Zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywnej: co to jest?
Zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywnej (TPOC) , który nie powinien być mylony z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym (OCD), jest rodzajem zaburzenia psychicznego, które charakteryzuje ludzi, których pragnienie, aby wszystkie części swojego życia idealnie pasowały, zostały doprowadzone do skrajności. W pewnym sensie można powiedzieć, że problem tkwi w swoistym witalnym perfekcjonizmie podjętym do jego granic.
Zwykle w tej klasie pacjentów odczuwają potrzebę całkowitej kontroli nad tym, jak wydarzenia w ich życiu dzieją się, a to powoduje, że doświadczają wielu niepokojów i udręki za każdym razem, gdy plany nie idą zgodnie z planem, co Zdarza się to bardzo często.
Następnie zobaczymy, jakie one są główne objawy, przyczyny i proponowane leczenie w zaburzeniu osobowości obsesyjno-kompulsywnej.
- Może jesteś zainteresowany: "Osobowość obsesyjna: 8 nawyków, które prowadzą do obsesji"
Czym jest to zaburzenie?
Koncepcja zaburzeń osobowości obsesyjno-kompulsywnej jest kategorią diagnostyczną stosowaną w podręcznikach takich jak DSM-IV, która służy do definiowania tego, co dzieje się w typie osoby którego perfekcjonizm i potrzeba kontroli nad własnym życiem stały się tak mocno zaakcentowane, że powodują duży dyskomfort i pogarszają jakość życia.
Osoby z zaburzeniem osobowości obsesyjno-kompulsywnym doświadczają obsesji na punkcie robienia rzeczy tak, jak powinny, bez doświadczania dysonansu między swoimi planami a tym, co dzieje się w rzeczywistości.
To zaburzenie należy do kategorii Cluster C zaburzenia osobowości (zaburzenia lękowe) wraz z zaburzeniem osobowości przez unikanie i zaburzenie osobowości według zależności.
Objawy zaburzeń osobowości obsesyjno-kompulsywnych
Diagnoza zaburzeń osobowości obsesyjno-kompulsywnej , podobnie jak w przypadku każdego innego zaburzenia psychicznego, zawsze powinny być wykonywane przez odpowiednio akredytowanych specjalistów zdrowia psychicznego, i za pomocą indywidualnej oceny na podstawie indywidualnych przypadków. Jednak w sposób orientacyjny można wykorzystać tę listę objawów, aby pomóc w wykryciu tego zaburzenia.
Główne objawy Obsesyjno-kompulsywnego zaburzenia osobowości są następujące.
1. Ekstremalne obawy o szczegóły
Przejawia się to praktycznie w każdym aspekcie życia. Na przykład osoba ta planuje bardzo dokładne harmonogramy która obejmuje wszystko, co musi się zdarzyć w ciągu dnia, tworzy reguły dla wszystkich rodzajów wydarzeń społecznych, dekoruje przestrzenie według bardzo jasnych zasad itp. Ta dbałość o szczegóły przyćmiewa główny cel działań.
2. Odrzucenie możliwości delegowania zadań
Osoby z zaburzeniem osobowości obsesyjno-kompulsywnej mają skłonność do patrzenia na pomysł delegowania zadań innym osobom, ponieważ nie ufaj ich zdolnościom lub chęci podążania dokładnie tymi instrukcjami i zasady, w jaki sposób powinni robić rzeczy.
3. Stałe poszukiwanie czynności produkcyjnych
Innym symptomem Zaburzenia Osobowości Obsesyjno-Kompulsywnej jest tendencja do wypędź czas wolny i odpocznij zająć się zadaniami uważanymi za produktywne i mające początek, serię pośrednich kroków i jasny koniec. Powoduje to ogromne wyczerpanie i zwiększa poziom stresu.
4. Ekstremalna sztywność etyczna
W życiu osobistym moralność ludzi z zaburzeniem osobowości obsesyjno-kompulsywnej jest tak sztywna, że skupia się bardziej w formalnych aspektach tego, co jest uważane za dobre i złe że w głębokiej analizie etycznych implikacji jednego lub drugiego działania.
5. Ekstremalny perfekcjonizm
Potrzeba, aby wszystko przebiegło zgodnie z planem powoduje, że wiele zadań trwa zbyt długo , co powoduje, że pokrywają się z innymi planami. To niedopasowanie harmonogramów powoduje duży dyskomfort.
6. Trend do kumulacji
Ten typ diagnozy jest związany z tendencja do oszczędzania i akumulacji ; wydatkuje się bardzo mało pieniędzy, a przedmioty, których przyszłe zastosowanie nie jest jasne, zostają zachowane. Ma to związek z potrzebą zrozumienia, że istnieją środki umożliwiające stawienie czoła przyszłym problemom i skrajną potrzebę stabilności.
7. Upór
Pacjenci z zaburzeniem osobowości obsesyjno-kompulsywnym prawie nie zmieniają zdania , ponieważ twój system wierzeń jest sztywny i zapewnia stabilność.
Diagnoza różnicowa: podobne zaburzenia
Zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywne można go pomylić z innymi zaburzeniami które nie należą do zaburzeń osobowości. Najważniejsze to zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i zaburzenia spektrum autystycznego. Istnieją jednak pewne różnice, które pozwalają nam je rozróżniać.
TOC
W Obsesyjno-kompulsywnym zaburzeniu osobowości, w przeciwieństwie do tego, co dzieje się w Zaburzeniu Obsesyjno-kompulsywnym nie ma świadomości, że istnieje zaburzenie związane z perfekcjonizmem i sztywnością, ponieważ ta charakterystyka psychologiczna była związana z własną osobowością i tożsamością.
To sprawia, że ta klasa pacjentów nie decyduje się na terapię w celu leczenia tego problemu, ale próbuje rozwiązać problemy wynikające z objawów, takich jak lęk i zmęczenie wynikające z realizacji ich nawyków.
Natomiast w TOC obsesje nie są postrzegane jako coś, co jest częścią tożsamości , Ponadto w tym zaburzeniu kompulsje są specyficznego typu, a sztywność nie przenika wszystkich aspektów życia.
- Powiązany artykuł: "Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD): co to jest i jak się objawia?"
Zaburzenia spektrum autyzmu
Ludzie, którzy prezentują objawy związane z zespołem Aspergera , dziś zaliczane do kategorii zaburzeń spektrum autyzmu, są odróżniane od tych, których doświadcza TPOC w ich trudnościach podczas wykonywania procesów umysłowych związanych z teorią umysłu (takich jak czytanie między wierszami, wykrywanie sarkazmów itp. .) oraz w ich słabych umiejętnościach społecznych, głównie.
- Powiązany artykuł: "Zespół Aspergera: przyczyny, objawy i leczenie"
Przyczyny
Podobnie jak w przypadku wszystkich zaburzeń osobowości, specyficzne przyczyny zaburzeń osobowości obsesyjno-kompulsywnych nie są jasne, tak jak jest złożone i wielo-przyczynowe zjawisko psychologiczne , w oparciu o zmienne i stale zmieniające się mechanizmy psychospołeczne, które jednak z czasem generują bardzo stabilne i trwałe objawy.
Najbardziej akceptowana hipoteza o przyczynach TPOC opiera się na modelu biopsychospołecznym, dlatego zakłada się, że jego pochodzenie wiąże się z wzajemnym powiązaniem elementów biologicznych, społecznych i typu uczenia się, który został zinternalizowany przez daną osobę.
Zabiegi
Jeśli chodzi o łagodzenie szkodliwych objawów TPOC Zaleca się udział w sesjach psychoterapii , Terapia poznawczo-behawioralna może pomóc w modyfikacji nawyków i wzorców myślowych opartych na ekstremalnej sztywności, aby wykryć momenty, w których perfekcjonizm odejmuje jakość życia i wprowadza więcej wolnego czasu i odpoczynku na co dzień.
W niektórych przypadkach personel medyczny może zalecić i przepisać leki psychofarmaceutyczne do stosowania w kontrolowany sposób i wyłącznie pod nadzorem lekarza. W tym sensie użycie typu leki przeciwdepresyjne zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) Okazało się skuteczne w wielu przypadkach, gdy jego stosowanie towarzyszy psychoterapii.
- Możesz być zainteresowany: "Rodzaje leków przeciwdepresyjnych: cechy i skutki"