia zachodzących zjawisk sprawiają, że temat wzmacnia jego iluzoryczną ideację.
We wszystkich przypadkach konieczne jest ustabilizowanie pacjenta, jeśli mamy do czynienia z zaburzeniami psychotycznymi lub do walki z czynnikiem zakaźnym lub toksycznym, jeśli mamy do czynienia z jakimś rodzajem infekcji lub zatrucia. Po rozpoczęciu procesu psychologicznego należy przede wszystkim przezwyciężyć postawę czujności i niechęci pacjenta wobec terapeuty i zdobyć ich zaufanie, bez bezpośredniej konfrontacji z ich urojeniami. Ma na celu promowanie relacji terapeutycznej i osiągnąć dostęp stopniowo, a wraz z nim wzrasta zaufanie do rdzenia ideacji.
Proponuje się, aby pacjent powoli przechodził introspekcję i wizualizował to, co skłoniło go do myślenia w taki sposób. Generuj wzrost komunikacji i stopniowo dostosowuj procesy myślowe do bardziej adaptacyjnego schematu rzeczywistości.
Rodzaj środowiska, które pacjent ma, może również odgrywać istotną rolę w jego leczeniu, ponieważ możliwe jest, że na początku symptomatologia nie jest uznawana za awersję do czasu po długim czasie. Zwiększa to ryzyko przewlekłości i konsolidacji majaczenia. W tym sensie coś z psychoedukacji do środowiska, dotyczące problemu, który przedstawia przedmiot (zawsze respektując istniejące przekonania religijne), może być korzystne zarówno dla tego, jak i dla pacjenta.
Bibliografia:
- Bastidas, M. i Alberto, C. (2004). Ważność mistycznego delirium we współczesnej semiologii. Colombian Journal of Psychiatry, tom. XXXIII (2): 172-181. Kolumbijskie Stowarzyszenie Psychiatrii. Bogotá, D.C., Kolumbia.
- Rolling, D.E. i Fuentes, P. (2013). Mistyczne i religijne urojenia: podróż historyczna, aktualność i implikacje kulturowe w jej genezie. Clepios 62. Journal of Professionals in Mental Health Training.
