Nymphomania (uzależnienie od seksu): przyczyny, objawy i leczenie
Osoby z hiperseksualnością lub uzależnieniem od seksu, wcześniej znana jako nimfomania u kobiet i satyryczna u mężczyzn czują potrzebę ciągłego zaspokojenia seksualnego. Jednak nie tyle szukają przyjemności, ile próbują rozładować napięcie i emocjonalny dyskomfort, który odczuwają.
W tym artykule będziemy analizować przyczyny, objawy i sposoby leczenia uzależnienia seksualnego , Ponadto zdefiniujemy tę koncepcję i jej związek z innymi w pobliżu: hiperseksualnością, nimfomania i satyrą.
- Powiązany artykuł: "Hiperseksualność: co dzieje się w mózgu uzależnionego od seksu?"
Nimfomanię, uzależnienie od seksu i hiperseksualność
Hiperseksualność jest zdefiniowana jako Częsty, nadmierny i niekontrolowany wzrost pożądania i aktywności seksualnej. Chociaż termin ten nie jest zawarty w klasyfikacjach diagnostycznych, "hiperseksualność" jest oficjalną koncepcją odnoszącą się do zmian tego typu. Hiperseksualność jest również określana jako "uzależnienie seksualne".
Uzależnienia są zmianami behawioralnymi i / lub mózgowymi, które polegają na kompulsywnym poszukiwaniu nagradzających bodźców lub które wywołują ulgę w emocjonalnym dyskomforcie. Ten przymus ma zająć większość życia ze szkodą dla innych aspektów, takich jak funkcjonowanie społeczne i zawodowe.
"Nimfomania" to archaiczne słowo który był używany do określania kobiecej hiperseksualności, ale stał się potocznym synonimem "uzależnienia seksualnego". W przypadku mężczyzn najczęściej używano terminu "satyreoza". ICD-10 nadal zawiera te dwa terminy w kategorii "Nadmierny popęd seksualny". W DSM-5 hiperseksualność nie została uwzględniona ze względu na brak dowodów naukowych.
Osoba uważana jest za hiperseksualną lub uzależnioną od seksualności, gdy jej obawa o aktywność seksualną powoduje dyskomfort lub zakłóca ich normalne funkcjonowanie. Szacuje się, że od 3 do 6% populacji ma pewien stopień uzależnienia seksualnego.
Przyczyny
Jeśli rozumiemy nimfomanię lub hiperseksualność jako uzależnienie od seksu, możemy wyjaśnić rozwój tego zaburzenia na podstawie czynności dopaminergicznej mózgu. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem zaangażowanym w przyjemność i wzmocnienie; nasze ciało wydziela je, kiedy jemy, kiedy konsumujemy niektóre substancje lub kiedy mamy orgazm.
Biologiczny składnik uzależnień przypisuje się szukaj wrażeń związanych z dopaminą , Kiedy osoba uzależnia się od zachowania lub bodźca, nabywa uzależnienie fizyczne i / lub psychiczne, a także rozwija tolerancję wobec przedmiotu uzależnienia; Oznacza to, że uzyskanie tego samego efektu fizjologicznego wymaga zwiększenia dawki.
Hiperseksualność może również wystąpić w wyniku spożycia leków agonistycznych dopaminy, takich jak leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, jak również zmian w przednich i skroniowych płatach mózgu, które regulują impuls seksualny.
W wielu przypadkach nimfomania pojawia się jako Wtórny objaw innych zaburzeń psychicznych , Na szczególną uwagę zasługują demencje, zaburzenia osobowości z pogranicza, autyzm, zaburzenie afektywne dwubiegunowe oraz zespoły Klüver-Bucy i Kleine-Levin. Uzależnienie od alkoholu i innych narkotyków może również ułatwić rozwój hiperseksualności.
- Może jesteś zainteresowany: "Uzależnienie: choroba lub zaburzenie uczenia się?"
Objawy uzależnienia seksualnego
Nie jest oficjalnie uważany za zaburzenie, uzależnienie seksualne nie ma własnych kryteriów diagnostycznych , Jednak eksperci zidentyfikowali różne objawy typowe dla hiperseksualności.
Masturbacja i praktyka nadmiernego seksu są głównym objawem uzależnienia seksualnego. Osoba spędza większość czasu szukając zaspokojenia seksualnego, na przykład odwiedzając witryny pornograficzne i próbując znaleźć partnerów seksualnych (w tym profesjonalistów zajmujących się prostytucją), oraz nie jest w stanie porzucić tych czynności, mimo że próbuje przy wielu okazjach.
Ludzie z nimfomanią zaniedbują swoje obowiązki i obowiązki na rzecz ich uzależnienia i zachowują zachowania kompulsywne pomimo negatywnych konsekwencji, jakie mają dla twojego życia ; między innymi często zdarza się, że ci, którzy mają hiperseksualność, często nie są wierni swoim partnerom lub mają trudności z nawiązaniem bliskich kontaktów z nimi.
Uzależnienie od seksu ułatwia pojawianie się parafilii, czyli czerpanie przyjemności seksualnej z nietypowych źródeł (takich jak ból lub określone przedmioty) oraz zachowań sklasyfikowanych jako nękanie, zwłaszcza jeśli pożądanie seksualne koncentruje się na konkretnych osobach. ,
Interwencja i leczenie
Leczenie nimfomanii jest podobne do leczenia uzależnień innego rodzaju, zarówno behawioralnego, jak i względem substancji. Zatem głównym celem jest przynajmniej czasowa abstynencja, a także nabywanie zdrowych nawyków.
1. Terapia poznawczo-behawioralna
Terapia poznawczo-behawioralna jest dominującą orientacją w psychologicznym leczeniu uzależnień. Koncentruje się na zależności między zachowaniem, myślą i emocjami. W przypadku uzależnienia, CBT polega przede wszystkim na zwiększeniu motywacji do zmiany oraz na rozwój alternatywnych działań satysfakcjonujących .
- Powiązany artykuł: "Terapia poznawczo-behawioralna: co to jest i na jakich zasadach jest oparta?"
2. Dialektyczna terapia behawioralna
Dialektyczna terapia behawioralna, opracowana przez Marshę Linehan, jest jedną z terapii, które znamy jako "terapie poznawczo-behawioralne trzeciej generacji". Różni się od klasycznej CBT w swojej nacisk na emocje i medytację poprzez uważność , a także szkolenie w zakresie umiejętności zarządzania problemami.
- Powiązany artykuł: "Dialektyczna terapia behawioralna: teoria, fazy i efekty"
3. Grupy wsparcia
Tego typu terapia grupowa jest prowadzona przez ekspertów, którzy mogą być psychoterapeutami lub uzależnionymi. Grupy wsparcia są bardzo przydatne dla osób z hiperseksją lub innymi uzależnieniami, ponieważ one pomóc w dzieleniu się swoimi problemami i możliwymi strategiami zarządzania nimi , Są szczególnie skuteczne w konfrontacji z odmową i racjonalizacją uzależnienia.
Wiele z tych grup opiera się na 12-etapowym schemacie opracowanym przez społeczność Anonimowych Alkoholików, która była jedną z pierwszych grup, które określały hiperseksualność jako uzależnienie.
4. Terapia małżeńska i para
W przypadku uzależnienia seksualnego terapia parami może być bardzo korzystna poprawić komunikację, zaufanie i satysfakcję seksualną między osobą z nimfomanią a jego partnerem lub towarzyszem.
5. Leki
Leki przeciwdepresyjne mogą być skuteczne w celu zmniejszenia hiperseksualności wynikającej ze stresu emocjonalnego. Jeśli nimfomania wystąpi w wyniku zaburzeń dwubiegunowych lub zmian hormonalnych, przepisuje się stabilizatory nastroju i terapie hormonalne (szczególnie antyandrogenne). Jednak stosowanie leków powinno być inicjowane wyłącznie za pomocą wskazań medycznych.
