Koszmary nocne i koszmary nocne: różnice i podobieństwa

Zaburzenia snu i trudności ze snem stanowią bardzo częste problemy w dzieciństwie. Nazywane są one "parasomnias" zaburzeniami charakteryzującymi się nieprawidłowymi zdarzeniami lub zachowaniami związanymi ze snem, jego specyficznymi fazami lub okresami przejścia pomiędzy snem a czuwaniem.

W obrębie parasomnii zawarte są zaburzenia, takie jak lunatyzm, bruksizm, nocna enureza, koszmary nocne i nocne lęki. Chociaż te dwie ostatnie zmiany są często mylone, prawda jest taka, że koszmary nocne i koszmary nocne mają tyle różnic, ile podobieństw .

• Powiązany artykuł: "7 głównych zaburzeń snu"

Czym są koszmary?

Koszmar to przerażający sen, który wywołuje silne uczucie lęku lub udręki. Kiedy dziecko budzi się po koszmarze, pozostaje w kontakcie z rzeczywistością i odpowiednio reaguje na otoczenie. Kiedy się budzisz, zwykle pamiętasz treść snu.

Koszmary zdarzają się podczas faz snu REM , które występują w większym stopniu w drugiej połowie nocy. Sen REM charakteryzuje się wysoką aktywnością mózgu, brakiem napięcia mięśniowego, wysoką częstotliwością oddychania, szybkimi ruchami oczu oraz szybkim i nieregularnym pulsem. Właśnie w tej fazie snu zwykle pojawiają się sny, w tym koszmary senne.

Jest to jedno z najczęstszych zaburzeń w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Według badań, od 10 do 50% dzieci w wieku od 3 do 6 lat cierpi , Chociaż koszmary nocne zazwyczaj nie stanowią zagrożenia dla zdrowia dziecka, mogą wywoływać pewien lęk przed pójściem do łóżka, zwłaszcza jeśli są częste. W takich przypadkach wzór snu może ulec zmianie, a wtórna senność, drażliwość, lęk itp. Mogą pojawić się wtórnie.

• Może jesteś zainteresowany: "7 najczęstszych koszmarów: co każdy z nich oznacza?"

Czym są nocne strachy?

Podczas epizodów nocnego terroru często dziecko siada nagle na łóżku i zaczyna krzyczeć, jęczeć, paplać lub płakać z wyrazem przerażenia , Trzyma oczy otwarte, nie będąc naprawdę czujnym i wykazuje oznaki niepokoju z wielką aktywacją autonomiczną (tachykardia, hiperwentylacja, pocenie się itp.). Ponadto, nocny terror pojawia się w głębokiej fazie snu, kiedy nie ma napięcia mięśniowego.

Pojawienie się tego zaburzenia snu w wieku dorosłych nie jest wykluczone, ale w dzieciństwie są one częstsze. Jego rozpoczęcie zwykle trwa od 4 do 12 lat i szacuje się, że od 1% do 6% dzieci cierpi na epizody nocnych strachów.

• Powiązany artykuł: "Strach przed nocą: panika podczas snu"

Dlaczego tak się dzieje?

Czynniki takie jak napięcie emocjonalne, zdarzenia traumatyczne, niepokój, zmęczenie, nieregularne harmonogramy snu, gorączki lub przyjmowania niektórych leków wydają się zwiększać pojawianie się tych zaburzeń snu.

Strach przed nocą jest zwykle przypisywany stresowi, którego doznało dziecko w ciągu dnia; Kiedy idą spać wzburzone zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia epizodu. Nieprzyjemne sny są częstsze, gdy dziecko jest zaniepokojone lub martwi się o coś i często na podstawie tych obaw.

W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w koszmarach nocnych, czynniki dziedziczne wydają się odgrywać rolę przyczynową w przedstawianiu nocnych strachów. Około 80% dzieci, które cierpią z powodu tej choroby, ma krewnych, którzy również zgłaszali zaburzenia snu. Ten podstawa genetyczna jest współdzielona z lunatyzmem .

Różnice między koszmarami a koszmarami nocnymi

Zasadniczo różnice między koszmarami nocnymi a koszmarami nocnymi są następujące :

1. Możliwości przebudzenia

W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w koszmarach nocnych, w nocnych strachach dziecko zwykle nie budzi się łatwo pomimo starań rodziców. Jeśli się obudzi, jest zmieszany i zdezorientowany, nie reaguje odpowiednio na swoje otoczenie i ogarnia go poczucie strachu. Epizod trwa zwykle od 10 do 20 minut, po czym możesz wrócić do snu. Często ten epizod nie jest pamiętany, gdy budzą się następnego dnia, a jeśli coś pamiętają, to zazwyczaj są to odosobnione i zamazane fragmenty.

2. Faza snu

Koszmary nocne, takie jak lunatyczka i inne koszmary, pojawiają się w głębokim śnie, a nie podczas faz REM. Zazwyczaj pojawiają się podczas pierwszej trzeciej nocy. Podczas głębokiego snu napięcie mięśni jest słabe, a częstość akcji serca i częstość oddechów zmniejszają się.

Jak działać przed tymi epizodami?

Jeśli nasz syn cierpi na nocne koszmary lub koszmary nocne, najlepiej zachowywać się spokojnie, starając się znormalizować sytuację.Jeśli dzieci zobaczą, że ich rodzice są zaniepokojeni lub zaniepokojeni, ich niepokój będzie większy.

Musisz także unikać intensywnego światła, ponieważ może to doprowadzić do rozwinięcia przez dziecko fobii ciemności, wiążąc ją ze strachem. Nie jest dobrym pomysłem szczegółowe omówienie z dzieckiem tego, co się stało, ponieważ mógłby stać się bardziej aktywny, a to utrudniałoby mu ponowne zasypianie.

Jest zalecane pozostań z dzieckiem, dopóki się nie uspokoi wystarczy i możesz znowu zasnąć, ale musisz zostać w swoim pokoju i spać we własnym łóżku. Jeśli rodzice przekazują swojemu dziecku, że za każdym razem, gdy mają epizod, mogą spać z nimi, będą wzmacniać zaburzenia snu i zachęcać do niewłaściwych nawyków.

Leczenie nocnych strachów

Nocne przerażenie powoduje prawdziwą panikę u rodziców, bardziej niż we własnym dziecku, które, jak widzieliśmy, zwykle nie zapamięta tego epizodu. W łagodnych przypadkach rodzice powinni zachować spokój i Nie próbuj obudzić swojego dziecka podczas epizodu terroru.

Wskazane jest, aby dziecko nie spadło z łóżka ani nie doznało obrażeń fizycznych podczas odcinka, ponieważ jest głęboko w stanie uśpienia i nie jest świadome tego, co dzieje się wokół niego.

Normalnie te zaburzenia snu znikają z czasem i zazwyczaj nie potrzebują leczenia psychologicznego , z wyjątkiem przypadków, w których ze względu na częstotliwość lub intensywność stanowi problem dla dziecka i konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Leczenie farmakologiczne nie jest zalecane u nieletnich, ponieważ leki takie jak benzodiazepiny mogą wywoływać istotne działania niepożądane, a gdy przestają znikać, korzyści znikają, więc w żadnym wypadku nie rozwiąż problemu.

Skuteczną techniką psychologiczną w parasomnie takich jak nocne strachy i lunatykowanie jest technika zaprogramowanych przebudzeń , która polega na przebudzeniu dziecka przed czasem, kiedy zwykle pojawia się zaburzenie. Ma to na celu skrócenie cyklu snu, a tym samym zapobieżenie wystąpieniu epizodu.

Leczenie koszmarów

Rodzice powinni próbować uspokoić dzieci po koszmarkach i spróbować je uśpić, starając się nie martwić ani nie martwić. Dla starszych dzieci, od 7 do 8 lat, możesz porozmawiać o koszmarze następnego ranka, próbując dowiedzieć się, czy jest coś, co cię niepokoi, może być odpowiedzialne za te przerażające sny.

Jeśli dotyczy, jest to ważne promować właściwą higienę snu to jest regularne wzorce snu, które pomagają dziecku wiedzieć, że zbliża się sen.

Może to być również wygodne, aby uniknąć obfitych kolacji i gwałtownych lub przerażających programów lub filmów, które pobudzają wyobraźnię dziecka, a także modyfikować wszelkie nieodpowiednie nawyki lub bodźce, które mogą zakłócać ich odpoczynek.

W niektórych poważnych i częstych przypadkach koszmarów nocnych, gdy istnieją one przez długi czas lub występują bardzo często, są bardzo intensywne i powodują duży dyskomfort, wskazane może być pójście do psychologa.

Istnieją skuteczne techniki, które uczą dziecko, jak skutecznie zmierzyć się ze snami wywołującymi lęk, takimi jak Terapia próbna w wyobraźni, polegająca na przepisywaniu i ponownie wyobraź sobie sen, aby jego treść przestała generować strach.

Bibliografia:

• Sierra, J.C., Sánchez, A.I., Miró, E. & Buela-Casal, G. (2004). Dziecko z problemami ze snem. Edycje piramidy: Madryt.
• American Sleep Disorders Association (1997). Międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń snu, zmieniona: Podręcznik diagnostyczny i kodowania (wydanie 2). Rochester: Minnesota.

Churchill- pijak, fałszerz obrazów, tchórz i dyletant- napisy po kliknięciu na CC (Kwiecień 2024).